Senior - Fiction(Lumin) [Fic - 김민석 선배님 (รุ่นพี่คิมมินซอก)]

S e n i o r - F i c t i o n

[Fic - 김민석 선배님 (รุ่นพี่คิมมินซอก)]

Start : 2016/07/3

End : --/--/--

**********

* เนื้อหาฟิคเรื่องนี้เป็น ชาย + ชาย นะค่ะ *

อ่านแล้วสนุกอย่าลืมเฟบไว้รับแจ้งเตือนอ่านตอนต่อไปนะจ๊ะ^^

**********

[Intro]

สวัสดีครับ ผมชื่อ ลู่หาน ครับ ผมแอบชอบรุ่นพี่คนนึงครับ

แต่ไม่เคยเข้าไปทำความรู้จัก หรือว่าทำตัวให้ไปอยู่ในสายตาพี่เขาเลย…

‘กรี๊ดดดดดดดด อร้ายยยยยยย แกหล่ออะ’

‘นั่นสิ ดูสิดุ๊กดิ๊กน่ารักเหมือนแมวเลยแก งื้ออออออ’

พี่เขาเป็นคนที่ดังมากในมหาลัยนี้ครับ เป็นเดือนคณะนิเทศ เรียนคณะนิเทศศาสตร์ปี 3 ครับ เรียนได้เกรด4.00ทุกเทอม แถมยังเล่นบาสอยู่ในทีมของมหาลัยด้วย เรียนก็ดีกิจกรรมก็เด่นใช่ไหมละครับ?

‘กรี๊ดดดดดด ชู๊ตเข้าอีกแล้วแก อร้ายยยยยย!!’

เอ่อ พอดีผมอยู่ในสนามบาสอะครับ มาดูพี่เขาซ้อมบาสนั่นแหละครับ^^ ต่อนะครับ...

...พี่เขาตัวเล็กกว่าผมครับ มีน้ำมีเนื้ออยู่นิดหน่อย หน้านี่เด็กราวๆเรียนอนุบาลเลยละครับ แก้มกลมๆ ตาชั้นเดียว แถมเวลายิ้มเห็นฟันนี่ ผมแทบจะละลายอะครับ ตอนนี้พี่เขาทำผมสีส้มแล้วชอบเอาผมลงปกหน้าผาก น่าจับมาเกาคาง ลูบคางชะมัด ถ้าไว้ผมยาวแล้วเมคอัพหน้าจัดๆนี่นะครับ ผู้หญิงตายเป็นแถวเลยละ (รวมไรท์ด้วยTT)

‘เห้ยแก! ดูดิเหงื่อพี่เขาออกเยอะมากเลยอะ ฉันเดาว่าฉากหวานต้องมีแน่ๆอะ’

‘นี่ๆเตรียมถ่ายช็อตเด็ดๆไว้นะ วันนี้ต้องมีรูปให้ฉันเอาไปลงเพจนะยะ’

อ่อ ผมลืมบอกว่าพี่เขาเป็นผู้ชายนะครับ คือพี่เขาก็มีลักษณะประมาณนี้แหละครับ ผมก็ทำได้แค่แอบชอบ ตามมองอยู่ห่างๆอะครับ… เพราะว่าพี่เขาน่ะ มีแฟนแล้ว เป็นเดือนมหาลัยครับ เรียนนิเทศเหมือนกันแต่อยู่ปี 4

ก็ครับเดือนกับเดือนใครก็ว่าเหมาะสม!

แฟนพี่เขาตัวสูงมากครับ ผมนี่นึกว่าเสาไฟฟ้า เวลายิ้มทีผมนี่เห็นเงิงงอกอะครับ แต่เวลาอยู่นิ่งๆก็พอไปวัดไปวาได้ แน่นอนว่าคนทั้งมหาลัยนี้ไม่มีใครไม่รู้จักครับ ก็มีดีกรีเป็นกัปตันทีมบาสมหาลัยด้วยครับ และก็มีฉายาว่าคาสโนว่าตัวบิ๊กบึ้มแปะอยู่บนเงิงนั้นละ

‘กรี๊ดดดดดดด แกยื่นกระดาษทิชชู่ซับเหงื่อให้กันด้วยอะ’

‘ดูสิ ยิ้มหวานใส่กันด้วยยยยยยอร้ายยยย ฉันเขิน’

‘กดถ่ายรัวๆๆเลยนะยะ จะได้เอาไปลงเพจ’

ครับ พอดีผมนั่งข้างแอดมินคู่จิ้นชายชายนะครับ ต่อครับ

หลายคนอาจมองว่า เรียนคณะเดียวกัน แถมยังเล่นกีฬาด้วยกัน คงคิดว่าพวกเขาคงจะรักกันมากๆนะหรอครับ?

หึ! ไม่เลยครับ ทะเลาะกันบ่อยจะตาย (ข่าวในหลุดลอยสปอยล์มา)…

RRRRRRRRRRRR

อ๊ะ!! โทรศัพท์ในมือผมมันสั่นนะครับ ขอเวลานอกครับ

‘กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด’

[“เห้ยไอ้ลู่ มึงอยู่ไหนวะ ไม่มาซ้อมบอล มึงอย่าบอกนะว่าไปดูพี่มินซอกเล่นบาส”]

“อะไรนะ กูไม่ได้ยิน” ผมตอบเพื่อนผม พร้อมกับก้มหน้าลงต่ำอุดหูไว้ เพื่อที่จะฟังปลายสายพูด

[“คยองซูกำลังออกจากตึก กูจะให้เมียกูแวะไปรับมึง ออกมารอเมียกูด้วย”]

“เออๆ โอเคๆ” ผมตอบเพื่อนผมก่อนจะวางสาย แล้วเงยหน้าขึ้น เสียงกรี๊ดก็ยังดังอยู่แหละครับ ผมหันไปมองในสนามตอนนี้รุ่นพี่ผมหายจากสนามแล้วครับ

และก็ตามเคยที่ผมเฝ้ามองพี่เขาแค่ฝ่ายเดียว…

ผมลงจากแสตนเชียร์ซึ่งผมนั่งอยู่แถวกลางๆ ผมคิดว่าระดับประมานนี้คงไม่อยู่ในจุดสายตาพี่เขา (ความจริงคือกลัวความสูง) คนเริ่มมาดูการซ้อมจนแน่นแสตนเชียร์ อย่างกับว่าวันนี้มีแข่งกีฬาภายในมหาลัยสะอย่างนั้น ซึ่งส่วนใหญ่ก็มีแต่ผู้หญิง

ผมค่อยๆเบียดกลุ่มคนที่พยายามจะขึ้นไปหาที่นั่งลงมา และโทรศัพท์ผมมันก็สั่นอีกครั้ง

“กูกำลังเบียดคนลงแสตนเนี่ย”

[“กูอยู่ข้างล่างเนี่ย มึงเห็นกูไหม?”] เพื่อนตัวเล็กของผมมันถึงแล้วครับ และเพราะมันคงไม่เห็นผมไปยืนรอ มันเลยเข้ามาตาม ผมพยักหน้างึกงักเป็นเชิงว่าเห็นแล้วมันเลยวางสายโทรศัพท์ลง

และผมก็เบียดคนลงแสตนจนสำเร็จ

“นี่คนมาดูซ้อมบาสเยอะขนาดนี้เลยหรอวะเนี่ย”

“ก็แหงละทั้งเดือนมหาลัยเดือนคณะอยู่นี่นี่หว่า”

“มึงก็ตามมาดูเดือนคณะว่างั้น แห้วแล้วแห้วอีกอะเพื่อนกู”

“รีบไปเถอะก่อนไอ้จงอินมันจะด่ากู”

“เออๆ อ๊ะ!! ขอโทษครับ” เพื่อนตัวเล็กของผมมันหันหลังไปชนใครก็ไม่รู้ตัวเท่าๆกัน

แต่ ขุ่นพระ พอเขาหันมาเท่านั้นแหละ นั่น พี่มินซอก นี่!!!

“อ่อ ไม่เป็นไรครับ ผมก็ไม่ทันระวัง”

เฮือกก!! เสียงตอบยังน่ารักขนาดนี้ ตาผมแทบถลนออกมา แม่เจ้าพี่เขาอยู่ข้างหน้าผมแค่ไม่กี่ก้าว พี่เขามองหน้าผมด้วย แต่หัวใจผมจะไม่เต้นแรงไปมากกว่านี้ ถ้าพี่เขา ไม่ยิ้มให้ผม!!

‘อร้ายยยยยยยพี่มินซอกระวังค่ะะะะะะะะ’

‘พี่มินซอกกกกกกกกกกกกกกกกก’

เสียงกรี๊ดเรียกสติผมให้กลับมา ผมหันไปทางสนามตามเสียงกรี๊ดของคนทั้งแสตน จู่ๆลูกบาสก็ลอยลมมาตามอากาศ เป็นทิศทางระหว่างคยองซู ผม และพี่เขาพอดี

“อ๊ะ พี่มินซอกระวังครับ”

ปั่กกกกกกกกกก

“เห้ย!! ลู่หานนนนนน”

“ไอ้เชี้ยลู่”

**********

     >> สวัสดีค้าาา รีดเดอร์ทั้งหลาย ฟิคนี้เป็นฟิคที่สองของไรท์นะค่ะ เป็นฟิคที่ไม่น่าจะยาวมากค่ะ เป็นฟิคเรื่องสั้นที่แต่ละตอนจะอยู่ที่ประมาณ 10 หน้ากระดาษค่ะ เนื่องจากไรท์กำลังทวนพล็อตเรื่อง You're my only one ทวนแล้วทวนอีกรู้สึกการเรียบเรียงคำยังไม่ค่อยจะโอเค บวกกับปิดเทอมสองเดือนไม่มีเวลาแตะคอมเลย เพราะว่าต้องทำงานช่วยที่บ้าน ก็มีเวลาว่างช่วงพักเที่ยง 1-2 ชม. แล้วต้องนอนแต่หัวค่ำเพราะว่าต้องตื่นเช้ามาเตรียมของ เวลาว่างนั้นก็เลยเหลือน้อย ก็ได้แค่นั่งจิ้มโทรศัพท์เลื่อนดูทวิตพอเป็นพิธีแล้วกลับไปทำงานต่อ เลยคิดว่าช่วงเวลาสั้นๆเหล่านี้ เลยจะลองเปิดฟิคที่มีความยาวแต่ละตอนไม่ยาวมาก สามารถพิพม์ฟึบฟึบลงได้ในโทรศัพท์อะค่ะ ก็เลยเอาเรื่องนี้มาแก้ขัดให้กับรีดเดอร์ไปก่อน แต่ยังไงก็อย่าลืมตามเรื่องเก่านะค่ะ ซึ่งอย่างที่เคยบอกไปในฟิคยัวมายว่าจะเปิดฟิคอีกเรื่องนั้น ไม่ใช่เรื่องนี้นะค่ะ ฟิคเรื่องนั้นก็ยังวางเนื้อเรื่องไว้อยู่ค่ะ รอให้มีเวลาว่างกะว่าถึงจะมาอัพลงให้ได้ติดตามกันค่ะ^^

     พูดถึงฟิคเรื่องอื่นเพลิน มาที่ฟิคเรื่องนี้สักนิดนึง^^ เป็นฟิคที่ไม่มีอะไรมากนะค่ะ แนวใสๆกุ๊กกิ๊กน่ารัก อาจจะมีเนื้อเรื่องที่เรียบเรียงยังไม่โอเคพอ แต่ว่าก็จะทำให้ดีที่สุดนะค่ะ ยังไงก็ฝากเฟบด้วยนะค่ะ สำหรับลู่หมินชิปเปอร์ที่แวะเข้ามาอ่านและก็นักอ่านคนอื่นๆที่แวะมาส่องด้วยนะค่ะ ขอบคุณทุกคนค่ะ^^