มิติโลกมายา

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

เทวาลัยร้างที่ตั้งสูงตระหง่านกลางป่าแลดูน่าสะพรึงกลัว   ประหนึ่งเป็นสง่าราศี  บ่งบอกถึงอารยธรรมของท้องถิ่นได้เป็นอย่างดี

ค้างคาวฝูงใหญ่ใช้เทวาลัยร้างเป็นที่อยู่อาศัยในยามค่ำคืน  ยิ่งทำให้บรรยากาศแลดูน่าสะพรึงกลัวมากกว่าเก่า    ใช่ว่าจะมีแต่ค้างคาวฝูงนี้เท่านั้นที่จะยึดเทวาลัยร้างแห่งนี้เป็นที่อยู่อาศัย   ลึกเข้าไปในนั้น  บนชั้นสูงสุดของเทวาลัย  มีเพียงชายวัยกลางคนนั่งสวดคาถาบริกรรมเป็นภาษาบาลี  มีภาษาสันสกฤตบ้างเล็กน้อย

เขาผู้นี้ไม่ใช่มนุษย์  ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป  

เบื้องหน้าของเขาเป็นโต๊ะบูชาที่มีสิ่งของสำหรับทำพิธีกรรมต่าง ๆ มากมายวางเรียงรายอยู่อย่างเป็นระเบียบ

เขาเป็นพ่อมดที่มีคาถาอาคมเป็นเลิศ  โดยเฉพาะกาลเวลา

อ่างน้ำซึ่งอยู่ตรงหน้าของพ่อมดผู้นี้   บัดนี้กลายเป็นสายน้ำวน  เปิดเป็นช่องเล็ก ๆ และขยายกว้างออกไปทุกทิศทาง  จนไม่เห็นน้ำอีกต่อไป 

เขาใช้มือข้างหนึ่งลงไปความหาในอ่างน้ำ   ซึ่งไม่มีน้ำเหลืออยู่  แต่บัดนี้  ภายในอ่างมีรูปภาพหนึ่งอยู่  ก่อนถูกหยิบขึ้นมาจากภายในอ่างน้ำ

¯ ¯ ¯ ¯

เสียงกรีดร้องของเด็กสาวคนหนึ่งดังขึ้นมาด้วยความกลัวอะไรบางอย่าง   ก่อนสะดุ้งขึ้นมาจากที่นอน

"  เฮ้อ  แค่ฝันไป  "    เธอถอนใจอย่างโล่งอก  สักพักประตูห้องก็เปิด  พร้อมกับที่หญิงวัยกลางคนเข้ามาในห้องและเปิดไฟ  

"  เป็นอะไรหรือลูก  "  หญิงวัยกลางคนซึ่งเป็นแม่ของเธอถามขึ้นด้วยความห่วงใยปนกับความตกใจเล็กน้อย    

"  ไม่มีอะไรค่ะ  "  เธอตอบ  ก่อนดึงผ้าห่มที่อยู่ปลายเท้าขึ้นมาห่มตัวอีกครั้ง  ก่อนหลับตาลงล้มตัวนอนราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แม่ปิดไฟพร้อมกับปิดประตู  และเดินกลับไปที่ห้องนอน   ก่อนหน้านั้น เด็กสาวสังเกตเห็นสีหน้าและท่าทางของแม่ดูเหมือนสงสัยในเรื่องอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเธอ  

ความรีบร้อนนี้เอง  ทำให้ทั้งสองไม่ได้สังเกตว่า     ที่ผนังห้องในตอนนี้  มีรูปภาพอะไรบางอย่างติดอยู่ที่นั่น 

เกล ลีเป็นเด็กสาวชาวอังกฤษคนหนึ่งที่ใฝ่ฝันอยากเป็นนักเดินทางแห่งกาลเวลา     และสมใจเธอจริง ๆ ก็คืนนี้เองที่เธอได้ฝันถึงเทวาลัยร้างที่แฝงไปด้วยความเร้นลับต่าง ๆ ที่น่าสนใจ  ขณะเดียวกันก็น่ากลัวจนไม่อยากที่จะเข้าไปเลย    ที่เธอไม่เล่าความฝันนี้ให้แม่ฟัง  ก็เพราะกลัวแม่จะเห็นเป็นเรื่องน่ากลัว  และต้องมีเรื่องต่าง ๆ ตามมาอีกมากมาย

¯ ¯ ¯ ¯