ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic > SJ]+*+Forbidden LovE+*+

    ลำดับตอนที่ #30 : +*+Part25+*+

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.57K
      6
      23 พ.ย. 51

    Title                        :               Forbidden Love
     
    Author                    :               +*+HanminhyuK+*+
     
    Part                         :               25
     
    ร่างสูงทรุดตัวลงนั่งกับเตียงหนานุ่มอย่างเบาที่สุด กลัวว่าคนที่นอนหลับอยู่จะตื่น มือหนาคลี่ผ้าห่มกางออกแล้วห่มให้ฮยอกแจและแผ่มาถึงตน ก่อนจะนอนลงข้างๆ เอื้อมมือไปที่หัวเตียงแล้วปิดไฟ
     
    เพียงไม่นานมานักหลังจากที่เขาเอนตัวนอน
     
    “ม้า...หม่าม้า...อย่า...อย่าจากผมไป...ม้า!!!!!!” ชายหนุ่มละเมอเสียงดัง พลางสะดุ้งตื่น ลุกขึ้นนั่งหอบตัวโยน ทำให้คนที่นอนอยู่ข้างๆอดที่จะงัวเงียตื่นไม่ได้
     
    “ฮันคยอง...นายฝันร้ายเหรอ?” เสียงหวานถามด้วยความเป็นห่วง มือบางเอื้อมไปแตะแขนแกร่งเบาๆ และในทันทีที่ชายหนุ่มจับมือเล็กนั้นไว้มั่น พร่ำบอกด้วยน้ำเสียงที่เศร้าสร้อย
     
    “ฉัน...ฝันเห็นม้า...ม้าบอกลาฉัน...ม้าจะจากฉันไป” มือหนาเกร็งบีบมือของฮยอกแจอย่างแรง คล้ายกับคนควบคุมตนเองไม่อยู่ หอบหายใจหนักขึ้นๆ
     
    “มันเป็นแค่ฝันนะ ในความเป็นจริง แม่ของนายไม่ได้ไปไหนไกลเลย...ท่านอยู่ตรงนี้” เสียงหวานปลอบพร้อมกับชี้ไปที่อกด้านซ้ายของร่างสูง เพื่อบอกว่าแม่ของฮันคยองยังคงอยู่ในใจของชายหนุ่มเสมอ
     
    รอยยิ้มที่อ่อนโยนของร่างบางส่งตรงมาให้ชายหนุ่มที่มีใบหน้าเศร้าหมอง
     
    เปรียบไปคงเป็นหยาดน้ำที่ชโลมหัวใจที่แห้งแล้งให้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง
     
    แค่เพียงรอยยิ้มบางๆแต่กลับทำให้โลกทั้งใบของเขาหยุดหมุน
     
    เหมือนภาพขาวดำถูกทำให้เป็นภาพสีด้วยโปรแกรมแต่งภาพ
     
    มือหนาจับไหล่บางไว้มั่น ก่อนจะดึงให้ฮยอกแจเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด คางมนเกยกับซอกคอขาวหอมละมุน แขนแกร่งกระชับกอดคนตัวเล็กไว้แน่น เหมือนกำลังหาใครสักคนเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ
     
    “อยู่ข้างๆฉันนะ” เสียงทุ้มเอ่ยปนสะอื้น แต่ใบหน้านั้นกลับมีรอยยิ้มร้ายกาจประดับอยู่
     
    ร่างบางถึงกับตกใจเล็กน้อย ไม่ใช่ที่ถูกกอด แต่เพราะคำพูดที่ทำให้เขาหวั่นไหวนั้นต่างหาก
     
    ฉันฝันไปหรือเปล่า?
     
    “ได้โปรด...อยู่กับฉันนะ” เหมือนร่างสูงจะล่วงรู้ความคิดของคนในวงแขน รีบย้ำคำพูดของตนเอง ปรับน้ำเสียงให้เหมือนอ้อนวอน
     
    สมองสั่งให้เขาทำ
     
    แต่หัวใจกลับอยากบอกว่า สิ่งที่เขากำลังจะดำเนินต่อไปนี้ มันคือความต้องการจากส่วนลึกของเขาทั้งนั้น
     
    ร่างบางไม่ตอบ ได้แต่เพียงพยักหน้า ให้หัวใจนำพาความต้องการของหัวใจเช่นกัน
     
    มือหนาผละไหล่เล็กออกมา จ้องมองดวงตาคู่สวยอย่างลึกซึ้งก่อนจะค่อยๆประทับกลีบปากสีชมพูอ่อนเบาๆ แต่แนบแน่น ลิ้นสากไล้เลียรอยแยกของริมฝีปากเพื่อให้เผยอ แทรกเรียวลิ้นเข้าไปภายในเพื่อเก็บความหอมหวานนุ่มของโพรงปากสวย ถอนริมฝีปากออกมาแล้วประกบเข้าไปใหม่เพิ่มอารมณ์ปรารถนาให้มากขึ้น แน่นสนิทกวาดทุกช่องของร่องฟัน ดูดดุนลิ้นสวยเล่นไปมาอย่างชำนาญโอนถ่ายความอ่อนโยนให้ร่างบางได้เชื่อใจมากขึ้น จนร่างกายอ่อนระทวยตามแรงที่ชายหนุ่มค่อยๆนำพาให้เอนกายลงกับเตียง
     
    มือไม้สาละวนอยู่กับการเปลื้องอาภรณ์เนื้อบางของฮยอกแจออกทีละชิ้น เป็นไปด้วยความต้องการที่คราวนี้หัวใจสั่งให้ทำ แผ่วบางและค่อยเป็นค่อยไป หากแต่รวดเร็วสำหรับผู้ถูกกระทำเหลือเกิน เพราะกว่าที่เขาจะคิดได้ว่าถูกปลดเสื้อผ้า ชุดนอนตัวบางก็กระจัดกระจายไปไกลแล้ว
     
    จูบที่แสนอ่อนหวานเปลี่ยนเป็นเร่าร้อน รัญจวนใจของทั้งสองเหลือเกิน ลิ้นสากลากไล้ทั่วทั้งปากอย่างไม่รู้หน่ายเกี่ยวกระหวัดรัดลิ้นเล็กอย่างสนุก มือไม้ทำหน้าที่อย่างดีในการบีบเค้นยอดปทุมถันที่ชูชันเพราะถูกกระตุ้นเร้า
     
    มือบางผละใบหน้าคมเข้มออก เหมือนประท้วงน้อยๆว่าเขากำลังจะขาดอากาศหายใจ ใบหน้าใสซับสีเลือดยิ่งชวนให้หัวใจของคนที่พบเห็นเตลิดไปไกล อยากสัมผัสให้มากกว่านี้พร้อมกับบดขยี้ให้แหลกคามือไปพร้อมๆกัน
     
    หากแต่สิ่งแรกกลับมีชัย มือหนาลูบไล้ผิวเนียนละเอียดยิ่งกว่าผู้หญิงใดๆที่เขาเคยสัมผัส ผิวขาวอมชมพูที่ไม่ได้แต่งแต้มด้วยสารเคมีประทินผิวใดๆทำให้เขาแทบคลั่ง ฮันคยองจับมือบางที่อ่อนแรงให้โอบรอบคอตนเอง ก่อนจะจรดริมฝีปากลงกับหน้าผากเกลี้ยงเกลามอบความอบอุ่นและความรักให้คนตรงหน้า
     
    ใบหน้าหวานถึงกับร้อนผ่าว หลับตาลงช้าๆเมื่อร่างสูงลากริมฝีปากลงมายังจมูกรั้นแล้วกดจูบที่ปากนุ่มอีกครา บดขยี้ริมฝีปากสวยอิ่มสีเชอร์รี่ด้วยความรักที่ร้อนแรงจนกลีบปากแดงเจ่อ ลิ้นสากไล้เลียแก้มขาวสีเลือดฝาดทั้งสองข้าง มอบความกระสันให้ร่างบางได้ตอบสนองบ้าง
     
    “ฮยอกแจ...บอกฉันหน่อยได้มั้ย ว่านายรักฉัน?” เสียงทุ้มอ่อนโยนถาม สายตาที่รอคำตอบนั้น ทำเอาร่างบางใจเต้นไม่เป็นส่ำ ไม่เหลือพื้นที่สีขาวบนใบหน้าเลยสักนิด เหมือนเลือดทั้งร่างกายจะไหลมาอยู่ที่ใบหน้าเขาที่เดียว
     
    “ฉัน...รักนาย” เสียงหวานเอ่ยแผ่วเบา แต่ดังก้องกังวานอยู่ในหัวใจของคนฟัง ใบหน้าคมคายระบายยิ้มบางๆ ก่อนจะก้มลงซุกไซ้ซอกคอเพิ่มรอยรักสีกุหลาบทั่วทุกพื้นผิว ขบเม้มแสดงความเป็นเจ้าของ
     
    เจ้าของ........................ร่างกาย
     
    เจ้าของ........................หัวใจ
     
    “อย่ากลั้นเสียงร้องเลย ฉันอยากฟังเสียงของนาย” ชายหนุ่มเอ่ยทั้งที่ยังประทับรอยแดงเข้มไว้ที่ต้นคอ เหมือนเขาจะรู้ความคิดของร่างบางเป็นอย่างดี ว่าต้องพยายามกลั้นเสียงร้องที่เจ้าตัวอายแค่ไหน
     
    มือบางขยุ้มผมสีน้ำตาลเข้มไว้แน่น คล้ายกับระบายแทนการร้องคราง ความรู้สึกเสียวซ่านยิ่งเพิ่มมากขึ้น เมื่อริมฝีปากซุกซนของคนด้านบนไล่ลงมาเรื่อยๆจนถึงยอดอกสีหวาน ลิ้นสากเลียเพื่อทักทายก่อนจะดูดดื่มเพิ่มเสียงให้เสียวสวาทมากยิ่งขึ้น มืออีกข้างก็บดคลึงเล่นกับจุกเล็กที่ตั้งชันแข็งขันไม่แพ้ข้างที่ถูกพัวพันด้วยลิ้นร้อนๆเลย
     
    “อื้อ...” ฮยอกแจเปล่งเสียงร้องครางอย่างลืมตัว เมื่อยอดอกถูกฟันขบกัดเบาๆเหมือนจงใจแกล้งให้เขาร้องออกมา อกเล็กสะท้อนหอบหายใจถี่ขึ้น เมื่อกิจกรรมอย่างว่ากำลังดำเนินอย่างต่อเนื่องไม่ผ่อนผันให้เวลาเขาได้พักเลย
     
    มันยังน้อยเกินไปฮยอกแจ...แม้ฉันจะต้องการมากแค่ไหน แต่ฉันก็ยังอยากจะให้บทเรียนกับนายอยู่ดี
     
    ริมฝีปากหนาเคลื่อนย้ายมากยังอีกยอดที่ได้ทักทายกับนิ้วเรียวไปแล้วเรียบร้อย ลิ้นหยาบจาบจ้วงล่วงล้ำดื่มด่ำรสหวานจากยอดเนิน ทั้งดูดดื่ม ไล้เลีย ไม่แม้จะเมื่อยลิ้นเลย ยังคงทำหน้าที่สร้างเสียงครางกระเส่าเบาๆจากริมฝีปากบางได้บ้าง แม้จะพยายามกลั้นเสียงสุดชีวิตเพียงไหน
     
    ผิวกายช่วงอกถูกแต้มด้วยร่องรอยทำรักของคนตัวสูงอย่างไม่หยุดหย่อน สีหวานๆเพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ จนเบียดบังสีผิวที่แท้จริงด้วยซ้ำ หากแต่ฮันคยองไม่สามารถที่จะหยุดระบายสีแดงเข้มนี้ได้เลย ยังคงลากไล้ริมฝีปากชิมความอร่อยจากร่างกายของฮยอกแจไม่ยอมเลิก จนถึงหน้าท้องแบนราบ แหย่ปลายลิ้นทักทายกับหลุมเล็กๆที่ตั้งอยู่ช่วงท้อง จนเสียงหวานครางระงมด้วยความเสียวกระสัน
     
    เหมือนทุกสารมวลในท้องจะปั่นป่วนไปหมด เพียงเพราะลมหายใจอุ่นๆและริมฝีปากที่โชกโชนทำรอยรักมาถึง มือหนาค่อยๆปลดอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายของร่างบางร่นไปอยู่ที่ข้อเท้าเล็ก พร้อมกับเล้าโลมหน้าท้องไปด้วย
     
    “ฮยอกแจ...ส่วนนี้ฉันขอนะ” ชายหนุ่มกล่าวก่อนจะใช้มือข้างหนึ่งสัมผัสอย่างแผ่วเบา
     
    +*+........................................................................................................................................+*+
     

    TBC

    เอาล่ะ มาต่อให้แล้วนะคะ เรื่องกำลังมาถึงสุดเปลี่ยนของคนสองคนแล้ว 

    ยังไงก็เม้นๆ และ โหวตๆให้ด้วยนะจ๊ะ

    ขอให้ดูคอนเสิร์ตอย่างสนุกและเมามันส์สุดๆละกัน

    วันที่ 28 พ.ย. นี้เราก็เต้นที่งานแถลงข่าวคอนเอสเอ็มเหมือนกัน

    ชื่อวง Hadiiz โคฟ SHINee เราเป็น ONEW อย่าลืมไปเชียร์กันเยอะๆนะ

    ถ้าไม่รู้ว่าเราเป็นคนไหน หน้าบานๆนั่นแหละ ใช่เรยยยย ฮ่าๆๆๆๆ (กำเผาตัวเอง - -*)
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×