แล้ววันหนึ่ง เธอเมลมา หานิ้วก้อย
ที่เคยร้อย เกี่ยวไว้ ไม่ห่างเหิน
จากคนหนึ่ง ที่เธอ เคยหมางเมิน
เป็นส่วนเกิน ส่วนหนึ่ง ของใจเธอ
มาวันนี้ เธอกลับ คล้ายเสาะหา
เธอเมลมา ดั่งว่า ใจเธอเผลอ
เมลมาบอก ข้อความ คล้ายอยากเจอ
คำเสนอ เอื้อนเอ่ย แฝงดวงใจ
เธอเสาะหา นิ้วก้อย ที่เคยเกี่ยว
ที่เคยเกี้ยว คุยกัน พลันหวั่นไหว
จากอดีต ผ่านมา ย่อมผ่านไป
ที่เคยใกล้ ย่อมห่าง ร้างตามกาล
จะผิดไหม หากฉัน ตัดนิ้วก้อย
มิยอมร้อย เกี่ยวพัน กลั้นหักหาญ
มิยอมกลับ ย้อนไป ในวันวาน
มิอาจสาน เรื่องราว ยาวดังเดิม
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น