เพลิงแค้นอาญาอสูร(ตีพิมพ์สำนักพิมพ์ทัช)

ธามันต์ หรือ ไทน์ ชายหนุ่มที่อัดแน่นไปด้วยไฟแค้น เขากลับมาอีกครั้งเพื่อเอาคืนคนที่ทำให้เขาต้องสูญเสียทุกสิ่ง ความเย็นชาและดุดัน ทำให้ชายหนุ่มเป็นยิ่งกว่าภูเขาไฟที่รอวันปะทุ แต่แม้จะแค้นมากเพียงใด เขาก็ไม่อาจห้ามหัวใจไม่ให้รักเธอได้ ความรักท่ามกลางความแค้นไม่ต่างจากแสงเทียนท่ามกลางพายุ และพายุร้ายเช่นธามันต์ก็พัดทำลายจนเธอผู้แสนบริสุทธิ์ ต้องจมลงสู่โคลนตม...

ภาพตะวัน  หญิงสาวที่เต็มไปด้วยความดีงามในจิตใจ เธอฝังตัวเองอยู่กับความรู้สึกผิด เฝ้ารอด้วยความหวังว่าชายหนุ่มที่รักเหมือนพี่ชายจะกลับมา สิบสี่ปีกับความทรงจำที่ไม่เคยลืมเลือน ภาวนาเสมอให้เขาพบความสุขและกลับมาพบเธออีกสักครั้ง ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่า วันที่เขากลับมา คือวันที่เธอต้องสูญเสียทุกสิ่ง และเมื่อธามันต์กลับมาอีกครั้ง ชีวิตของเธอก็จมดิ่งสู่นรก ที่มีอสูรเช่นเขาเป็นจ้าวชีวิต                    

  ปัง!

            เด็กหนุ่มวัยสิบเจ็ดปียืนนิ่งราวถูกสาป ภาพตรงหน้าคือร่างของบิดาที่ฟุบนิ่งกับโต๊ะทำงาน พร้อมกับเลือดสีแดงข้นที่ไหลทะลักราวกับสายน้ำ ความเจ็บปวดและเสียใจหลั่งไหลเข้ามาในหัวใจ ทำได้เพียงสวมกอดร่างไร้วิญญาณของบิดา พร้อมกับน้ำตาของลูกผู้ชายที่หยาดรินอาบสองแก้ม ความวุ่นวายและสับสน เสียงร้องไห้ เสียงตะโกน รวมทั้งผู้คนที่กรูเข้ามาในห้อง ไม่ได้ทำให้เด็กหนุ่มสนใจได้แม้เพียงนิด เพราะตอนนี้ชีวิตของเขาไม่เหลืออะไรอีกแล้ว บิดาจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ ละทิ้งบุตรชายอย่างเขาไว้กับโลกอันแสนโหดร้ายเพียงลำพัง

                งานศพถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย เพราะบิดาของเขากลายเป็นแค่คนสิ้นเนื้อประดาตัว ที่ไม่ได้ร่ำรวยอย่างในอดีตอีกแล้ว ผู้คนที่เคยรายล้อมเพราะหวังผลประโยชน์จึงตีตัวออกห่าง เหลือไว้เพียงคนที่รักและจริงใจ ดวงตาสีนิลว่างเปล่านั่งนิ่งยังหน้าโลงศพของบิดา สองมือกำแน่นเข้าหากันด้วยแรงแค้นที่อัดแน่นอยู่เต็มหัวใจ เรียวปากได้รูปนั้นยกยิ้มราวกับจะเหยียดหยันตนเองและบิดาผู้ล่วงลับ เพื่อนรักและภรรยาสาวของบิดามาร่วมงานแค่ช่วงสั้นๆ ก่อนจะกลับไปอย่างไม่ไยดีคนตาย เพราะความไว้ใจ เชื่อใจ และหลงใหลในตัวอสรพิษอย่างสองพ่อลูกคู่นี้ ทำให้บิดาของเขาต้องพบจุดจบอย่างน่าอนาถ

                “ผมจะแก้แค้นพวกมัน ทำให้พวกมันล่มจมเหมือนที่พวกมันทำกับเรา”

                น้ำเสียงมุ่นมั่นพร้อมกับแววตาคมดุที่คุกรุ่นไปด้วยไฟแค้น อีกไม่นานเขาจะกลับมาทวงคืน ทุกสิ่งที่เคยเป็นของเขา เอาคืนทุกคนที่ทำให้บิดาต้องตายอย่างสาสม

                “พี่ธันต์คะ ทานอะไรหน่อยนะคะ นมอิ่มบอกว่าพี่ธันต์ยังไม่ทานอะไรเลยมาทั้งวันแล้ว”

เสียงหวานใสดังขึ้น กระชากสติของเด็กหนุ่มให้กลับมาอีกครั้ง ก่อนจะเบนสายตาไปยังใบหน้าเล็กที่บัดนี้เต็มไปด้วยเหงื่อที่ผุดพรายไปทั่วทั้งใบหน้า ผมยาวสีดำเงาถูกรวบมัดหางม้าไว้ ร่างเล็กยังอยู่ในชุดนักเรียน เด็กสาวมาช่วยงานตั้งแต่เลิกเรียน จวบจนอยู่รอจนแขกคนสุดท้ายก้าวเท้าออกจากศาลาสวดศพ เขาคงจะยิ้มและเอ่ยขอบคุณเธอในน้ำใจที่เธอมีให้มาตลอดสามวันที่ผ่านมา หากเธอไม่ใช่...บุตรสาวคนเล็กของนายอิศรา งูพิษตัวร้ายที่แว้งกัดบิดาของเขาอย่างเลือดเย็น ความชิงชังแล่นริ้วขึ้นมาแน่นอก พร้อมกับมือใหญ่ที่ยกขึ้นปัดชามข้าวต้มอย่างไม่ไยดี

                “อย่ามาเสแสร้งแกล้งทำดีกับฉัน เธอมันก็เลวไม่ต่างจากพ่อเธอหรอก” เสียงกร้าวตวาดดัง

                “พี่ธันต์ ภา...ไม่ได้เป็นแบบนั้น” เด็กสาวก้าวถอยพร้อมกับเอ่ยอย่างตระหนก

                “จำใส่สมองเธอเอาไว้ ถ้าฉันยังไม่ตาย สักวันฉันจะลากพวกเธอลงนรกทั้งเป็น...จำเอาไว้ ภาพตะวัน!!”

แรงอารมณ์พลักดันให้เด็กหนุ่มหลงลืมความหลังอันงดงามร่วมกันจนสิ้น บัดนี้จะเหลือไว้ก็แต่เพียงความแค้นที่รอวันเอาคืนให้สาสม