คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 01:
01
23.00 น.
ปาร์ านยอล รีบับรถออี้อาร์แปสุหรูอัวเอมาที่โรแรม xxx ที่นัับแทยอนไว้ แล้วเา็หันไปเห็น ายหน้าหวานหน้าาุ้นรุ่นเียวับเา เินเ้าไปในโรแรมับผู้ายนหนึ่ ถ้าำไม่ผิายหน้าหวานนนั้นน่าะื่อ ‘บยอน แบฮยอน’ แล้วเามาทำอะไรที่โรแรม แ่มันใ่เรื่ออะไรอเาล่ะ เาึเินเ้าไปในโรแรมเพื่อรอแทยอน อีสิบนาทีแทยอน็ไ้เลี้ยวรถเ้ามาในโรแรม ทัู้่อัน และแลูบัน่อนะับมือันเินเ้าไปในโรแรม ทั้ไม่ลัวปาปารัสี่ เพราะโรแรมเป็นโรแรมที่รอบรัวเาเป็นหุ้นส่วนอยู่
“แบูนั่นิ” ลู่หานเพื่อนสนิทอแบฮยอนี้ให้เาานยอลับแทยอน
“ไหน ไม่เห็นมีใรเลย”
“็นั่นไ ปาร์ านยอลเพื่อนเ่านายับแฟนนาแบบเาไ ิม แทยอนอ่ะ” ลู่หานับหน้าแบบฮยอนให้หันไปูบุลสอนที่เาำลัพูถึ
“็แล้วทำไมอ่ะ” แบฮยอนถามอย่าสสัยว่าเพื่อนี้อเาี้ให้เาูทำไม
“็เผื่อนายอยาะทัเพื่อนเ่าสุที่รัอนายไ” ลู่หานยัพู่อไปและยัเสียัึ้นเรื่อยๆ นไม่ทันสัเว่าานยอลเินมาหา
“สุที่รัอะไรเล่า นาย็พูไปเรื่อยนะลู่หาน นายนั้นนะมัน...” แบฮยอนยัพูไม่ทันบ็มีเสียุ้นๆพูแทรึ้นมา
“มันอะไรรับ บยอน แบฮยอน” านอลถามแบฮยอน้วยเสียที่วนบาทา แถมยัยิ้มมุมปาแยะเย้ยอีว่ายัไแบฮยอน็ไม่มีทาที่ะนะานยอลไ้
“็นายมันวนบาทาที่สุเลยยยย” แบฮยอนะโออมาสุเสีย
“แล้วอยาเะป่ะล่ะ” านยอลถามอย่าหยอล้อ
“ไม่อยา ไม่อยาเะให้เปลือเท้า” แบฮยอนปิเสธทันวัน
“นี่นาย นายอุส่าห์ไ้เะนายแบบผู้โ่ัเลยนะ มีโอาส็้อรีบว้าไว้ิ”
“แ่ั้นไม่้อาร เ้าใป่ะ”
“ไม่เ้าใ”
“ูปาแบฮยอนนะ ‘ไม่้อาร’ โอเ”
“ูปาหรอ โอเเลย” านยอลอบรับ พร้อมับเินเ้าไปับหน้าแบฮยอนแล้วประบปาอย่ารวเร็ว ทัู้่เหมือนอยู่ในภวั์ นแบฮยอนไ้สิ่อนรีบันร่าอานยอลออไป
“ปาร์่ะ นี่มันอะไรัน อธิบายให้แทเ้าใที่ะ แทะเป็นลม” แทยอนพูออมาให้เสียูเป็นปิที่สุ ทั้ที่ในใอยาะรี๊ออมาัๆ อะไรันนี่ แ่เอเ็หนุ่มหน้าหวานนนี้เ้าหน่อย แถมยัเป็นเพื่อนเ่าันอี้วยอะไรมัน่าบัเอินานี้
“ผม็แ่ทบทวนวามหลัันนะรับ ไม่มีอะไรหรอแท” านยอลพูออมาทั้ที่มืออเา็ลูบไล้วนเวียนรบั้นเอวอแฟนสาวอเา เพื่อให้เธอไ้ใเย็นล
“ถ้าั้นพวเราอัวัน่อนนะรับ ลา่อนรับุานยอลและุแทยอน” ลู่หานไ้ล่าวลาพร้อมลาัวเพื่อนี้สุๆอัวเอออมา่อนที่เาาว่าน่าะเิารลไม้ลมือึ้นไ้
“นี่แบ ั้นถามนายอย่าหนึ่ไ้มั้ย” หลัาที่ลู่หานลาแบฮยอนเ้าไปในโรแรมแล้ว เา็เปิาถามทันที
“ไ้ิ นายอยารู้อะไรถามมาเลย”
“นายเป็นอะไรับุานยอลเา” ลู่หานถามเรื่อที่้าาใมาที่สุ เพราะเพื่อนเ่าธรรมาทัทายันไม่เป็นำเป็น้อปานปาัน็ไ้หนิ
“นายถามทำไม” แบฮยอนถามอย่าสสัย เพราะั้แ่เป็นเพื่อนับลู่หานมา ลู่หานไม่เยถามเรื่อส่วนัวอเามา่อนเลย รั้นี้เป็นรั้แรเลยนะเนี่ย
“็...เอ่อ...นายูุแทยอนอะไรนั้นิ”
“เาทำไมอ่ะ” แบฮยอนถามหน้าาใสื่อ พร้อมรอฟัำอบ แ่เมื่อลู่หานเห็นหน้าาอยารู้อยาเห็นอแบ ฮยอน็ไม่รู้ะอบอย่าไี ึไ้อบแบบปัๆไป
“ป่าว ไม่มีอะไร”
“ลู่หานบอมา” เมื่อไ้รับำบอย่าั้นแบฮยอนระโนใส่ัวลู่หานแล้วเย่าอลู่หานอยู่อย่านั้นไปเรื่อยๆ
“็...เอ่อ...แ่ๆๆๆ โอ๊ยปล่อย่อนไ้มั้ยแบฮยอน นายนี่มันไม่เปลี่ยนไปเลยนะ อยารู้อะไร้อรู้ให้ไ้”
“ั้น็รีบเล่ามาเร็วๆ้วย”
“็ุแทยอนอเพื่อนนายอ่ะ ร้ายสุๆไปเลยนะ”
“แล้วนายรู้ไ้ไอ่ะลู่หาน”
“็ันเยทำานับเามาอะิเมื่อสอปี่อน นายอย่าลืมนะว่าันเป็น่าภาพที่ทุน้อาร”
“เออเนอะ แหะๆลืมไปเลย” แบฮยอนยิ้มแหะๆ เาลืมไปริๆนะว่าเพื่อนเานี่เป็นถึ่าภาพที่เ๋ที่สุ ลู่หานเยมา่วยถ่ายภาพโปรโมทแบรน์เสื้อผ้าอเาบ่อยๆเลย
เอารถที่านยอลับมาใหู้ันนะ ออี้ R8
ความคิดเห็น