คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : อาถรรพ์เพรชซาอุ
[เพลง] : เพชรซาอุ เป็นพันธุ์ดุจากตะวันออกกลาง เจ้าขโมยมันเก่งจัง อยู่ในวังยังไม่พ้นมือมัน เขาลือว่าอาถรรพ์ ใครครองนั้นจะมีอันตราย
[เพลิน] : ข้านายอั่มผู้รู้เรื่องเพชรซาอุ มันเป็นพันธุ์ดุใครสะเออะถือไว้ครอบครองอาจโดนเป่าขมองทะลุ ใครยักย้ายแอบซ่อนจะร้อนรนจนระอุ ใครอมให้รีบคายเดี๋ยวชะตาจะร้ายเหมือนโดนพายุ ใครได้มาหรือซื้อไว้ถือว่ารับของโจรจะเป็นชาวบ้านหรือนายพลเดี๋ยวก็โดนเข้ากรุ ประเทศชาติจะเสียหายอกไหม้ไส้ขมใครมีไว้โปรดคืนให้ผมจะได้ข่าวออกเชยชมไปตามชมรมวิทยุ ผมได้มาแล้วจะรีบส่งมุ่งตรงไปซาอุ
[ชาย1] : ซาอุอาราเบียเรอะ
[เพลิน] : หึ ซาอุดรเจียระไน
[ชาย2] :เอาไปแปลงโฉมใหม่ใช่มั้ยไอ้อั่ม
[เพลิน] : แต่งให้มันสวยก่อน แล้วค่อยส่ง
[ชาย3] : ส่งไปให้เจ้าของเดิม
[เพลิน] : ไม่ ส่งศูนย์การค้าตีราคาขายต่อ
[ชาย2] : ไอ้อั่ม เอ็งไม่กลัวอาถรรพ์เรอะ
[เพลิน] : อาถรรพ์ข้าไม่กลัว แต่ข้ากลัวอาก้า
[ชาย3] :ทั้งที่กลัวยังจะคิดอมอีกเรอะ
[เพลิน] : ก็อมไปกลัวไป
[ชาย1] :แน่ พูดจริงหรือพูดเล่นเนี่ย
[เพลิน] : แหะๆๆ ข้าพูดเล่นๆ แต่ถ้าใครไม่เห็นข้าก็ทำจริงๆ
[ชาย2] :เอ้อ ให้มันได้อย่างงั้น
[เพลิน] : ดีใช่มั้ย
[ชาย2] :เลวน่ะสิ
[เพลิน] : หว่าย...
[เพลง] : สองวันก่อน ฉันไปพักผ่อนอยู่ไม่ไกลไม่ไกล เจอเพชรมีมากมาย ตั้งเรียงรายเต็มถนนไปเลย แต่ผู้คนกลับเมินเฉย ไม่ใส่ใจเลยเฉยเมยกันทุกคน
[เพลิน] : เมื่อวานข้าเดินไปตามถนนแห่งหนึ่ง เห็นเพชรมากมายกลาดเกลื่อนเต็มถนนไปหมด ผู้คนทั้งเดินทั้งขับรถไปมาไปมาแต่ละคนไม่สนใจเพชรเลย ทั้งเหยียบทั้งย่ำเห็นเป็นของไร้ค่าพอๆกับไก่เห็นพลอย แปลกแท้ๆ
[ชาย2] : เพชรปลอมเพชรเก๊น่ะสิไอ้อั่ม
[เพลิน] : เพชรแท้ๆนี่แหละ เกลื่อนเต็มถนน ข้าจะงัดมาจำนำแต่มันงัดไม่ขึ้น เพชรอะไรไม่รู้เม็ดใหญ่ยาวโตมโหฬารเป็นล้านๆกะรัต
[ชาย1] : เพรชแท้ๆเต็มถนนแน่นะ
[เพลิน] : แน่ซี่
[ชาย1] : ถนนไหนน่ะ
[เพลิน] : ถนนเพชรบุรีตัดใหม่โยงใยกับถนนเพชรเกษม
[ชาย2] : ไอ้อั่มบ้า
[เพลิน] : ถึงบ้าก็บ้าเพชรนะ จะบอกให้
[ชาย2] : เออ เดี๋ยวข้าก็ทิ่มปากด้วยตะไกรหรอก เดี๋ยวหาว่าไม่บอก
[เพลิน] : อูๆๆ
[เพลง] : เพรชของไทย เป็นเพรชยิ่งใหญ่ค่ามากมายเลิศล้น เพรชของไทยเป็นมงคล ทั่วโลกเขาสนอยากได้แทบตาย หวังทุ่มเงินขอซื้อไป แต่รัฐบาลไทยเราไม่โอเค
[เพลิน] : คนไทยอยู่เมืองไทยไม่เห็นคุณค่าเพรชไทย ไปสนใจแต่เพรชซาอุ เพรชไทยมีค่ามหาศาลสุดคนานัก เพรชอเมริกซาอุหรือเพรชที่ไหนๆก็ทาบไม่ติด ต่างชาติทุ่มเงินซื้อมากมายมหาศาลเท่าไหร่ๆ แต่รัฐบาลไทยก็ไม่ยอมขายบอกจะเก็บไว้ให้ลูกหลานต่อไปในวันข้างหน้า
[ชาย1] : มันมีค่ามากกว่าเพชรญี่ปุ่นอเมริกาซาอุเชียวเรอะ
[เพลิน] : เฮ่ย ไม่ต้องมาเทียบกันหรอกคุณค่ามันต่างกันเหมือนไม้จิ้มฟันกับสุริยันจันทรา
[ชาย3] : ขนาดญี่ปุ่นอเมริกาซาอุหรือชาติอื่นๆขอซื้อยังไม่ยอมขายเชียวเหรอ
[เพลิน] : ไม่ยอมเด็ดขาด แต่ขอเช่าล่ะก็พอได้ ยกไปเป็นกรรมสิทธิ์ทั้งหมดไม่มีทางให้
[ชาย2] : เพรชที่ว่าข้าไม่เคยเห็นไม่เคยได้ยิน มันอยู่ที่ไหนล่ะไอ้อั่ม
[เพลิน] : อ่าว ก็เพรชพิมาย เพรชสมุทร เพรชบูรณ์ เพรชบุรี กิ่งเพรช เพรชพงษ์ เพรชเขื่อน เพรชโคกเพรช แล้วก็บึงบรเพรชไง
[ชาย2] : ไอ้อั่มเอ๊ย ปากดีนัก ขอยืมปากสักวันได้มั้ย
[เพลิน] : จะเอาไปโต้วาทีเรอะ
[ชาย2] : เปล่า จะเอาไปทำที่จอดรองเท้าซักวัน ปากดีนักไอ้นี่
[เพลิน] : แหะๆๆ แล้วรองเท้าที่จะเอามาจอดที่ปากข้านะ ฝังเพรชรึเปล่าล่ะ
[ชาย2] : ฝังสิ
[เพลิน] : ฝังเพรชซาอุเรอะ
[ชาย2] : ฝัเพรชเกือกม้า
[เพลิน] : โอย...อย่างนั้นไม่อนุญาต
[ชาย2] : งั้นยัดก่อนญาตซะดีมั้ย
[เพลิน] : ไม่ดี...
[เพลง] : เพรชซาอุ เป็นเพรชพันธุ์ดุทำให้คนไขว้เขว ถูกยักย้ายและถ่ายเท ปลอมปนเปสับสนพันละวัน ถูกลักพาไปฆ่าฟัน มันปวดกะบาลเพรชอาถรรพ์ซาอุ
[ชาย2] : แล้วแกรู้เรื่องความเป็นไปของเพรชซาอุมากน้อยแค่ไหนล่ะฮะ ไอ้อั่ม
[เพลิน] : รู้ละเอียดยิบอย่างกับแป้งบดเชียวล่ะ ขโมยมาได้ยังไง ออกจากสนามบินซาอุด้วยวิธีไหน ผ่านด่านดอนเมืองได้อย่างไร เอาไปฝังไว้ที่ไหน งัดเอาไปขายให้ใคร งวดแรกได้เงินเท่าไหร่ เพรชถูกสับเปลี่ยนไปที่ไหน ใครเกี่ยวข้องยังไงรู้หมด
[ชาย4] : แกไปขโมยกับเขาด้วยรึไง ถึงได้รู้เรื่องละเอียดลึกซึ้ง
[เพลิน] : ข้าร่วมไปกับมันทุกฝีก้าว จึงได้รู้เรื่องหมดทุกอย่าง
[ชาย1] : ตามไปกับเจ้าหัวขโมยน่ะเรอะ
[เพลิน] : เปล่า ตามไปกับข่าวหนังสือพิมพ์ทุกฉบับเลย
[ชาย2] : แหม เริ่มออกลายอีกแล้ว
[เพลิน] : นี่ พวกแกจะเชื่อมั้ย ข้ามีเพรชอยู่เม็ดนึงมีอาถรรพ์ประหลาดมาก ข้าพกติดตัวขับรถไปไหนมาไหน ไม่เคยมีอันตรายเลย ขนาดขับไปชนไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ไม่เป็นอะไรสักที
[ชาย2] : เฮ่ย คงชนเบาๆหรือแค่เฉี่ยวๆ ชนไม่จริง
[เพลิน] : ชนจริงๆจังๆนี่แหละ ขับไปชนแต่ละที เหยียบเป็นร้อยกิโลต่อชั่วโมงนะ
[ชาย1] : โอโห ไม่น่ารอด เหลือเชื่อจริงๆ
[ชาย2] : ไปชนกับเสาไฟฟ้าหรือรถบรรทุกนี่นะ
[เพลิน] : เปล่า
[ชาย2] : เอ้า แล้วขับไปชนอะไร
[เพลิน] : ชลบุรี
[ชายรวม] : ปัดโธ่เอ๊ย
[เพลิน] : ฮะ ฮะ ฮะ ฮ่า
ความคิดเห็น