รวมเนื้อเพลง+ฟังเพลง ของ เพลิน พรหมแดน

ลำดับตอนที่ #5 : เปาบุ้นจิ้นเผาศาล

เปาบุ้นจิ้นเผาศาล

[เพลง] : คนดีของแผ่นดิน เป้าบุ้นจิ้นนามยั้งยืนยง อยู่ยังศาลไคฟง ความซื่อตรงขึ้นชื่อลือชา จิตใจงาม ดำก็ดำแต่หน้า น่าศรัทธา ในความยุติธรรม วันนี้เปาหน้าดำ ออกไต่ถามมิสเตอร์จิม

[เปา] : เจ้าคือมิสเตอร์จิมใช่มั้ย
[เพลิน] : ใช่ครับท่าน
[เปา] : เจ้าใช่มั้ยที่มีคนเขาอ้างว่าเจ้าปลอมลายเซนต์เพื่อเข้าซ่อง
[เพลิน] : ไม่จริงครับ
[เปา] : จะมีอะไรแก้ตัวอีก
[เพลิน] : ปัดโธ่ หน้าตาอย่างกับผีอดโซ แถมยังโง่อีกตังหาก
[เปา] : บังอาจ!!!
[เพลิน] : ผมชื่อจิมครับไม่ได้ชื่อบังอาจ
[เปา] : บะ ไอ้นี่วอนซะแล้ว เจ้ามีอะไรมาแก้ตัวว่าเจาไม่ใช่มิสเตอร์จิม
[เพลิน] : โธ่ ท่านเป้าปลิ้น
[เปา] : เปาบุ้นจิ้น!!!
[เพลิน] : เออ บุ้นจิ้น คิดดูสิครับ คนชื่อจิมมีตั้งมากมาย
[เปา] : มีจิมไหนบ้าง
[เพลิน] : เอ้า ก็มีเช่นจิมมี่ คารูเทอร์ไง
[เปา] : จิมมี่ คารูเทอร์นี่มันใครกัน
[เพลิน] : เห็นมั้ยล่ะ มันแต่นั่งศาลตัดสินจนเบลอเหมือนสัปเหร่อเฝ้าเมน เลยไม่รู้ว่าใครเป็นใครแม้แต่จิมมี่ คารูเทอร์
[เปา] : แล้วมันใครกันล่ะ
[เพลิน] : มันก็เป็นนักมวยแชมป์โลกจากแดนจิงโจ้รุ่นเวนตั้มเวท ที่มาต่อยป้องกันแชมป์กับจำเริญ ทรงกิตติรัตน์ ฉายาจิ้งเหลนไฟ สมัยเมื่อปี 2497 ไงครับ
[เปา] : แล้วยังมีจิมไหนอีก
[เพลิน] : ก็มีจิมมี่ คาที่ จิ่มมี่ ไวท์ จิมมี่ เดมั่ว จิมมี่ ไฝยาว จิมมี่ ไข่ขาว จิมมี่ ไข่ลูกเขย
[เปา] : เอา พอ พอ พอ แล้วเจ้าอยู่ในตระกูลจิมไหน
[เพลิน] : ข้าคือ จิมชอบจั่ว ฉายาจิมชอบจูกจันทร์
[เปา] : แล้วชอบจูกจันทร์ไหนอ่ะ
[เพลิน] : นี่ท่านซาลาเปา จันทร์มีตั้งหลายจันทร์ ข้าจะจูกจันทร์ไหนมันเรื่องของข้า
[เปา] : เออ เจ้านี่มีเหตุผลน่าเชื่อถือ นี่หวังเหวิดกับหมามุ่ย
[หมาหั่น] : หวังเฉาหมาหั่นครับ
[เปา] : นั่นแหละ เอาตัวมิสเตอร์จิมกลับไป เลิกศาล!!!
[ทหาร] : อึ่ง.....อ่าง....
[ชาย 1] : เอ้ะ มีอึ่งอ่างมาด้วยเรอะ

[เพลง] : เปาไม่นิ่งดูดาย คอยใส่ใจรวมพรรครวมทีม ไปเอามิสเตอร์จิมมาเร็วทันยังศาลไคฟง นั่งสอบสวน ทำด้วยความซื่อตรง ตั้งดำรง คงไว้ซึ่งความจริง มีพยานอ้างอิง ได้ความจริงแล้วจึงสั่งการ

[เพลิน] : นี่ท่านเปา ท่านให้นายจั่นดักงูแมวเซา
[เปา] : จั่นเจา!!!
[เพลิน] : เออ จั่นเจาไปเอาตัวข้ามาศาลไคฟงทำไมกัน
[เปา] : ข้าอยากจะถามเจ้าหน่อยต่อจากเมื่อวานนี้
[เพลิน] : อยากรู้อะไรอีก
[เปา] : บ้านเดิมเจ้าอยู่ที่ไหน
[เพลิน] : ข้านายจิม บ้านเดิมอยู่หนองจิ้งจกใกล้หนองตะครกตะวันตกหนองหอย ไปอีกหน่อยก็หนองตากแดดกระจุกจังหวัดเทกระจาด
[เปา] : แล้วเหตุใดเจ้ามาอยู่แถวนี้
[เพลิน] : เหตุที่ข้ามาอยู่แถวนี้เพราะอยู่มาวันหนึ่ง เกิดบ้านแตกสะแหรกขาดเสื้อสาดซีดมีดยิดแผ่นดินไหวไหทะลุครุทะลายคันไทหักจวักงอหม้อตกครกดินหินว่อนกระชอนร่วงรวงพังหน้าต่างหลุดตอหม้อทรุดตระกุดหาย
[เปา] : พอ พอ พอ พอ เจ้านี่ช่างเจรจาเหลือเกินนะ
[เพลิน] : ครับท่าน บางวันนี่พูด พูด พูด ถึงขนาดลิงยังยื่นกล้วยให้น่ะครับ
[เปา] : ขนาดนั้นเชียวเรอะ ขอถามอีกนิดในชีวิตเจ้าอยากเป็นอะไร
[เพลิน] : อยากเป็นนายกครับ
[เปา] : จะบ้าเรอะ!!
[เพลิน] : ท่านเปา คนจะเป็นนายกต้องบ้าด้วยเรอะ
[เปา] : แนะ ไอนี่ เจ้าอยากเป็นนายกแล้วเจ้าทำอะไรเป็นบ้าง
[เพลิน] : ทำได้สารพัดอย่างแหละ
[เปา] : เช่นอะไรบ้าง
[เพลิน] : ก็เล่นการพนันขยันกินเหล้าเคล้าผู้หญิงปิ๊งกัญชาบ้าอีตัวมั่วน้ำมันเถื่อนกลบเกลื่อนความผิดทุจริตฉ้อฉลหลอกคนให้หลงเชื่อเบื่อรับผิดชอบตีกอล์ฟอ๊อฟเอ๊าะๆ ถนัดเจาะไข่ขาวเขย่าไข่แดงแทงไขดันฟันสาวเสิร์ฟไม่สนใครจะสอนสั่งความดันทุรังสูงไม่มุ่งแก้ปัญหาไปไหนไปปากเปล่าส่วนเท้าไปหาเอาข้างหน้า
[เปา] : บ๊ะ เข้าท่า เดี๋ยวๆๆๆ ออกตีกอล์ฟอ๊อฟเอ๊าะๆ น่ะมันอะไร ข้าไม่เข้าใจ
[เพลิน] : ก็บอกแล้ว มัวแต่นั่งโด่อยู่แต่ในศาลไม่รู้ว่านอกจักรวาลเขามีอะไรอยากรู้ก็ออกไปหาประสบการณ์เอาเองบ้างซี่
[เปา] : อืม ฟังแต่เจ้าบรรยายน่ะ ข้าก็หน้ามืดแล้ว
[เพลิน] : ไม่เห็นแปลกอะไร ปกติหน้าท่านก็ดำมืดอยู่แล้ว
[เปา] : หุบปาก!!! ปิดศาล!!!
[ทหาร] : อึ่ง...อ่าง...
[ชาย 1] : เอ๊ะ อีกตัวนึงแล้วเรอะ

[เพลง] : ฟังคำมิสเตอร์จิม แล้วท่านเปาอมยิ้มอยู่นาน อยู่ในศาลดักดานนานแสนนานจึงได้ตัดใจ สั่งจั่นเจาเผาศาลโดยเร็วไว้ ให้บรรลัยไฟไหม้ศาลทันตา เปาบุ้นจิ้นสั่งลา ไม่ขอมาอีกแล้วไคฟง

[กงซุน] : นี่ มิสเตอร์จิม
[เพลิน] : ว่ายังไงล่ะท่านกองฟอร์น
[กงซุน] : กงซุน
[เพลิน] : เออ กงซุน
[กงซุน] : ท่านเปาเกิดชอบนิสัยใจขอของเจ้า อยากจะให้เจ้ามาช่วยงานที่ศาลไคฟงเจ้าจะมามั้ย
[เพลิน] : ไม่หรอกครับ
[กงซุน] : เพราะอะไร
[เพลิน] : เพราะคนในศาลไคฟงเป็นแสน
[กงซุน] : เราอยู่กันไม่กี่คนเจ้าจะว่าอยู่เป็นแสนได้ยังไง
[เพลิน] : ก็แสนสกปรกแสนโสโครก
[เปา] : บังอาจ!!! เราซื่อตรง สะอาด บริสุทธิ์ ยุติธรรมที่สุด เจ้ากลับว่าเราสกปรกได้อีกยังงั้นเรอะ หวังเฉาหมาหั่นเตรียมเครื่องประหารหัวจิ้งเหลน
[เพลิน] : เดี๋ยวก่อนท่านเปา ก็ข้าดูพวกท่านมาแรมปี ดูกี่ตอนกี่ที ก็เห็นท่านมีแต่ใส่เสื้อผ้าอยู่ชุดเดียว ไม่เคยเปลี่ยนเคยซักข้ากลัวติดเชื้อ แล้วอีกอย่างที่สำคัญก็คือ
[เปา] : คือออะไร
[เพลิน] : ข้าท่องไปในแดนของข้าดีกว่าเอาเวลามาอยู่แต่ในศาลไคฟง สนุกสุขสบายซู่ซ่าสยิวกายสราญสเริญบันเทิงสถานสำราญราษฏ์กว่ากันเยอะ มีทั้งบาร์ทั้งผับไนท์คลับอาบอบนวดสารพัดรูดบัตรสลีป
[เปา] : เจ้านี่ช่างเจรจาแท้ๆ
[เพลิน] : ครับ
[เปา] : นี่เจ้าจิม ไอ้บัตรสลีปนี่มันคืออะไร และแปลว่ายังไง
[เพลิน] : อ่าว สลีปก็แปบว่านอน บัตรก็เอาไว้รูด สลีปบัตรก็คือรูดแล้วเข้าไปนอน ติดใจจากวันก่อนวันนี้จึงย้อนกลับมารูดใหม่ เห็นมั้ย มัวแต่นั่งอยู่แต่ในศาลดักดานจนก้นด้านเหมือนตัวดักแด้โลกเค้าไปจนไกลโด่งเกือบถึงดาวอังคาร น่าสงสารนะท่านเปา ต้องนั่งจับเจ่าเฝ้าศาลทุกค่ำเช้าเหมือนเต่าอยู่ในรูแย้
[เปา] : หุบปาก!!!
[เพลิน] : ไม่ต้องตวาดข้าหรอก ก็มันเรื่องจริง
[เปา] : แล้วเจ้าจะให้ข้าทำยังไง
[เพลิน] : อ่าว ก็ออกไปท่องยุโรปอเมริการ่อนไปแคนดาราบไปนิวซีแลนด์แอนด์ไปยูโกโผล่ไปพัฒน์พงษ์กับเขามั่งซี่ ชีวิตมันจะได้สดชื่นเหมือนกับคนอื่นเขาบ้าง ไม่ต้องมานั่งเกร็งตักหนักไข่ไหล่ตึงตาทะหลนโยนติ้วหน้านิ่วคิ้วขมวดปวดไข่ดันเหมือนอยู่แต่ในศาลไคฟง
[เปา] : เออ ข้าชักเห็นด้วย อยู่แต่ในศาลปวดกระบานเหลือทน ท่านกงซุน จันเจา หวังเฉา หมาหั่น ไปเอาไฟมา
[หมาหั่น] : เอามาทำไมครับท่าน
[เปา] : เอามาเผาศาล
[กงซุน] : ข้าแต่ศาลไคฟง
[เปา] : ไม่มีศาลไคฟงอีกแล้ว ข้าตัดสินใจเผามันทิ้งแล้ว เอ้า จุดไฟเผาศาล ข้าจะไปท่องจักวาลกับมิสเตอร์จิม!!!
[ทหาร] : อึ่ง....อ่าง.....!!!!
[ชาย 1] : อ่า ที่นี้ล่ะได้กินอึ่งเผาหลายตัวเชียว