รวมเนื้อเพลง+ฟังเพลง ของ เพลิน พรหมแดน

ลำดับตอนที่ #10 : ยาดองลุงดี

ยาดองลุงดี

[เพลง] : โมง โมง โมง ตะวันค่ำลงเชิญมาก๊งยาดอง มา มาข้าอยากลองสูตรยาดองสมุนไพรเจ้าเก่า จ๊ก จ๊กครึ่ม อย่าลืมหมู่เฮา จ๊ก จ๊กครึ่ม อย่าลืมหมู่เฮา เอาเฮาเอามีกำลังวังชา ลูงดีกลับจากทำงาน ถึงบ้านเปิดร้านขายยา ลุงดีเลิกดื่มสุรา แต่หันมาค้าขายยาดอง ยาดองสูตรสมุนไพรสูตรหนึ่งสูตรสอง สูตรสี่นี่กระดิ่งทอง ใครได้ลองก็เป็นต้องติดใจ

[เพลิน] : เร่เข้ามาๆ กำลังวังชาไม่มีถอย ซึมเศร้าเหงาหงอย แก้ได้ด้วยยาดองลุงดี

[ชาย 1] : แล้วยาดองลุงดีมันดียังไงบ้างลุง

[เพลิน] : เฮ้ย ขึ้นชื่อว่ายามันดีทั้งนั้นละวะ

[ชาย 2] : ไม่จริงอะม้าง อย่างเช่นยาม้า ยาเบื่อ ยาฝิ่น ละมันดีตรงไหน

[เพลิน] : ดีซี่ มันก็ดีอยู่ดีนั่นแหละ

[ชาย 2] : มันดียังไง

[เพลิน] : ช่วยให้เข้าคุกไว ช่วยให้ตายเร็วขึ้น

[ชาย 2] : พูดบ้าๆ

[เพลิน] : แต่สูตรยาดองของข้ามันสูตรสมุนไพรชั้นยอด มีตั้งหลายสูต ตามลำดับชั้น

[ชาย 1] : ฮึ่ม ว่าไปลุง

[เพลิน] : สูตรหนึ่งดิ๊งด่อง สูตรสองผิวงาม สูตรสามฮักอีหลี สูตรสี่หมีเต้นคองก้า สูตรห้ากำลังไม่ตก สูตรหกกำลังช้างสาร สูตรเจ็ดหนุมาณกระทืบโรง สูตรแปดกำจัดโรคเศร้า สูตรเก้าแก้โรคเดียว สูตรสิบปู่กินจอกเดียวยังโดเผ่น สูตรสิบเอ็ดเถรลืมวัด

[ชาย 2] : ว่าย เอาทั้งสิบเอ็ดสูตรเลย

[เพลิน] : เบาๆไอ้หนู เดี๋ยวหาที่อยู่ไม่เจอ

[เพลง] : อย่าไปหลงมัวเมาสุรา หันมาบำรุงร่างกาย รถติดมลพิษมากมายร่างกายผอมลงๆ ต้องดื่มยาดองลุงดี จะได้มีกำลังมั่นคง หากถูกผีเจ้าเข้าทรง รีบไปก๊งยาดองลุงดี

[เพลิน] : สูตรยาดองพวกนี้ฤทธิ์เดทมันมากมายก่ายกองนะจะบอกให้

[ชาย 1] : เหอะๆ มันมากมายก่ายกองขนาดไหนเชียว

[เพลิน] : เฮ้ย สรรพคุณของมันครอบจักรวาล นอกจากบำรุงร่างกายแล้วยังปราบผีได้อีกด้วย ผีได้กลิ่นแล้วมันวิ่งป่าราบนะ

[ชาย 2] : ผีที่ไหน ผีอะไรมันจะมากลัวแค่ยาดองของลุง

[เพลิน] : เฮ่ย ก็ผีทุกชนิดละวะ ผีเปรต ผีปอบ ผีโป่ง ผีดง ผีห่า ผีป่า ผีกระสือ ผีกระหัง ผีเข้า ผีออก ผีหลอก ผีข่ม ผีตายทั้งกลม ผีเจ้าเข้าทรง ผีตายโหง ผีตายซาก

[ชาย 2] : โหย นี่มันโครตผีนี่ แล้วพวกตีนผีล่ะลุง

[เพลิน] : เฮ่ย พวกตีนผีมันกลัวตำรวจ มันไม่กลัวยาดองหรอก มันเห็นยาดองมันวิ่งใส่ซะด้วยซ้ำ

[ชายรวม] : โห่ยย

[เพลง] : มนุษย์เราเกิดมาเป็นคน ยากจนหรือเป็นเศรษฐี สร้างกรรม กรรมก็ต้องมี กรรมดีไม่ดีอยู่ที่การกระทำ ตั้งแต่ก่อนกำหนึ่งสลึงแล้วก็ถึงบาทหนึ่งสองกำ เดี๋ยวนี้ลูบๆคลำๆ แต่ละกำ กำแล้วก็ต้องวาง

[ชาย 2] : ขายยาดองอยู่ดีๆ ดันพูดเรื่องกรรมเรื่องเวร กรรมละบาทสองบาทอะไรก็ไม่รู้

[เพลิน] : เฮ้ย ข้าน่ะมันคนธรรมะธรรมโม อดพูดไม่ได้หรอก

[ชาย 1] : ธรรมะธรรมโม แต่มาขายยาดองเหล้า มีอย่างเหรอวะ

[เพลิน] : เอ้า ข้าขายข้ากินก็เป็นระยะๆ กินได้ขายได้

[ชาย 2] : พูดมั่วๆ

[เพลิน] : เอ้า

[ชาย 2] : ว่าแต่ยาดองของลุงวิเศษขนาดนี้ แค่หวัดลงคอรักษาได้อ๊ะเปล่า

[เพลิน] : โอย สบายมากไอ้หนูเอ้ย กินยาดองของลุงปั๊บ แล้วก็เอาเชือกรัดคอไว้ให้แน่น เดี๋ยวเดียวหวัดก็หาย คนก็หาย

[ชาย 1] : ไอ้หวัดหายน่ะมันดีอยู่หรอก แต่ไอ้คนหายเนี่ยมันเป็นยังไง

[เพลิน] : คนหาย ก็หายใจไม่ออกไง

[ชาย 2] : ก็ตายอ่ะสิ

[เพลิน] : มันจะไปเหลืออะไรล่ะ

[ชายรวม] : โว้

[เพลง] : โมง โมง โมง ตะวันค่ำลงเชิญมาก๊งยาดอง มา มาข้าอยากลองสูตรยาดองสมุนไพรเจ้าเก่า จ๊ก จ๊กครึ่ม อย่าลืมหมู่เฮา จ๊ก จ๊กครึ่ม อย่าลืมหมู่เฮา เอาเฮาเอามีกำลังวังชา