"ความฝันเป็นได้เพียงแค่ความฝันเท่านั้น"
ทั้ง พ่อ แม่ พี่ หรือแม้แต่เพื่อนสนิทที่สุดของเธอก็ตาม...
ทุกคนเอาแต่พูดย้ำอยู่เช่นนั้น ราวกับต้องการจะให้มันฝังลึกเข้าไปในหัวของเด็กน้อยผู้อ่อนต่อโลกคนนี้
ใช่แล้วล่ะ
ทุกคนต่างก็เอาแต่คิดว่า เดย์ เป็นเพียงแค่เด็กตัวเล็กๆ แสนไร้เดียงสา จึงช่วยกันวาดเส้นทางชีวิตของเด็กน้อยผู้นี้ให้ออกมาสมบูรณ์แบบที่สุด แต่เส้นทางที่พวกเขาวาดขึ้นกลับกลายสภาพเป็นกรงขัง ผลักดันให้เธอต้องหนีออกมาจากที่นั่น ไปยังสถานที่ที่ให้พลังงานชีวิตกับเธอ
เลือด คือสิ่งที่มาหล่อเลี้ยงหัวใจของมนุษย์ตามหลักการแพทย์
แต่สิ่งที่มาหล่อเลี้ยง "หัวใจ" ของเธอกลับมีเพียงแค่เสียงดนตรีเท่านั้น
และสถานที่แสนสุขแห่งนี้ก็ทำให้เธอได้พบกับเขา
ไนท์
เดย์รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองได้ถูกมนตร์สะกดให้จมอยู่ในภาพลวงตาอันแสนวิเศษ ไนท์คือต้นแบบของผู้พิชิตความฝันที่เธอยกย่อง เขาเป็นคนอ่อนโยนและเข้าใจเธอทุกอย่างจนทำให้เธอรู้สึกอยากที่จะอยู่ใกล้ๆ เขา
อาจจะเป็นเพราะว่าไนท์เข้าใจความรู้สึกของการถูกกักขังก็เป็นได้ เนื่องจากเขาเองก็กำลังทุกข์ทรมานอยู่ใน กรงขัง เช่นเดียวกัน
แต่เป็นกรงขังอันแสนมืดมิดที่เจ้าตัวไม่เคยบอกใคร
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น