เห็นแล้วเหมือนเฟมีลในเรื่องเซวีน่าเลยละค่ะ เพราะชอบแกล้งลีโอบ่อยๆและไม่ค่อยถูกกันเสียด้วยแต่สุดท้ายก็ลงเอยกันในที่สุด การเขียนของพี่กัลนั้นเมื่อเทียบกับเซวีน่าแล้วมักมีการเขียนบทที่ต่างกันไปแต่สงสัยตัวละคนของพี่กัลจังว่าลีโอกับท่านดัสค์นั้นมีการเขียนให้นิสัยมีความใกล้เคียงกันหรือเปล่าอ่านแล้วเป็นคนเงียบทั้งคู่เลย ส่วนเฟมีลและแอมี่ทั่งสองก็เป็นคนที่ชอบแกล้งคืนเสียด้วย แต่ก็ชอบปกป้องผู้คน เป็นห่วงเพื่อนเสมอ การต่อสู้นั้นก็ดี

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วสนุก
การเขียนเป็นแบบให้เดาเหตุการณ์ได้ยากและง่าย
ส่วนตัวละครก็ไม่มากและน้อยเกินไปค่ะ
ส่วนเนื้อหาโดยรวมของเล่ม 1- 3 อ่านแล้วสนุก
บางจุดของเล่มที่ 4 (ยังไม่ออด) ก็เขียนผิดบ้างไปหน่อย
แต่ตอนของเล่มที่ 4 ที่อ่านไปแล้วก็สนุกมากๆเลยค่ะ
ขอบคุณนะค่ะที่แต่งนิยายที่ตลายเครียดได้แถมเราก็ชอบแนวนี้อยู่แล้วโดนใจจริงๆเลยค่ะ