การกลับมาของซีเรียส - การกลับมาของซีเรียส นิยาย การกลับมาของซีเรียส : Dek-D.com - Writer

    การกลับมาของซีเรียส

    โดย Baddy Boy

    เป็นการกลับมาของ.....(คงรู้) เรื่องราวแฮรี่จะเป็นไง

    ผู้เข้าชมรวม

    291

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    291

    ความคิดเห็น


    4

    คนติดตาม


    1
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  30 ต.ค. 48 / 12:58 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      ในฤดูร้อนหลังจากการเรียนปี5ของแฮร์รี่ผ่านพ้นมา    เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจะเป็นเหตุการณ์ที่แฮร์รี่  รอน และเฮอร์ไมโอนี่จะไม่มีวันลืมการต่อสู้ระหว่างพวกเขากับผู้เสพความตายและที่สำคัญการต่อสู้ของดัมเบิลดอร์และโวลเดอร์มอร์

      ณ  บ้านโพรงกระต่ายทุกคนกำลังรับประทานอาหารเช้าฝีมือคุณนายวีสลีย์เช่นเคย    หลังจากนั้นแฮร์รี่ได้ขึ้นไปนั่งเล่นบนห้องนอนพลางนั่งนึกถึงการต่อสู้ที่เพิ่งผ่านมาเขาจดจำเหตุการณ์นั้นได้อย่างชัดเจน                 ส่วนตัวเขาในขณะนี้คิดถึงพ่อทูนหัวของเขามาก ลูปินบอกว่าซิเรียสไปพักรักษาตัวเนื่องจากคาถาที่เขาได้รับนั้นรุนแรงมากแต่ไม่ได้บอกว่าไปรักษาตัวที่ไหน      แฮร์รี่ภาวนาให้พ่อทูนหัวของเขาหายเร็วๆและมาอยู่กับเขาหรือมารับเขาไปอยู่ด้วยแต่ตอนนี้แฮร์รี่ก็ได้แต่เพียงนั่งคิดถึงพ่อทูนหัวของเขาด้วยความคิดถึงอย่างจับใจ

      เช้าวันหนึ่งหนังสือพิมพ์เดลี่พรอเฟ็ตเขียนข่าวว่า

      “เมื่อเย็นวานนี้ได้มีพ่อมดพบเห็นศพของมักเกิ้ล

      อยู่ในพุ่มไม้ในสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง   พ่อมด”

      คนนั้นกล่าวว่า “ตนได้พบเห็นสิ่งปรกติอยู่ที่พุ่ม

      ไม้แห่งหนึ่งจากนั้นก็เลยเดินเข้าไปดูพบว่าเห็น

      ศพมักเกิ้ลคนหนึ่งนอนอยู่ตรงนั้นจึงเข้าแจ้งกับ

      กระทรวงเวทมนตร์” หลังจากที่เราได้สอบสวน

      แล้วพบว่าศพที่ตายนั้นคือมักเกิ้ลที่ชื่อ

             คริสโตเฟอร์     วิลเบอร์

      โดยสภาพศพถูกฆาตกรรมโดยการใช้คำสาปพิ

      ฆาตและทางเราจะรีบสืบสวนโดยด่วนว่าใคร

      เป็นผู้กระทำการเช่นนี้ทางเราคาดว่าไม่แน่อาจ

      จะเป็นฝีมือของผู้เสพความตายหรือคนที่คุณก็

      รู้ว่าใคร”

      หลังจากอ่านแล้วทุกคนนิ่งเงียบไปสักพักคุณวีสลีย์จึงพูดขึ้นมาว่า  “ถ้าหากเป็นฝีมือของพวกนั้นจริงแสดงว่ามันต้องอยู่แถวๆนั้นแล้วอาจมีมักเกิ้ลมาเห็นมันก็เลยฆ่าทิ้ง”ทุกคนก็คิดแบบนั้นเช่นกัน

      ตอนบ่ายนั้นแฮร์รี่ รอน  เฟร็ด  จอร์ช   บิล  ชาลี และจินนี่  ไม่มีอะไรจะทำแล้วเนื่องจากงานบ้านพวกเขาก็ช่วยกันทำเสร็จไปหมดแล้ว    พวกเขาจึงมาเล่นควิดดิชแก้เซ็งและคิดแผนต่างๆไว้สำหรับเทอมหน้า   พวกเขาเล่นได้สักพักก็เลิกเล่นเนื่องจากเห็นว่ามันเย็นมากแล้ว

      ทางด้านซิเรียสซึ่งกำลังพักรักษาตัวอยู่นั้นตัวของเขาเองก็คิดถึงแฮร์รี่มากเหมือนกัน   เขาอยากจะไปหาแฮร์รี่มากๆแต่สภาพร่างกายของเขาตอนนี้มันไม่อำนวยให้ไปหาแฮร์รี่ได้   ทุกๆวันซิเรียสจะอยู่กับบัคบีคและลูปินทุกคนในภาคีที่ยังรอดชีวิตอยู่ก็มาเยี่ยมเขาแม้แต่สเนปซึ่งก็เป็นปรกติที่สเนปจะปรุงยารักษามาให้ซิเรียสและลูปิน

        ตอนนี้อีกแค่เดือนเดียวฮอกวอร์ตก็จะเปิดภาคเรียนใหม่แล้ว   ทุกคนก็เริ่มเตรียมตัวสำหรับภาคเรียนใหม่     รายการหนังสือและของที่ต้องซื้อก็มาแล้วแต่แฮร์รี่ยังไม่ค่อยพร้อมสำหรับการเปิดเทอมใหม่เนื่องจากเขาต้องการอยากจะพบซิเรียสก่อนที่จะไปเรียนในเทอมใหม่นั่นเอง

      ในตอนนี้ซิเรียสเริ่มมีอาการดีขึ้นแล้วอย่างเห็นได้ชัด   เขาจึงเขียนจดหมายไปบอกแฮร์รี่ว่า

        แฮร์รี่

          ตอนนี้ฉันเริ่มดีขึ้นแล้วไม่แน่ก่อนเธอจะไปสถานีคิงคอร์ส

      ฉันอาจจะไปพบเธอที่บ้านโพรงกระต่ายนะ  ดูแลตัวเองดีๆล่ะ

                                                                   ด้วยรัก

                                                              พ่อทูนหัวของเธอ

      หลังจากที่แฮร์รี่ได้รับจดหมายนั้นเขาดีใจอย่างสุดซึ้งเนื่องจากเขารอคอยวันนี้มานานแล้ววันที่เขาจะได้เจอกับซิเรียสอีกครั้ง

      ที่สถานีรถไฟคิงคอร์สแฮร์รี่ได้ชะเง้อคอมองหาซิเรียสเพราะเขายังไม่ได้เจอซิเรียสเลย     ขณะนั้นแฮร์รี่พบผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเหมือนกับซิเรียสมากหลังจากเขามองอีกทีเขาก้อแน่ใจว่านี่แหละคือซิเรียสเขาจึงเดินเข้าไปหาชายคนนั้นและพบว่าเขาคนนั้นคือซิเรียสจริงๆแต่ในตอนนี้ซิเรียสดูดีกว่าเมื่อก่อนเยอะเลยใบหน้าดูอิ่มเอิบมีน้ำมีนวลหนวดเคราก็เกลี้ยงเกลาและแล้วซิเรียสก็บอกกับแฮร์รี่ว่า“แฮร์รี่ฉันมีของบางอย่างที่จะนำมาให้เธอ  อันที่จริงแล้วพ่อกับแม่เธอนั่นแหละที่ต้องการจะให้เธอมากกว่า”แล้วซิเรียสก็หยิบของบางอย่างออกมาจากกระเป๋าแล้วยื่นให้แฮร์รี่     สิ่งนั้นคือนาฬิกาข้อมือที่บอกเวลาธรรมดาแต่มีสิ่งหนึ่งที่มันแตกต่างจากนาฬิกาทั่วไปก็คือเข็มนาฬิกานั้นเป็นรูปแฮร์รี่และพ่อกับแม่ของเขาและนาฬิกานี้สามารถบอกความรู้สึกของคนที่ใส่มันในเวลานั้นได้

             ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาจะยังไม่รู้ชะตาชีวิตที่กำลังจะเกิดต่อไปแต่เขาก็รู้สึกถึงความรักที่พ่อแม่และที่สำคัญพ่อทูนหัวของเขาได้มอบให้อย่างสุดหัวใจ

      นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      คำนิยม Top

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      คำนิยมล่าสุด

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      ความคิดเห็น

      ×