กล้วยหอมจอมสับ (รับวิจารณ์นิยาย)

ลำดับตอนที่ #6 : Love Dangerous เปิดตำรารักฉบับนายมาเฟียตัวร้าย(กะ)ยัยตัวแสบ ---> วิจารณ์โดย B2

สวัสดีครับ B2  จากบทความ “กล้วยหอมจอมสับ” ครับ

เรื่องที่ทำการวิจารณ์ Love Dangerous เปิดตำรารักฉบับนายมาเฟียตัวร้าย(กะ)ยัยตัวแสบ

ลิงค์ http://writer.dek-d.com/__lovely__/writer/view.php?id=408162

            ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่านี่เป็นความเห็นของนักวิจารณ์คนหนึ่งนะครับ  ไม่ได้หมายความว่านักอ่านทุกคนจะต้องรู้สึกแบบนี้  เพราะฉะนั้นถ้าเกิดรุนแรงเกินไปต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ ด้วยนะครับ

1.ไอเดียต้นคิดเรื่อง  10/20    

ขอเริ่มที่บทนำก่อนเลยนะครับเพราะขัดลูกหูลูกตามาก  ไม่ทราบว่าท่านแยกไม่ออกรึเปล่าครับระหว่าง “บทนำ”  กับ “แนะนำนิยาย”  การที่ท่านใช้ชื่อว่าบทนำแต่ดันผ่าเขียนเหมือนแนะนำนิยายหลังปกเนี่ย  ไม่ทราบว่าได้เคยศึกษาคำว่า บทนำ  มาบ้างรึเปล่า  บทนำคือตัวเกริ่นเรื่อง  ตัวที่จะเริ่มเรื่องให้คนอ่านรู้สึกว่ามันอะไรน่าสนใจ  หรือเป็นปมปริศนาทีทิ้งไว้อะไรก็แล้วแต่  หากท่าจะเปิดด้วยการเกริ่นถึงไอ้ขุมทรัพย์ซัลฟาซิลอะไรก็ว่าไปครับ  ไม่ใช่แนะนำนิยายหลังปกแบบนี้

ส่วนไอเดียต้นเรื่องถือว่าเป็นพล๊อตที่จำเจซ้ำซากหาได้ทั่วไปดาษดื่นตามท้องตลาดในปัจจุบันมากครับ  มุขมาเฟียกับหญิงสาวชาวบ้านใช้กันให้เกร่อทั้งนิยายและในการ์ตูน  ขอบอกได้เลยว่าแค่เห็นชื่อเรื่อง “Love Dangerous เปิดตำรารักฉบับนายมาเฟียตัวร้าย(กะ)ยัยตัวแสบ”  บี2 ก็ถอนใจออกมาประมาณสิบรอบแล้วครับ  โดยเฉพาะชื่อภาษาอังกฤษ Love Dangerous เนี่ยมีกันจนเรียกว่าเป็นแฟชั่นไปแล้ว  ไม่เชื่อลอง search ค้นหาบทความดูนะครับจะรู้ว่ามันเยอะแค่ไหน  ปกติบี2 ไม่ค่อยอยากติงเรื่องชื่อนิยายมากหรอกครับแต่เจอชื่อนี้แล้วมันเหลืออดจริงๆ  เห็นมาเยอะมาก

2.การดำเนินเรื่อง   10/20               

ไปเรื่อยๆตามแบบฉบับนิยายมาเฟียทั่วไป  จะว่าไม่สนุกไหม  ก็ว่าไม่ได้  แค่มันเคยอ่านมาเยอะจนเบื่อไปแล้วอ่ะครับ ทั้งการเปิดเรื่อง  การนำเสนอ  นางเอกโดนยิง บลา บลาๆๆๆ   ไอเดียต้นเรื่องที่ธรรมดาจะสนุกได้ไหมมันอยู่ที่วิธีการดำเนินเรื่องนี่ละครับที่เป็นตัวตัดสิน  ยิ่งพล๊อตมาเฟียคนเคยอ่านแค่ครั้งสองครั้งก็เบื่อแล้วละครับ  เพราะมันคล้ำทางได้ง่าย ยิ่งโครงหลัก  หาไม่เจอเลยครับ  เพราะตอนแรกบี 2 เข้าใจว่าเป็นไอ้ขุมทรัพย์ซัลฟาอะไรนั่น  แต่สุดท้ายแล้วมันโผล่มาได้แค่ตอนเดียวแล้วหายไปกับสายลมและแสงแดดของตอนใหม่  สรุปว่ามันมาเพราะให้นางเอกกลายเป็นผู้หญิงของพระเอกใช่ไหม ไร้ค่ามากครับอุตส่าห์คิดว่าเนื้อเรื่องจะมีอะไรน่าสนใจขึ้นมาบ้าง  ส่วนโครงรองน่าเบื่อตามแบบฉบับมาเฟียแต่งสไตล์เกาหลีทั่วไป  ไม่มีอะไรแปลกใหม่น่าสนใจพอที่จะดึงดูดได้เลยครับ  เอาเป็นว่าเริ่มตั้งแต่แรกเลยดีกว่า

            ไม่เข้าใจว่าทำไมไอ้ขุมทรัพย์ซัลฟาซิลที่ว่านี่มันถึงได้หาเจอได้ง่ายดายชนิดที่เรียกว่าพระเอกไม่ต้องกระดิกนิ้วหา  มันก็แทบจะลอยมากระแทกหน้าตัวเอกแล้ว(แค่เดินไปหยิบมานิดหนึ่ง)  ไม่มีเหตุผลเลยครับ  ไม่สมเหตุสมผลอย่างแรงเพราะท่านเล่นเกริ่นเอาไว้อย่างอลังกาลว่าต้องเกณฑ์คนเป็นบ้าเป็นหลังเพื่อค้นหาไอ้ขุมทรัพย์บ้านี่แล้วดันผ่าเจอง่ายดายชนิดว่าไม่ต้องออกแรงขุดดินให้เมื่อยตุ้ม  ถึงจะบอกว่ามันจะเลือกเจ้าของก็เถอะครับ  แต่แบบนี้ไร้ความพยายามสิ้นดี  น่าเบื่อขั้นรุนแรงและทำให้ตัวขุมทรัพย์ดูไร้ค่า  ไร้ความหมายไปเลย  จริงๆมุขนี้เล่นบ่อยนะครับในการ์ตูนที่ตัวเอกมักจะได้ครอบครองของล้ำค่าเอาไว้แต่ตัวเอกจะไม่ค่อยรู้หรอกว่ามันล้ำค่ายังไง  และส่วนใหญ่จะมีภัยพิบัติตามมาติดๆไม่โดนไล่ยิง  ก็ไอ้ของบ้านั่นลอยกระแทกใส่หน้าไปเลยครับ  เจอง่ายแต่มีเสน่ห์  แต่ในนี่ไม่เลยครับถึงมีฉากไล่ยิงตามาก็เถอะ  แต่มัน...ธรรมดาจริงๆ  (เพราะไอ้ที่ยกตัวอย่างไป ก็อย่างที่บอก  เจอบ่อยมาก)  ยิ่งบทยัดเหยียดคู่พระเอกนางเอก  อีกแล้ววว  นิยายสไตล์นี่เป็นแบบนี้เสมอ  ยัดคู่พระนางแบบดื้อๆไร้เหตุผล  ไม่มีพัฒนาความสัมพันธ์  ซ้ำพระเอกยังยอมรับนางเอกได้โคตรง่ายดาย  แค่นางเอกโดนยิง  พระเอกก็รู้สึกผิดก็ไปไหนต่อไหนแล้ว

ส่วนพ่อของพระเอกดูท่าจะยกหางลูกตัวเองเกินงามเหลือเกินนะครับ  เข้าใจว่ารักลูก  แต่แสดงออกมากเกิน  เป็นถึงเจ้าพ่อมาเฟีย  พูดจาหรือแสดงออกดูไม่สมกับเป็นหัวหน้าแก๊งค์เลย  ดูเอาแต่ใจตัวเองแล้วอย่างนี้จะคุมลูกน้องอยู่เหรอครับ  แล้วไอ้ที่เรียกรวมตัวหาขุมทรัพย์นะครับ  ไม่ใช่งานเลี้ยงรุ่นจบการศึกษาหรือหาของบัดดี้นะ  ทำไมมันดูเฮฮาไร้แก่นสาร  ไร้ความจริงจังแบบนั้นละครับ  มาเฟียไม่ใช่เรอะ  ท่านควรนำเสนอให้มันดูเงียบขรึม จริงจังกว่านี้หน่อย

และบทนางเอกด่าพระเอกจูบ  พระเจ้า  ขอเหอะครับ  เล่นจนเกร่อแล้ว  ไม่เบื่อบางรึไง  บี2บอกแล้วรับไม่ได้กับความหวานเกรดต่ำ  เกรดต่ำในที่นี้ไม่ได้หมายถึงมันเลวร้าย  หยาบคาย หรืออะไรนะครับ  คือมันหมายถึง  ฉากรักที่ไม่ประทับใจคนอ่าน  ไม่ทำให้คนอ่านรู้สึกเขินตาม  ประมาณว่า เฮ้ย  น่ารักว่ะ หรือนั่งอมยิ้มตามไปด้วยเวลาอ่าน  บอกตามตรง  มันทำให้บี2  รู้สึกหงุดหงิดมากเวลาอ่าน  การโกรธของผู้ชายและกระทำหยาบคายอย่างการจูบ การปล้ำเป็นการแสดงออกว่าตนเหนือกว่าผู้หญิงจริงแต่ต้องเข้าใจตรงกันไว้ด้วยนะครับ  ไม่ใช่ไม่พอใจอะไรเป็นจูบแหลก  แล้วยิ่งเป็นผู้หญิงที่พึ่งเจอหน้าและเหตุผลที่โกรธคือโดนสะกิดคำว่ามาเฟียซึ่งรู้สึกว่าเป็นปมด้อย  ยังไงๆบี2ก็ไม่เห็นรู้สึกว่าจะต้องแสดงความโกรธแบบนี้เพื่อให้รู้สึกเหนือกว่าฝ่ายหญิงเลยแม้แต่น้อย  มันดูฉวยโอกาสครับพูดตรงๆ  หากบี2เป็นพระเอก  บี2ตบครับ  ตบด้วยมือนี่ละไม่ใช่ใช้ปากหากดูจากลักษณะนิสัยที่คนเขียนแสดงออกมาเหมือนพระเอกเป็นคนเจ้าอารมณ์ 

ด้านของบทสนทนาทำได้ไม่ดีเลย  ไม่ดีขั้นรุนแรง  อ่านแล้วคือต้องนั่งกลั้นใจอ่านให้มันจบๆผ่านๆ  เป็นบทพูดที่ขาดเสน่ห์ในตัวละครนั้นๆเป็นอย่างมาก  ยิ่งบทเถียงของพระเอกนางเอก  ปัญญาอ่อนมาก  เยิ่นเยอจนไม่น่าอ่าน  สร้างความรำคาญให้แก่บี2เป็นอย่างสูง   อีกทั้งบทสนทนาที่ไร้ความหมายมีเยอะมากครับ  ทำให้เรื่องน่าเบื่อหนักขึ้นไปอีก

แล้วขอเหอะครับ  ไอ้อีโมบ้าแสดงอารมณ์ของพระเอก  ถ้ามันทำไม่ได้ไม่ต้องไปใส่มันเลยนะครับ  ขอร้องเหอะ  แย่  แย่มาก  ถ้าไม่คิดจะมีตั้งแต่ต้นก็ไม่ต้องพยายาม  มันแย่ยิ่งกว่านิยายที่เปิดมาอีโมเต็มหน้ากระดาษอีกครับ  เพราะมันโผล่มาผิดสถานการณ์ขั้นรุนแรง  แทนที่จะเครียดเพราะบรรยากาศในนิยาย  กลายเป็นว่าบี2นั่งเครียดเพราะไอ้หน้าอีโม

แล้วจู่ๆทำไมพ่อพระเอกถึงเปลี่ยนท่าทีกับนางเอกแบบหน้ามือเป็นหลังเท้าละคร้าบ  บี2 ไม่เข้าใจเลยสักนิด  ตอนแรกก็มัดมือชกเองเพราะไอ้ขุมทรัพย์นั่น  ตอนหลังบอกไม่ได้  มาเฟียต้องคู่กับมาเฟีย  มันอะไรกัน  หักมุมแบบว่า  อย่างที่ไอ้ขุมทรัพย์บ้านั้นอุตส่าห์เลือกนางเอกมาซะดิบดีก็ไร้ค่าเลยสิครับ  แล้วมันจะเลือกมาทำไม  ไม่มีเหตุผลเลยหรือ  คนเขียนลืมไปแล้วรึเปล่า  อย่างนี้หาวิธีอื่นให้เจอกันก็ได้ครับ  เพราะดูท่าตอนหลังไอ้ขุมทรัพย์นั่นดูไร้ค่าไปเลยทีเดียวทั้งที่เปิดมาดูมันจะสำคัญเสียเหลือเกิน

ซ้ำร้ายตอนบทท้ายเนี่ย  สรุปนางเอกหนีออกจากบ้านเพราะอะไรกันแน่ครับ  เพราะผู้ชายมาตั้งแต่ต้นงั้นเหรอ  พูดเหมือนหนีออกจากย้ายไปเพราะชุนมาตั้งแต่ต้นแล้วงั้นแหละ  อีกอย่างลูกสาวหายตัวไปตั้งนานคนเป็นพ่อไม่คิดจะทำอะไรบ้างเลยเหรอครับ  สรุปบ้านนางเอกเป็นยังไง  ทำไมถึงทะเลาะกัน  เรื่องเบาโหวงเลยครับ  ขาดมิติ  ขาดน้ำหนัก

ที่สำคัญอีกเรื่องเลยนะครับ  ไอ้วงเล็บความรู้สึกของไรเตอร์หรือของตัวเอก  หยุด  หยุดมันไปเลยนะครับ  ขอร้องเหอะ  มันทำให้นิยายดูโลว์เกรดมาก  แสดงให้เห็นถึงความอ่อนด้อยในการเขียนของท่านอีกต่างหาก  ถ้าอยากให้คนอ่านรู้สึกแบบเดียวกัน  ไม่ต้องใส่มา  ถ้าคุณแสดงอารมณ์ได้ถึงในบทบรรยายแล้วละก็  ไอ้คำพูดพวกนั้นมันจะอยู่ในหัวคนอ่านเองละครับ เพราะงั้นเลิกซะ

3.ตัวละคร   7/20      

            เริ่มจากชุนนะครับ  ไม่เสถียรเลย  รวนไปหมดทั้งนิสัยใจคอต่างๆ  เปิดมาเหมือนจะเป็นคนอารมณ์ดี  สบายๆ  แต่ดันผ่าใจร้อน  แป๊ปเดียวกลับมาเย็นชานิ่งสนิท  พระเจ้า  ต่างขั้วเกินไปแล้วครับ  เข้าใจว่าคนเรามันมีหลายด้านหลายอารมณ์ได้  แต่นี่มันไม่ใช่ครับ  บทพูดบางครั้งไม่เหมือนออกมาจากปากตัวละครตัวนี้เลย  เหมือนนักเขียนมือใหม่ที่อยากใส่คำพูดไหนก็ใส่ลงไปโดยไม่คิดถึงคาแรกเตอร์ของคนๆนั้น   ประมานว่าคิดคำนี้ได้แล้วใส่ชื่อตัวละครสักตัวลงไปแปะว่า  เออ  ประโยคนี้มึงพูดแล้วกัน  ในส่วนนี้เป็นทุกตัวเลยนะครับ  ยิ่งตัวประกอบยิ่งแล้วใหญ่  ประกอบจนนึกหน้าค่าตากันไม่ออกเลยด้วยซ้ำ

นางเอกไม่มีส่วนไหนให้รู้สึกว่าจะทำให้คนอ่านอย่างบี2  หลงรักได้เลย  ทุกตัวละครเลยครับ  บี2 ไม่รู้สึกอะไรเลยแม้แต่นิดว่ามันน่ารัก  น่าสนใจ  มีคาแรกเตอร์ที่น่าหลงใหล  แล้วแค่ยิงปืนในสนามยิงนะครับ  ไม่ได้ให้ไปฆ่าคน  กลัวเวอร์ยังกับต้องไปฝึกฆ่าคนในสนามรบอย่างนั้นแหละ  กลัวจนน่ารำคาญเลยครับไม่ได้รู้สึกว่าน่ารักเลย ยิ่งพออ่านมาถึงท้ายเรื่องนี่มันอะไรกันครับ  จู่ๆนางเอกก็บุคลิกรวนแตกกลายเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นไปเฉย  ทั้งที่เปิดเรื่องมาไม่เห็นมีบอกอะไรสักคำว่านางเอกเป็นคนบุคลิกแบบนี้หรือว่ามีอะไรซ่อนไว้อยู่ซึ่งบี 2 ไม่รู้เพราะเรื่องมีมาแค่นี้นะครับ

ส่วนสำคัญเลยครับ  หน้าตาตัวละคร  ทำไมไม่มีบอกกันบางเลยว่ามันหน้าตาเป็นยังไง  ตัวเอกก็แทบไม่มี  อย่างน้อยแค่สีผมสีตาควรจะบอกไว้บ้างนะครับ  ลักษณะสีผิว  เชื้อชาติ  เป็นคนแบบไหน  อย่างน้อยคนอ่านจะได้นึกภาพตัวละครนั้นๆไว้ในหัวได้  ไม่ใช่โผล่มาแต่ชื่อแบบนี้  มันเป็นส่วนสำคัญเลยนะครับที่จะทำให้คนอ่านอินไปกับเรื่อง  ท่านคิดว่านิยายที่คนอ่านจินตการภาพของตัวละครไม่ได้  ไม่ออก มันจะไปได้สักกี่น้ำ  ยิ่งช่วงหลังตัวละครยิ่งออกมาเยอะมา  แค่ชื่อมันไม่พอหรอกครับ 

โดยรวมตัวละครทุกตัวแบนครับ ขาดมิติ  ขาดรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ที่จะบ่งบอกถึงตัวละครแต่ละตัว  แก้ไขนะครับ

4.ภาษา   10/20

          ภาษาธรรมดามากและยังไม่ดีเลยและขาดเสน่ห์ในรูปแบบของนิยายเกาหลีที่ท่านต้องการนำเสนอครับ  เพราะมุขตลกที่แป๊กแล้วแป๊กอีกจนคนอ่านได้แต่หน้ากระตุกอยู่กับหน้าจอคอม  และบทสนทนาที่คนอ่านไม่รู้จริงๆเลยว่าใครเป็นใคร  จบช่องเครื่องหมายคำพูดปุ๊บ  ขึ้นของอีกคนปั๊บ  เขียนกำกับให้รู้ว่าใครพูดก็แทบหาไม่ได้  ตัวละครก็แบนจะแย่อยู่แล้ว  เลยยิ่งทำให้บี2  ไม่รู้เลยคำว่าประโยคไหนเป็นของใคร  อ่านแล้วปวดหัว

            แล้วไอ้คำที่ว่า “เธอคนนั้นได้ลอยจากผมไปแล้ว  ลอยไปและไม่คิดจะกลับมาอีกเลย”  ที่พระเอกนึกตอนคิดถึงผู้หญิงคนเก่านะครับ  ไม่ควรใช้คำว่า”ลอย”ครับ  มันอ่านแล้วตลก  จากที่กำลังอินๆ  ตลกมาเลยครับ  เผลอไปคิดถึงลูกบอลลูนแทน  ใช้คำง่ายๆก็ได้ครับ  ว่าเธอหายไปจากชีวิต  หรืออะไรก็ว่าไป  ที่ไม่ใช่คำว่า ลอย                

อย่าย้ำคำว่านายมาเฟียมากเกินไปครับ  รำคาญ  อ่านแล้วขัดลูกตามาก  และคำผิดเยอะมาก  ไม่จับผิดให้นะครับ  ไปหาเอาเองแต่เยอะมากจริงๆ  อ่านทวนเยอะๆครับอยู่ในบทรีไรน์อีกต่างหาก  ผิดจนน่าปวดหัว  ปกติไม่แก้ให้นะครับ  แต่ไอ้คำว่า “อุสา”  เนี่ย  สะกดผิดมานานแล้วรึเปล่าครับ  ดูเหมือนไม่ได้เกิดจากการพิมพ์เร็วแล้วลืมดู สะกดว่า “อุตส่าห์” นะครับ  ผิดทุกครั้งที่ใช้เลย

5.ข้อมูลของนิยาย   6/20                 

          น้อยมากครับ  น้อยจนบี2  รู้สึกว่ามันไม่น่าน้อยขนาดนี้เลยถ้าคิดจะเขียนเรื่องแนวนี้จริงๆ  โดยเฉพาะข้อมูลสถานที่ สรุปว่ามันจะอยู่ในประเทศไทยแน่เหรอครับ  ขาดซึ่งการบรรยายบรรยากาศโดยรอบ  ความสมจริง  อีกทั้งชื่อตัวละครเกลื่อนสัญชาติที่ปรากฏอยู่เนี่ยมันเลวร้ายมากครับ  พ่อเป็นมาเฟียในไทย  แต่ชื่อแก๊งสกายนีล  ขุมทรัพย์ ซัลฟาซิลอยู่ที่ซัลฟาฟิล  ขอร้องเถอะครับ  จะให้บี2เอาสมองส่วนไหนไปเชื่อว่ามันอยู่ในแประเทศไทยว่ะ   ยิ่งพระเอกชื่อ ชุน  --- จีนมาเลยทีเดียว  นางเอกชื่อ ปีโป้ ----ไม่มีทางไทยหรอกครับต่อให้บอกว่าเยลลี่มันขายในไทยก็เหอะ  ตัวประกอบ1 ไนท์  ชื่ออังกฤษ  ตัวประกอบ 2  หวาน  โอเคไทย  ตัวประกอบทั่วไป มาคิโอะ เฉิน ฯลฯ   มือบี2แทบจะกุมขมับไม่อยู่แล้วครับว่านี่มันแก๊งสัญชาติไหนว่ะ  จะจีนก็ไม่  จะไทยก็ไม่มีทาง  ฝรั่งไม่มีเค้า  เวลาคิดชื่อตัวละครนะครับ  อย่าสักแต่ชอบ  ดูความเหมาะสมซะด้วยว่ามันควรมาอยู่ได้ไหม  ชื่อเท่ๆภาษาที่เหมาะมีออกเยอะแยะครับ หาข้อมูลครับ  หาเข้าไปให้ตายไปข้างเลย 

ข้อมูลเรื่องแก๊งค์มาเฟียหามาดีๆครับ  มาเฟียไม่ใช่แก๊งค์อันธพาล  วันๆถึงจะมีแค่เรื่องต่อยตี  มาเฟียจริงๆเขาคุมเรื่องกิจการตลาดมืด  หรือทำการค้าทางด้านมืด  ไม่ใช่วันๆฝึกลูกน้องไปต่อยชาวบ้านอย่างเดียว  แล้วไอ้พวกชื่อแก๊งค์ที่บอกมาต้นเรื่อง  ไซเบรตอะไรนั่น  ทำไมไม่บอกครับว่ามันคือชื่อแก๊งค์อีกแก๊งค์  แทรกไว้ตรงไหนก็ได้  เพิ่งมาบอกตอนท้ายๆมันไม่สมควรนะครับ 

6.ความพึงพอใจ   7/20

          ต่ำครับ  ยอมรับเลยอ่านแล้วหงุดหงิดไปเรื่อยๆ  ว่าสรุปแล้วคนเขียนต้องการสื่ออะไร  บทสนทนาเยิ่นเยอ  ขาดความจำเป็น  บทรักพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างตัวเอกจืดชืด  เรื่องขาดน้ำหนัก  โครงเรื่องหลักที่ควรจะมีกลับหาไม่เจอ  โครงเรื่องรองไม่ปะติดปะต่อ  อารมณ์ตัวละครไม่ต่อเนื่อง  ไอเดียต้นเรื่องธรรมดา  ไม่น่าสนใจ ขออภัยนะครับถ้ามันรุนแรงเกินไป (มันแรงจริงๆแหละ)  บอกแล้วว่าบี2 ไม่อยากรับนิยายรักก็เพราะแบบนี้  บี2 ไม่ถนัดนิยายรักนัก โดยเฉพาะรักหวานแหวววัยรุ่นสมัยนี้ คำวิจารณ์ อาจอยู่คนละระดับกับการวิจารณ์รักหวานแหววทั่วไป นั่นหมายถึงว่าคำวิจารณ์ของบี2 จะหนัก แม้ว่ามันจะเป็นนิยายรักที่ไม่คร่ำเคร่งอะไรก็ตามนะครับ 

สรุปผล  50/120  คะแนน  เกรด D พอดีครับ

ปล.1 ท่านมีพัฒนาการงานที่พอใช้  แต่ไปดูเรื่องการดำเนินเรื่องดีดีนะครับ  หานิยายหลายๆแนวอ่านเยอะๆ  และขอให้สู้ต่อไป

ปล.2  อย่าลืมมาบอกรับในหน้าบทความ ”กล้วยหอมจอมสับ” นะครับ  ว่าท่านรู้สึกอย่างไร

ขออภัยถ้าเกิดมีกรณีที่บี 2  ผิดพลาดในการวิจารณ์ส่วนเนื้อเรื่องอันเกิดจากการอ่านที่ไม่ละเอียดพอ  ยอมรับครับว่าอ่านได้ไม่ละเอียดทั้งหมด  จับเอาคร่าวๆแต่ก็เก็บจนหมดทุกตอน ถ้ามีบอกกันได้นะครับ  บี 2 น้อมรับและจะกลับไปอ่านเพื่อแก้ไขให้    ถ้าสงสัยหรือมีปัญหาอะไรถามเพิ่มเติมได้นะครับ  ยินดีเสมอ

           ที่ลงในบทความนี้มีการแก้ไขคำผิดหรือบางส่วนที่เกิดจากอาการมึนงงของบี2นะครับ  ถ้าไงเจ้าของบทความอ่านในหน้านิยายแล้วรู้สึกแปลกๆลองมาอ่านทวนในนี้ด้วยก็จะดีครับ