[Fic BTS] Love Triangle รักสามเส้า

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

'บทนำ'
 

'ชูก้าฮยองงงงฮะ~' เสียงตะโกนโหวกเหวกโวยวายเรียกผมดังมาจากข้างหลัง พร้อมวิ่งเอามือมาแตะที่หลัง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเสียงใคร คนที่จะเรียกผมแบบนี้ก็มีคนเดียวแหละ

'จะตะโกนเรียกฉันเสียงดังทำไมห้ะวี - -'

'ทำไมวันนี้ฮยองไม่รอผมล้ะฮะ มาก่อนก็ไม่บอก' วีพูดพร้อมทำหน้างอนใส่ -/\-

'ไม่ต้องมางอนเลยใครใช้ให้นายตื่นสายหล่ะ' ผมพูดพร้อมกับเอามือเขกหัวเด็กน้อย

'โอ้ยผมเจ็บน้ะ ไม่รู้ล้ะ ฮยองต้องไปส่งผมถึงห้อง' วีจับมือชูก้าแล้วพาเดินไปที่ห้องเรียนของเขา

วี เป็นเด็กข้างบ้านผม เค้าติดผมมาก เค้าเหมือนน้องแท้ๆผมเลย
ผมก็รักเค้าเหมือนน้องแท้ๆคนนึงแหละ เรารู้จักกันตั้งแต่เด็กๆแล้ว

'วี..ถึงห้องแล้วทำไมไม่ปล่อยมือฮยองซะที'

'ทำไมในห้องไม่มีใครเลยล้ะฮะ'

จริงด้วยทั้งห้องเงียบกริบยังกะป่าช้า หายไปไหนกันหมดน้ะ คนจะรีบกลับห้องอยู่ TT
เจ้าเด็กนี่จะต้องให้ผมอยู่เป็นเพื่อนแน่เลย

'ฮยองอยู่เป็นเพื่อนผมหน่อยน้า น้า น้า' ทำหน้าอ้อน ฮริ้ง ><

นั่นไงพูดไม่ทันขาดคำ - -
'ไม่เอาฉันจะกลับห้องแล้ว โตแล้วอยู่คนเดียวได้'

'ฮยองงงอย่าใจร้ายกับผมสิ้' ทำหน้าอ้อนแล้วอ้อนอีก

'อืมก็ได้..' ทำไมผมต้องใจอ่อนกับเด็กนี้อยู่เรื่อยเลยน้ะ เห้อ

'อย่าสิตัวเอง เดี๋ยวใครมาเห็น'
'นิดนึงหน่า ไม่มีใครเห็นหรอก'
'จะดีหรอ เค้าเขินน้ะ'
'ดีสิ้ตัวเอง ไม่ต้องเขิน'

'วีมาเกาะหลังฉันทำไมห้ะ' อยู่ๆวีก็มาเกาะอยู่ข้างหลังผม ตัวนี่สั่นเป็นลูกหมาเลย

'ใครอยู่ในห้องอ่ะฮยองผีรึเปล่า ผมกลัวแง้'

'เดี๋ยวฉันไปดูเอง' โถ่ ก้าเอ๊ย ทำเป็นใจกล้า จริงๆผมก็กลัวน้ะครับ ถ้าเป็นผีจริงๆหล่ะ
ผมค่อยๆเดินไปดูข้างหลังห้อง เบาๆ พร้อมคว้ากระเป๋ามาริโอ้ ของใครไม่รู้ มาเป็นอาวุธ
แต่สิ่งที่ผมเจอไม่ใช่ผีครับแต่เป็น..

'ว้ายย เตงมีคนมา'
นี่มัน จินนี่สายแบ๊ว เน็ตไอดอลและก็ดรัมเมเยอร์โรงเรียนนี่หน่า ._.
'เฮ้ยเข้ามาได้ไงว..' ผู้ชายผมแดงหน้าโหดๆหันมาพูดกับผม แต่แล้วเค้าก็หยุดพูดแล้วจ้องหน้าผม
ซักพักเขาก็พูดขึ้นมาว่า
'ใช่ยุนกิรึเปล่า' ..