Shot Fic Gintama [ Okita X Kagura ] Happy Kiss (Me) Day ? | By แมวจร

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

   
Shot Fic Gintama [ Okita X Kagura ]
Happy Kiss (Me) Day ?     
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ฟิคเรื่องนี้เป็นนอร์มอลเน้อ ! เน้น น่ารักฮาและรั่ว
เมื่ออาหมวยเกรียนถามคุณชายเอสว่า " อาตี๋ Kiss Day คืออะไรน่อ ? "
แล้วคุณชายเกรียนจะตอบอาหมวยตัวแสบว่าอะไรล่ะทีนี้ ????

⊙△⊙
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



[ What's Kiss Day ]

          " อากินจาง Kiss Day คืออารายน่อ ? "
          อาหมวยน้อยหันไปถามชายผมเงินที่นอนอยู่บนเก้าอี้ตัวยาว เมื่อได้ยินเสียงเล็กๆนั้นร้องถามเจ้าผมเงินก็หันกลับไปมองยังเด็กหมวยที่ นั่งเคี้ยวข้าวปั้นแก้มตุ่ยอยู่ใกล้ๆ
 
          " Kiss Day มันก็คือ.. เฮ่ย .. นี่เธอไปเอาข้าวปั้นนั่นมาจากไหนน่ะ !? "
          กินโทกิร้องถามพลางจ้องข้าวปั้นในมือของคาคุระจนตาแทบถลน
 
          " อ้อ อั๊วเห็นมันอยู่ในตู้เย็น ก็เลยกลัวว่ามันจะเสียน่อ... ฮี่ๆ~ "
 
          หงับ!~
          ยัยตัวแสบพูดพลางหัวเราะออกมาอย่างเหนือชั้น และในตอนนั้นเอง เธอก็ยัดข้าวปั้นที่เหลือในมืของเธอเข้าปากและกระเดือกกลืนมันลงไปทั้งหมดในคราวเดียว
 
          " เห๊ยยย !! นี่หล่อน คายออกมาเลยนะเฮ้ย ! "  O[]o
          กิน โทกิตะโกนลั่นในขณะเดียวกันเขาก็ใช้มือง้างปากของยัยลูกน้องตัวแสบเอาไว้ ด้วย ทั้งสองยื้อยุดฉุดกระชากกันอยู่นานาน กินโทกิจับหัวของอาหมวยน้อยเขย่าให้คายเอาข้าวปั้นในคอออกมาให้ได้
 
          " อ้อยย! อากินจังนี่ ขี้งกจริงเลยน่อ !! "
          ตุ้บ !!
          " งกบ้านเตี่ยวเธอน่ะเซ่ ! นั่นมันของของฉันนะเฟ่ย คายออกมาเดี๊ยวนี้ !! "
          ผั่วะ !
 
          " โอ้ยย มันจะไปคายได้ยังไงล่ะน่อ ! รออั๊วอึออกมาก่อนก็แล้วกัน !! "
          ยัยตัวแสบตะโกน มิหนำซ้ำยังทุบหัวของเจ้าหนุ่มผมเงินที่จับเธอแหกปากอยู่ไม่ยั้ง ทั้งสองคนมะรุมมะตุ้มทุบกันคนละทีสองทีอยู่นาน

          " ยัยเด็กบ้า !! นั่นน่ะมันของที่ฉันทำเอาไว้ให้คุณผู้ประกาศข่าวสุดสวยเลยนะบอกให้ !! เที่ยวมาขัดขวางความรักของคนอื่นเขาแบบนี้น่ะไม่มีทางได้รับคิส Kiss Day ดีๆหรอกเฟ้ย !! "
          เจ้าหนุ่มผมเงินแหกปากว่าพลางดันหัวยัยตัวแสบออกไปห่างๆหน้าตัวเอง เพื่อหยุดมือที่ยื่นมาทุบหัวของเขาให้เอื้อมไม่ถึง ในขณะเดียวกันยัยหมวยตัวแสบก็เหวี่ยงหมัดทุบอากาสไปด้วยใบหน้าแยกเขี้ยวสุดสยอง
 
          " แล้วไอ้ Kiss Day นี่มันคืออะไรล่ะน่อ !!! "

[ Plan to kill ♥ Hijikatasan ]

    
           @ ชินเซ็นงูมิ
          " คุณฮิจิคาตะคร้าบ คุณคอนโด้เรียกพบบแหน่ะคร้าบบบ ~ "
          โอคิตะพูดพลางชะโงกหน้าเข้าไปในห้องทำงานของคุณรองหัวหน้าปีศาจ แต่เมื่อใบหน้าของเขาผ่านพ้นช่องประตูเข้าไปก็พบว่าภายในห้องว่างเปล่า บนโต๊ะกลางห้องมีกระดาษและพู่กันวางทิ้งเอาไว้
 
          " เอ๋.. ไม่อยู่หรอกเหรอ... "
          เขาบ่นพึมพรำออกมาเบาๆ ในขณะที่สายตาจับจ้องไปยังกระดาษที่ถูก ฉีกออกไปนั้น เขาก็เหลือบไปเห็นจดหมายที่ถูกจ่าหน้าซองมาถึงฮิจิคาตะ … ซองกระดาษนั้นถูกเปิดออกไปแล้ว และมีร่องรอยของการอ่านของเนื้อหาภายในซองนั้นอยู่ด้วย เพราะกระดาษที่ถูกสอดอยู่ในซองมีรอยยับอยู่มากมาย โอคิตะยืนมองซองจดหมายบนโต๊ะของรองหัวหน้าอยู่อย่างเงียบเชียบ...
 
          " ฮี่~ "

          เจ้าตัวยิ้มแยกเขี้ยวและตาเป็นประกาย ก่อนที่เขาจะแทรกตัวเข้าไปในห้องของรองหัวหน้าปีศาจอย่างเงียบเชียบเพื่อแกะ เอาจดหมายในซองออกมาอ่าน
 
          คุณ ฮิจิคาตะ ฉันรู้แล้วค่ะว่าเป็นคุณ รู้มาตลอดแต่ก็แกล้งทำเป็นเชื่อว่าคุณเป็นเจ้าชายของดาวมาโยร่า วันนี้เป็นวัน Kiss Day ฉันจะรอคุณอยู่ในที่ๆเราจากกัน มารับจูบหวานๆของวัน Kiss Day ด้วยนะคะ เจ้าชายมาโย <3
 
          โอคิตะถือกระดาษนั้นอยู่ในมือ ริมฝีปากของเขาแสยะยิ้มขึ้นมาอย่างน่าขนลุก เพราะเขารู้ได้ทันทีเลยว่าแม่สาวที่เขียนจดหมายมาหาฮิจิคาตะจะต้องเป็น คุริโกะจัง ลูกสาวของมัตสึไดระไม่ผิดแน่ๆ
          ' หึๆ ฮิ จิ คา ตะ … งานนี้แกตายแน่ๆ .. '
          แผนการชั่วร้ายเริ่มปะทุขึ้นมาในหัวของเขา คนอย่างป๋าไดระหวงลูกสาวอย่างกับอะไรดี ถ้าหากรู้ว่ารองหัวหน้าชินเซ็นงูมิไปเกาะแกะกับลูกสาวสุดทีรักล่ะก็ งานนี้โดนบึ้มตายยันเจ็ดชั่วโคตรแน่ๆเลยฮิจิคาตะเอ๋ย~
          โอคิตะพับจดหมายฉบับนั้นใส่กระเป๋าของเขาเพื่อเก็บไว้เป็นหลักฐานชิ้นสำคัญ สำหรับจัดการส่งฮิจิคาตะไปลงนรกขุมสุดท้าย หลังจากนั้นเขาก็เดินอมยิ้มสุดสยองออกจากห้องเพื่อไปหยิบอาวุธสำคัญของเขา
          ' จะต้องจับให้ได้คาหนังคาเขาเลย ฮิจิคาตะ ~ '
          เจ้าลูกน้องตัวแสบคิดในใจพร้อมกับสะพายกล้องถ่ายรูปเอาไว้ที่ไหล่ และเพียงไม่นานเขาก็เดินออกจากประตูรั้วของชินเซ็นงูมิเพื่อตรงไปยังที่นัดหมายของฮิจิคาตะ
          ‘ ขอดูการจูบอันดูดดื่มของรองหัวหน้าหน่อยเถอะครับ ~ ’
          ในหัวของเขาคิดเพียงแค่ว่า จะต้องถ่ายช็อตเด็ดมาให้ได้ ถ้าหากว่าได้ภาพตอนที่ฮิจิคาตะกำลังจูบกับลูกสาวของมัตสึเดระมาล่ะก็ คราวนี้ ฮิจิคาตะ อาจจะโดนสั่งให้คว้านท้องไปเลยก็ได้ ~

[ Lovely Attack ]

          @ สวนสาธารณะ เมืองเอโดะ
          ในขณะที่ก้าวเท้าเดินไปนั้น รอบกายก็มีผู้คนมากมายออกมาเดินเล่นบนถนน วันนี้เอโดะดูคึกคักเป็นพิเศษ ชายหนุ่มและหญิงสาวต่างออกมาเดินเคียงคู่ต้อนรับวัน Kiss Day ช่างเป็นบรรยากาศที่แปลกตาสำหรับโอคิตะเป็นอย่างยิ่ง ในสวนสาธารนะเต็มไปด้วยคู่รักมากมาย ราวกับว่าวิวของอนิเมะเรื่องนี้มันถูกย้อมให้กลายเป็นสีชมพูอย่างไรอย่างนั้น พื้นถนนกำลังกลายเป็นสีชมพู ดอกไม้และใบไม้นั้น ก็กำลังกลายเป็นสีชมพูเมื่อมีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังจะจูบกันเพื่อต้อนรับ Kiss Day
          โอคิตะ เมินสายตาไปจากภาพตรงหน้าและเหยียบผ่านพื้นที่สีชมพูโดยไม่ใส่ใจ มือของเขายังคงกุมกล้องถ่ายรูปเอาไว้ มองซ้ายที ขวาที เพื่อหาฮิจิคาตะที่อาจจะกำลังหลบอยู่ในซอกหลืบใดแถวๆสวนสาธารณะแห่งนี้
          และแล้ว !
          ดวงตาของเขาลุกวาวขึ้นมาเมื่อเห็นหลังของฮิจิคาตะกำลังเดินลัดเลาะเข้าไปในดงไม้ด้านหลังของสวนสาธารณะ เท้าของเขาจ้ำพรวดๆตามหลังของรองหัวหน้าไปอย่างเงียบเชียบ แต่รีบร้อน

          พลัก !
          “ อ๊ะ ซี๊เลี้ยว !! ”
          โอคิตะชนเข้ากับบางสิ่งจนหงายหลังลงไปนั่งก้นจ้ำเบ้า เมื่อเงยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นอาหมวยจากร้านรับจ้างสารพัดกำลังนั่งเอามือลูบก้นของตัวเองอยู่เช่นกัน
          “ อ๋อยย ไอ้ตี๋บ้านี่ !! ”
          เธอแยกเขี้ยวตะโกนใส่พลางยกนิ้วขึ้นชี้หน้าของโอคิตะไปด้วย

          “ เธอน่ะสิ่บ้า !! ”
          เขาสวนกลับไปทันควัน และในตอนนั้นเองเขาก็รีบดันตัวลุกขึ้นจากพื้น สายตายังคงจ้องไปยังหลังของ
ฮิจิคาตะที่อยู่ไกลลิบๆ โอคิตะจับกล้องที่สะพายกับไหล่ของเขาเอาไว้แน่นและเท้าก็เริ่มวิ่งตามไปให้ทันเจ้ารองหัวหน้าปีศาจ

          หมับ!
          “ โอ๊ย !!! ”
          เท้าของโอคิตะยังไม่ทันจะได้ก้าวออกไปได้เต็มเหยียดเขาก็ต้องหงายหลังเงิบกลับมา อย่างแรงเมื่อผมของเขาถูกอาหมวยตัวแสบกระชากเสียจนหน้าสะบัด
          “ ไอ้ตี๋ชนแล้วหนีน่อ มาให้ตื้บซะดีๆ ! ”
          เสียงของคางุระดังอัดหน้าตามมาติดๆ โอคิตะพยายามจะประคองกล้องเอาไว้ไม่ให้สายสะพายหลุดออกจากไหล่ของเขา ถึงแม้ว่าเส้นผมจะถูกคางุระกระชากติดคามืออยู่ก็ตามที
          “ ทำบ้าอะไรของเธอห๊ะ !!? ”
          เขาตะโกนเถียงกลับไป พลางแกะเอามือของอาหมวยออกจากผมไปด้วย แต่ยัยตัวแสบก็จิกเสียแน่นจนน้ำตาเล็ดเลยทีเดียว
          " ตื้บไงน่อ ! "
          พูดยังไม่ทันขาดคำยัยตัวแสบก็ง้างสันมือฟาดลงมากลางกบาลของโอคิตะเต็มแรง แต่เหมือนรู้ทันอย่างไรอย่างนั้น โอคิตะรีบยกมือขึ้นมากันฝ่ามือพิฆาตของเจ้าหล่อนเอาไว้ได้อย่างทันท่วงที ในขณะที่ใช้ฝ่ามือกันมือเล็กๆที่ประสงค์ร้ายอยู่นั้น หน้าแข้งเจ้ากรรมก็ไม่รู้ว่าพุ่งมาตอนไหน
          " อั้ก !! "
          ยัยหมวยตัวแสบตีเข่าเข้าสีข้างของเจ้าหนุ่มโอคิตะเสียจนตัวงอ ในขณะที่ยัยตัวแสบแสยะยิ้มอย่างเหนือชั้นอยู่นั้น โอคิตะก็รวบเอวของเธอเอาไว้และไม่ทันไรเท้าของเจ้าหล่อนก็ลอยจากพื้น
          ตุ้บ !

          ร่างเล็กๆของยัยตัวแสบโดนจับทุ่มไปด้านหลัง....
          " อ๊า !! .... "
          เสียงร้องของเธอดังลั่นออกมาในขณะที่เธอพยายามลุกขึ้นจากพื้นด้วยใบหน้าเปรอะฝุ่น เธอก็พ่นเศษหญ้าที่เผลองับเข้าไปตอนที่หน้ากระแทกลงมาออกจากปาก เมื่อหันไปยังไอ้ตี๋สุดแสบมันก็วิ่งแนบหน้าตั้งไปเรียบร้อยแล้ว
          " ไอ้ตี๋ !!! "

[ We ♥ Have a date ]

          ' ดันมาเจอยัยตัวแสบซะได้ ... ซวยชะมัดเลย.. '
          โอคิตะซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้ มือของเขาแหวกเอาใบไม้ออกไปอย่างระมัดระวัง พื้นที่ข้างหน้านั้น ท่านรองหัวหน้าปีศาจกำลังยืนอยู่ตรงหน้าเด็กสาวหน้าตาน่ารัก เธอสวมชุดยูกาตะแบบสั้นและมันก็เป็นลายดอกไม้สีชมพูหวานแหวว ทั้งสองราวกับกำลังแผ่รังสีสีชมพูออกมาอย่างไรอย่างนั้น ....
          ' เอาเลยสิ่คร้าบ คุณฮิจิคาตะ จูบเลยสิ่คร้าบ '
          เจ้าลูกน้องตัวแสบคิดพลางยกกล้องขึ้นมาจ่อรอจะถ่ายช็อตพิฆาตชีวาอยู่แล้ว
          ฮิจิคาตะก้มหน้าลงมองสาวน้อยแสนน่ารัก แก้มของเธอขึ้นสีนิดๆ ในขณะเดียวกันเธอก็บิดตัวอย่างเขินอายไปด้วย เพียงไม่นานมือเล็กๆของเธอก็เอื้อมขึ้นไปดึงชายเสื้อคลุมสีดำสะอาดตาของชาย ร่างสูงใหญ่นั้นเบาๆ
          " คุณฮิจิคาตะ... "
          เสียงหวานๆของเธอเรียกชื่อของเขา ในตอนนั้นเองแก้มของฮิจิคาตะก็เริ่มแดงขึ้นมานิดๆจากเสียงน่ารักของเธอ ทั้งสองค่อยๆขยับตัวเข้าหากันโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีใครบางคนกำลังซุ่มดูพวก เขาอยู่อย่างเงียบเชียบ...
          " ...... "
          ...
          ...........
          " ไอ้ตี๋ !!!! ซี๊ไปเซี๊ยยยยย !! "
          เสียงสยองดังลั่นมาแต่ไกล และเสียงฝีเท้ากำลังวิ่งมาทางชายที่ซุ่มอยู่ในดงไม้ และทันใดนั้นสองเท้าของเจ้าหล่อนก็กระโดดตัวลอยจากพื้นพุ่งไปยังไอ้ตี๋หนุ่ม ที่แอบซ่อนตัวอยู่อย่างเงียบเชียบ
          โอคิตะได้ยินเสียของยัยตัวแสบดังลั่น เขานึกละเหี่ยใจขึ้นมาในทันที ในขณะเดียวกันเขาก็ย่อตัวลงต่ำเพื่อหลบสองเท้าทีกำลังลอยพุ่งมาทางเขาด้วยใบ หน้าที่แสนจะเบื่อหน่าย...
          " ย๊าาาาา !!! "
          พลัก !!!
          สองเท้านั้นข้ามผ่านหัวของโอคิตะและทะลุดงไม้ออกไปยังคู่ชายหญิงที่กำลังยืนกระ หนุงกระหนิงกันอยู่ เมื่อได้ยินเสียงเอะอะ ฮิจิคาตะก็หันไปยังต้นเสียงนั้นและสิ่งที่เขาได้เห็นก็มีเพียง
สองเท้าที่ลอยเข้ามาอัดหน้าของเขาเท่านั้น...
          " อ้อก ! ..... "
          ร่างสูงใหญ่หงายหลังตึงไปจากสองเท้าของยัยตัวแสบ ในขณะเดียวกันหญิงสาวในชุดสีชมพูก็ยกมือขึ้นปิดปากมองตามร่างของฮิจิคาตะไป ด้วยความตกใจ

          แชะ ~
          " ลูกถีบสวยงามมากเลย ยัยหมวย "
          เสียงลั่นชัตเตอร์ดังขึ้น และโอคิตะก็โผล่หน้าออกมาจากพุ่มไม้พร้อมกับกล้องในมือ เขามองไปยังฮิจิคาตะที่โดนกระโดดถีบเสียจนกระเด็นลงไปนอนหน้าเอ๋ออยู่บนพื้น ไม่ทันไรเจ้าลูกน้องตัวแสบก็ยกกล้องขึ้นมาถ่ายหน้าอาบเลือดนั้นอีกครั้ง
          พรืดด !!
          ในขณะขณะที่ละสายตาออกมาจากกล้อง ยัยหมวยตัวแสบก็พ่นอะไรบางอย่างออกมาจากปาก โอคิตะกระโดดหลบวิธีของสิ่งที่พุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว เมื่อมองให้ชัดอีกทีก็พบว่าสิ่งที่ยัยหมวยพ้นออกมาคือ เศษหญ้า
          " อั๊วไม่ใช่ควายน่อ !! "
          ผั่ว!
          ไม่พูดเปล่ายัยตัวแสบง้างมือขึ้นฟาดกบาลเจ้าตี๋บ้าไปหนึ่งป้าบ

          " โอ้ ... อุตส่าห์อมเอาไว้เพื่อมาพ่นใส่ฉันเลยเหรอเนี่ย นับถือจริงๆเลยยัยหมวย "
          โอคิตาพูดพลางเอามือลูบหัวตัวเองไปด้วย เขาอึ้งเล็กๆกับความพยายามของยัยตัวแสบที่มันดูจะบ้าพลังและไร้ขอบเขตไปสักหน่อย
          " อากินจังบอกว่าต้องเต็มที่ให้กับการล้างแค้นน่อ ! "
          เธอพูดเสียงดัง

          " ทำบ้าอะไรของเธอห๊ะ !! ถ้างั้นมาให้ฉันล้างแค้นหน่อยมั้ยยัยเด็กบ้า !! "
          เสียง ของฮิจิคาตะโพร่งออกมา หลังจากที่เขาตั้งสติได้ ร่างสูงใหญ่ที่หงายหลังไปเมื่อสักครู่ก็เด้งพรวดพราดขึ้นมาราวกับผีเข้า พร้อมๆกับเบิกตาแยกเขี้ยวใส่ยัยเด็กแสบไปด้วยความโมโห

          " ช่วยไม่ได้ มายืนเกะกะเองน่อ "
          คางุระตอบพลางสะบัดหน้าหนีสายตาเกรี้ยวกราดของฮิจิคาตะอย่างไม่ใยดี

          " นี่เธอ ! พูดกับคนที่เพิ่งโดดถีบหน้าแบบนี้เหรอห๊ะ แล้วแกน่ะมาทำอะไร โซโกะ !! "
          ฮิจิคาตะตะโกนถามในขณะเดียวกันเขาก็ชี้นิ้วไปที่โอคิตะลูกน้องตัวแสบ เจ้านั่นกำลังยืนถือกล้องถ่ายรูปเอาไว้และอีกมือก็ลูบหัวตัวเองไปด้วยเพราะ ถูกยัยหมวยเกรียนตบกบาลลั่นไปเมื่อครู่

          " แล้วไอ้กล้องในมือแกนั่นมันอะไรฟะ ! นี่แกแอบตามฉันออกมาใช่มั้ย !!? "
          ฮิจิคาตะพูดอย่างร้อนตัว คิ้วคู่นั้นกระตุกย่นสั่นริก มิหนำซ้ำเส้นเลือดก็ปูดขึ้นมาด้วยความเคียดแค้นไอ้ลูกน้องตัวแสบขึ้นมาในทัน ใด อย่างเจ้าบ้าโอคิตะมันจะต้องแอบตามเขาออกมาแน่ๆ ที่ถือกล้องมาด้วยแถมโผล่ออกมาจากดงไม้ทำลับๆล่อๆ น่าสงสัยที่สุด !! มันต้องแอบตามมาถ่ายรูปแบล็กเมล์แน่ๆ !!
          ฮิจิคาตะคิดอย่างรู้ทัน

          " ใช่ซะที่ไหนล่ะคร้าบ คุณฮิจิคาตะ จะระแวงผมเกินไปแล้วนะคร้าบ... "
          โอคิตะตอบด้วยใบหน้าที่แสนจะเบื่อหน่าย และในตอนนั้นเองเขาก็เอื้อมมือไปกอดคอของยัยหมวยตัวแสบและดึงไปล็อกเอาไว้ ราวกับว่าสนิทสนมกันมาก ( สนิทมากเลยมั้ง - - )
          " ผมมากับยัยนี่ต่างหาก นี่มันวัน Kiss Day นะคร้าบ... "
          โอคิตะพูด ในขณะเดียวกันยัยหมวยเกรียนใช้มือดันหน้าของโอคิตะให้มีระยะห่างออกไปอีกนิด คิ้วของเธอกระตุกย่นอย่างขัดใจ แต่เธอก็ให้ความสนใจกับคำว่า Kiss Day อยู่ไม่น้อย
          " Kiss Day กับยัยนี้น่ะเร๊อะ !! แก จะแถก็ให้มันมีขอเขตหน่อยสิ่เฟ้ย !! "
          ฮิจิคาตะเถียงอย่างรู้ทันอีกครั้ง

          " ไม่เคยได้ยินเหรอครับ เกลียดยังไงก็ได้อย่างนั้น... เอาล้ะ ... นึง~ ส่อง~ ซั่ม~ "
          แชะ!~
          โอคิตะพูดพลางกอดคอของอาหมวยแสบไว้แน่น อีกมือยกกล้องถ่ายรูปขึ้นกดเซลฟี่คู่กับยัยหมวยที่ไม่ได้ยิ้มรับแต่กลับกลาย เป็นแยกเขี้ยวใส่เสียแทน ฮิจิคาตะมองทั้งสองอย่างตะคิดตะขวงใจ ไม่ว่าอย่างไรเจ้าสองคนนั้นก็เกลียดกันอย่างกับอะไรดี จะมา Kiss Day ด้วยกันมันเป็นเรื่องที่ตายไปแล้วสามชาติก็คงจะทำใจให้เชื่อไม่ได้
          " ไปกันเถอะยัยหมวย~ "
          พูดยังไม่ทันจบดี โอคิตะก็กอดคอยัยตัวแสบและพาเดินออกไปโดยที่ไม่สนใจแลสายตาของฮิจิคิตะที่ยังคงจ้องมองเขาด้วยตาแทบถลน
          " ไปไหนล่ะน่อ อาตี๋ "
          คางุระยังคงใช้มือเล็กๆของเธอดันหน้าของโอคิตะไว้ แต่เธอก็เดินตามไปอย่างทุลักทุเล ในหัวของเธอให้ความ สนใจกับคำว่า Kiss Day ที่เจ้าตี๋พูดมาเมื่อสักครู่จึงเดินตามน้ำมาอย่างไม่เต็มใจเท่าไรนัก
          " ก็ไปเดทไง Kiss Day ทั้งทีนี่นะ "
          โอคิตะตอบ ทั้งสองเดินทุลักทุเลและทะลุพุ่มไม้ออกไปโดยที่ยังมีสายตาของฮิจิคาตะจ้อง ตามจนกระทั่งทั้งสองร่างนั้นหายลับไปในพุ่มไม้ตรงหน้า
          O[]o !!!
          ' เฮ่ย... ไม่จริงใช่มั้ยน่ะ ... '
          " ...... "

[ Maybe ♥ Kiss me to day ]

          " ปล่อยอั๊วได้แล้วน่า " -//-
          คางุระดึงเอาแขนของโอคิตะออกจากบ่าของเธอ หลังจากที่ถูกลากออกมาจากดงไม้นั้นได้สักพัก
          พลัก !
          " อั๊ยย้ะ ! "
          ยัยตัวแสบร้องอุทานลั่น เมื่อมือของโอคิตะที่กอดคอของเธอคลายออกและไม่ทันไรมือนั้นก็วกกลับมาจับหัว ของเธอกึ่งเข็นกึ่งเหวี่ยงไปข้างหน้าอย่างแรง ราวกับว่าจะเฉดหัวเธอก็ไม่ปาน คางุระพุ่งถลาออกจากอ้อมแขนของโอคิตะไปหลายก้าว เมื่อตั้งหลักได้เธอก็หันกลับไปยกนิ้วชี้หน้าไอ้ตี๋แสบในทันที
          " ลื๊อทำบ้าอะไรฟะไอ้ตี๋ !? "
          เธอตวาดใส่ทันควัน
          " เพราะเธอแผนฉันเลยพินาศหมด ยัยหมวยบ้า ... เอาเถอะยังไงซะก็ยังไม่ถูกจับได้... "
          โอคิตะพูดด้วยใบหน้าที่สุดแสนจะเฉยเมย และเมื่อเจ้าหนุ่มโอคิตะพูดจบก็เดินผ่านยัยตัวแสบที่ยืนแยกเขี้ยวไปอย่างไม่ใยดี  คางุระจ้องตามหลังของโอคิตะไปด้วยตาเขม็งในขณะเดียวกันก็นึกแค้นในใจไปด้วย

          " เอ้า ... ยืนรออะไรอยู่ได้ล่ะ ตามมาสิ่ "
          เสียงของโอคิตะทักขึ้น คางุระแปลกใจกับเสียงเรียกนั้น ใบหน้าบูดบึ้งของเธอคายลงเมื่อโอคิตะเหลียวหน้าหันกลับมามองที่เธอ
          " ก็ฉันพูดไปแล้วนี่ ว่ามาเดท Kiss Day กับเธอ "
เมื่อได้ยินคำว่าเดท Kiss Day คางุระก็สลัดใบหน้าบูดบึ้งทิ้งไปในทันที ดวงตาของเธอเป็นประกายถึงแม้จะไม่รู้ความหมายของมันก็เถอะ โอคิตะยืนรอนิ่งๆอยู่ไม่ไกลนัก ไม่ทันไรมือว่างเปล่าของเขาก็ยื่นออกมารอให้เธอเดินเข้าไปจับ           .... คางุระมองมือว่างเปล่านั้นอยู่ครู่หนึ่ง
          เหมือนกับหัวใจของเธอมันเต้นผิดจังหวะขึ้นมาเสียดื้อๆ
          " ...เอ่อ... "

          " อาตี๋.. Kiss Day คืออะไรน่อ.. ? "
          เธอถามขึ้น....


 
          " ............ ห๋า.. "
          โอคิตะยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม คิ้วของเขากระตุกนิดๆเมื่อได้ยินคำถามของยัยหมวยแสบ เขานึกสงสัยขึ้นมาในใจว่ายัยหมวยนี่ไม่รู้จริงๆ หรือแกล้งไม่รู้กันแน่
          " ถามจริง... นี่เดินตามฉันมาทั้งที่ไม่รู้เรื่องเนี่ยนะ... "

          " ก็บอกมาเซ่ จะได้รู้ไงเล่า ! "
          คางุระเถียงออกไปทันควัน เธอยืนกอดอกและหน้ามุ่ยขึ้นมาอีกแล้ว
          " พวกผู้ชายนี่งี่เง่าจริงๆเลยน่อ ทำไมเวลาถามอะไรถึงไม่ตอบมาตรงๆ "

          " .... "
          เขายืนมองเธออยู่ครู่หนึ่งก็เอื้อมไปคว้ามือของเธอมากุมไว้ และไม่ทันไรเขาก็จูงเธอเดินไปบนถนนของเมือง
เอโดะ ปะไปไปกับผู้คนมากมายที่เดินเคียงคู่กันต้อนรับ Kiss Day มองเผินๆแล้วทั้งสองก็ดูเหมือนกับคู่รักวัยรุ่นที่ออกมาเดทกันในวัน Kiss Day จริงๆ
          คางุระเดินตามโอคิตะไปเรื่อยๆ เธอยังข้องใจเกี่ยว กับ Kiss Day อยู่ แต่เมื่อมองไปรอบๆเธอก็รู้สึกว่าเธอกำลังกลมกลืนไปกับบรรยากาศสีชมพูที่ผู้ คนในเมืองนี้สร้างขึ้นมาในวัน Kiss Day
          บางที ... Kiss Day อาจจะหมายถึงการเดินจูงมือกันก็ได้...

          " แบบนี้คือ Kiss Day เหรอ ? "
          เธอถามและเท้าของเธอก็หยุดลง โอคิตะชะงักเท้าของเขาเช่นกันเพราะว่าจับมือของเธออยู่ เมื่อเธอหยุดเดินเขาจึงต้องหยุดตามเธอด้วย และเมื่อหันไปเห็นใบหน้าช่างสงสัยของเธอ...
          " ...... "
          ทั้งสองยืนอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย ถึงแม้ว่าจะหยุดเดินอยู่กลางถนน แต่ก็ไม่มีใครให้ความสนใจในทั้งคู่เลยแม้แต่น้อย คงเป็นเพราะว่าใครๆก็สนใจแต่เพียงคู่รักของตัวเอาเท่านั้น ในขณะที่ดวงตากลมโต้จ้องมองไปยังใบหน้าของคนที่ตัวสูงกว่า เท้าของเธอก็ขยับเข้าไปใกล้เขาจากแรงดึงที่มือนั้นดึงเธอไป และในตอนนั้นเองมือของโอคิตะก็โอบเอวของเธอเอาไว้
          คางุระเงยหน้าขึ้นมองไปยังชายหนุ่มคู่กัดที่ตัวสูงกว่า ซึ่งเขาก็มองเธอกลับมาเช่นกัน เธอรู้สึกร้อนขึ้นมานิดๆ เหมือนจะอึดอัดก็ไม่ปาน ราวกับว่าหัวใจของเธอมันพองโตเกินกว่าที่จะอยู่ในร่างกายเล็กๆของเธอได้
          โอคิตะยังไม่ได้ตอบคำถามของเธอเมื่อครู่ หากแต่ว่าใบหน้าของหนุ่มคู่กัดนั้นโน้มลงมาและใกล้หน้าของเธอเข้าไปทุกที จนกระทั่งรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆที่ผ่อนออกมารดปลายจมูกของเธอ....
          .... ลมหายใจนั้นขยับเข้ามาทีละนิด...

          พลัก !!
          " อุ้ก ! "
          ยัยหมวยตัวแสบหลับตาปี๋ก่อนที่จะพุ่งหัวเหม่งๆของเธอกระแทกริมฝีปากที่ขยับเข้ามาอย่างแรง ทำเอาโอคิตะถึงกับหน้าหงายเงิบไปเลยทีเดียว

          " ... มันเจ็บนะเนี่ยยัยบ้า !!! "
          เขาพูดเสียงดังพลางเอามือกุมปากตัวเองไปด้วย

          " แล้วลื๊อจะทำอะไล่ล่ะฟะ !! "
          ยัยตัวแสบแผดเสียงถาม ถึงอย่างนั้นมือที่โอบเอวของเธออยู่ก็ยังไม่คลายออกไป โอคิตะเลียริมฝีปากของเขาก่อนจะพ่นเลือดที่ซิบอยู่ในปากทิ้งไป
          ' หนอย... เล่นซะปากแตกเลยนะยัยบ้า.. '
          เขามองเม็ดเลือดที่ตัวเองพ่นทิ้งออกไปก็นึกแค้นยัยหมวยสุดเกรียนขึ้นมา เมื่อหันกลับไปมองโฉมหน้าของยัยตัวแสบ ความแค้นเมื่อครู่ก็ถูกลืมไป แววตาของเธอที่มองมามันแปลกไปกว่าทุกที ใบหน้าของเธอแดงจนเห็นได้ชัด และมันก็ดูน่ารักดีในแบบที่เขาไม่เคยเห็น...

          " ... อะไรล่ะ เธออยากรู้เองไม่ใช่เหรอว่า Kiss Day คืออะไร "
          เขาพูดขึ้นในขณะที่เธอกำลังทำหน้ามุ่ยและหันมองไปทางอื่นเพื่อหลบสายตาของเขา เมื่อเขาพูดจบประโยคเธอก็ปลายตามามองนิดๆ ในตอนนั้นเองมือ ที่โอบเอวของเธอก็เลื่อนขึ้นประคองแก้มของเธอเอาไว้ คิ้วคู่สวยของยัยหมวยตัวแสบกระตุกสั่นนิดๆในขณะที่เขาก้มหน้าลงไปใกล้ เธอก็หลับตาลง...
          ไออุ่นกดทับลงบนริมฝีปากนุ่มๆของเธอ ในขณะที่หลับตาก็ได้กลิ่นของหนุ่มคู่กัดอบอวนอยู่ใกล้ๆราวกับว่ากลิ่นนั้นมันกำลังดูดกลืนเธอไปทีละนิด สัมผัสอ่อนนุ่มผลักดันในหัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้น และเร็วขึ้นอีก.. ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ลืมตามองสิ่งที่เกิดขึ้น แตะสัมผัสอุ่นๆที่ริมฝีปากของเธอก็ชัดเจน ไออุ่นนั้นขยับเบียดเรียวปากของเธอจนแนบแน่นและมันก็สอดแทรกป้อนรสชาติแปลกใหม่ที่อุ่นละมุนให้กับเธอ....
          ริมฝีปากของหนุ่มคู่กัดราวกับกำลังดูดกลืนเธอไปอย่างช้าๆ...
ในขณะที่เริ่มได้ยินเสียงของหัวใจตัวเอง... ไออุ่นนั้นก็ค่อยๆถอดถอนออกไปทีละนิด .. เธอค่อยๆลืมตาขึ้นมองไปยังใบหน้าที่อยู่ไม่ห่าง ดวงตาคู่นั้นกำลังจ้องมองเธอ มันดูสงบและอ่อนโยนจนเธอเธอแปลกใจ...

          " .... กลิ่นหญ้า.. "
          เสียงของเขาพูดเบาๆ...
          " ... "

          " เค็มน่อ... "  - -
          เธอพูดสวนกลับไป

          " นั่นมันเลือดฉันต่างหากล่ะ ... "
          โอคิตะพูด มือของเขาเลื่อนลงประคองเอวของเธอเอาไว้ และเธอก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะขัดขืนเลยแม้แต่น้อย

          " กินน้ำตาลบ้างหน่าอาตี๋ ... เลือดลื๊อเค็มมากเลยน่อ... "
          " .... "

          ...
          .................

[ Grass ♥ Blood ]

          @ ร้านสารพัดรับจ้าง
          " อากินจางงงงงง !~ "
          เสียงของคางุระดังลั่นก่อนที่ประตูบ้านจะถูกเปิดออก กินโทกิและ ชินปาจิกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวยาวและสายตาก็จับจ้องไปยังโทรทัศน์ ถึงแม้ว่าคางุระจะตะโกนรเรียกเสียลั่น แต่สองหนุ่มก็ยังไม่หันไปสนใจเธอเลยแม้แต่น้อย ในขณะที่ประตูบ้านถูกปิดลง เธอยืนยิ้มแป้นแล้นอยู่หน้าประตู
          " อากินจาง อาชินปาจิ~ อั๊วได้คิส Kiss Day ด้วยล่ะน่อ~ "
          เมื่อเธอพูดจับ สองหนุ่มก็หันมองยังเธอคอแทบเคล็ดเลยทีเดียว
          " ห๊า !! คางุระจัง !! ได้ Kiss ด้วยเหรอ !? "
          ชินปาจิอ้าปากค้างพลางชี้มือชี้ไม้ไปยังยังหมวยในขณะเดียวกันก็สะกิดไหล่ของกินโทกิไปด้วย

          " ...ย ยัยหมวย เธอไปคิสกับใครมาน่ะ ! "
          กินโทกิถามพลางอ้าปากค้างเช่นเดียวกัน

          " .... ไม่บอก "
          เธอตอบ

          " เฮ้ยยย ได้ยังไงเล่า ! มาพูดให้อยากรู้แล้วเด็ดตอนจบเก็บไว้ขั้วกินคนเดียวได้ไง !! "
          กินโทกิว่า ในขณะเดียวกันชินปาจิก็จ้องคางุระตาเป็นมันเลยทีเดียว

          " แล้วเป็นยังไงบ้างล่ะคางุระจัง Kiss ของคางุระจังน่ะ !!? "
          ชินปาจิถามอย่างอยากรู้อย่างเห็น

          " อืม.. ก็.. ได้กลิ่นเลือดเลยล่ะน่อ "

          " ห๊าาาา !!!!! "
          สองเสียงของสองหนุ่มประสานกันขึ้นมาในทันที
          ' ยัยหมวยนี่มันอะไรกัน เมื่อปีทีแล้วยังขี่หลังไอ้เจ้าซาดะฮารุเล่นอะไรพิเรนเป็นเด็กๆอยู่เลย ผ เผลอแปปเดียว เล่นบทโหดเป็นสาวซาดิสซ์ไปแล้วเหรอเนี่ย.. น น่ากลัว .. '
          กินโทกิช็อกสุดขีดเมื่อได้ยิน และชินปาจิก็หน้าเหวอไม่แพ้กัน...

          " อึ๋ย ล แล้วทางนั้นล่ะว่ายังไงบ้างล่ะคางุระ !!? "
          ชินปาจิตะโกนถามอีกครั้ง

          " ... เค้าบอกว่าอั๋วเหมือนหญ้า... "

          " เหวอออ !!!! "
          " มันคิสกันท่าไหนฟะเนี่ย !!! "
          กินโทกิร้องลั่น ในขณะเดียวกันเขาก็ลุกพรวดขึ้นยกเท้ากระทืบลงไปบนโต๊ะตรงหน้า
          " ไอ้นั่นมันเป็นพวกตาลุงแก่ๆจะกินหญ้าอ่อนใช่มั้ย พาฉันไปกระทืบมันเดี๋ยวนี้เลยนะ มันอยู่ไหน !! "
          เสียงเอะอะโวยวายของกินโทกิดังลั่นไปจนถึงชั้นล่าง ชินปาจิโผตัวเข้าไปรั้งร่างของกินโทกิไว้ ในขณะเดียวกันเจ้าหนุ่มผมเงินก็กระทืบเท้าตึงๆด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว
          " ไอ้วัวแกริจะกินหญ้าอ่อนแถมโรคจิตชอบความรุนแรงอีก! หนอย ปล่อยสิฟะชินปาจิฉันจะไปฆ่ามัน !! "
          " ใจเย็นๆสิ่ค๊าบคุณกิ๊น !!! "



          @ ชินเซ็นงูมิ
          " ฮัดเช่ยยย !!!~ "
          " เฮ่ย.. ไม่สบายรึเปล่าโซโกะ ? "
          คอนโด้เอ่ยถามเมื่อเห็นโซโกะจามเสียงดันลั่น
          " เฮ๊ออยย~ ป่าวหรอกครับคุณคอนโด้... "
          โอคิตะตอบพลางยกหลังมือขึ้นถูจมูกไปมา คอนโด้ยืนมองโอคิตะอยู่ห่างๆ เขานึกแปลกใจนิดๆเมื่อเห็นโอคิตะกำลังตักน้ำตาลอัดลงไปในถ้วยช็อกโกแล๊ตร้อน เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าโอคิตะจะชอบกินของหวานขนาดนี้...

END.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

อ่ า น แ ล้ ว ไ ม่ เ ม้ น ผ ม จ ะ บิ้ ม ล่ ะ น ะ ค รั บ . . .
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
By เ เ ม ว จ ร

B E R L I N ?