ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ Fic snsd ] เพลิงรัก ไฟปรารถนา Yuri

    ลำดับตอนที่ #20 : Chapter 19 NC

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 18.6K
      14
      27 ส.ค. 55

    เพลิงรัก ไฟปรารถนา

     

     

    Chapter 19

     

    “ งั้นสิก้าก็ขอโทษที่เป็นคนทำให้พี่ยูลไม่มีความสุขด้วยนะคะ แล้วสิก้าก็ขอโทษแทนพี่แทด้วยที่แย่งคนรักของพี่ยูลมา ”

    เจสสิก้ารู้สึกผิดต่อยูริจริงๆ เพราะความใจง่ายทำให้เธอเผลอพลั้งขาดการยับยั้งชั่งใจ จนมันกลายมาเป็นเรื่องเป็นราววุ่นวายอยู่ในตอนนี้

    “ ขอโทษเหรอ...ขอโทษแล้วมันเปลี่ยนอะไรได้ ฉันได้ทิฟฟานี่กลับคืนมามั้ย...ก็ไม่ ”

    “ แล้วพี่ยูลจะเอายังไงคะ จะให้สิก้าทำยังไง ”

    ยูริหันมามองหน้าของเจสสิก้า เหมือนกับว่าเขากำลังคิดที่จะทำอะไรอยู่ นั่นสิ...เขาควรจะทำยังไงกับเธอดีนะ

    “ เธอไปพาทิฟฟานี่มาหาฉันที่นี่ได้มั้ยล่ะ ”

    ทำไมยูริถึงได้ขออะไรที่เธอไม่สามารถทำให้ได้นะ คนที่ยูริต้องการตัวนั่นน่ะเป็นพี่สะใภ้ของเธอเลนะ ซึ่งก็คือเมียของแทยอน แล้วเธอจะเอามาให้ยูริได้ยังไง แล้วนี่มันก็ญี่ปุ่นนะไม่ใช่เกาหลี

    “ สิก้าคงพาพี่ฟานี่มาหาพี่ยูลไม่ได้หรอกค่ะ นี่มันญี่ปุ่นนะคะ ไม่ใช่เกาหลี และต่อให่อยู่เกาหลี สิก้าก็ไปเอาพี่ฟานี่มาจากพี่แทไม่ได้อยู่ดี ”

    “ถ้าเธอพาทิฟฟานี่มาหาฉันไม่ได้ งั้นเธอก็มาทำหน้าที่แทนทิฟฟานี่ซะสิ ”

    ทำหน้าที่แทน หน้าที่อะไร ยูริอยากจะให้เธอทำหน้าที่อะไรแทนทิฟฟานี่ แฟนงั้นเหรอ...แต่เธอเป็นมากกว่านั้นแล้วนะ

    “ เธอ...เจสสิก้า...เธอก็มาทำหน้าที่เมียแทนทิฟฟานี่สิ มานอนกับฉันแทนทิฟฟานี่ได้มั้ยล่ะ ”

    รู้อยู่หรอกนะว่ายูริกำลังเมา แต่ไอ้คำพูดเวลาเมาของเขานี่มันเกินจะทนจริงๆ มีอย่างที่ไหนให้เจสสิก้าทำหน้าที่เมียแทนทิฟฟานี่ คนที่เป็นเมียของยูริคือเจสสิก้าคนนี้ต่างหาก ส่วนทิฟฟานี่ที่ยูริถวิลหาน่ะ เป็นพี่สะใภ้นะไม่ใช่เมีย ยิ่งได้ฟังที่ยูริพูด เจสสิก้าก็ยิ่งช้ำใจ นี่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมมันถึงได้เป็นแบบนี้

    “ สิก้าว่าพี่ยูลเมาแล้วนะคะ ไปนอนเถอะนะ ”

    เจสสิก้าว่าพรางประคองยูริให้ไปนอนที่เตียง แต่ยูริขัดขืนไม่ยอมไป แถมยังปัดมือของเธอออกอย่างไม่ใยดีอีก

    “ ไม่ต้องมายุ่งเลย ไหนว่าเป็นเมียไง คนเป็นเมียก็ต้องทำทุกอย่างให้ผัวพอใจสิ แล้วเธอทำให้ฉันพอใจรึยังล่ะเจสสิก้า ”

    ที่ยูริพูดมามันก็ถูก แต่จะให้เธอนอนกับยูริในนามของทิฟฟานี่เธอทำไม่ได้ ไม่มีเมียคนไหนอยากให้สามีนอนกับตนแต่ใจกลับไปคิดถึงคนอื่นหรอก

    “ สิก้าไม่สามารถที่จะนอนกับพี่แทนพี่ฟานี่ได้หรอกค่ะ สิก้าทำไม่ได้ ”

    ยูริทำตาขวางใส่เจสสิก้าทันที ที่ได้ยินเจ้าหล่อนพูดแบบนั้น นอนด้วยไม่ได้งั้นเหรอ ทำมาเป็นพูดดีเหมือนคนมียางอายเลยนะ ทีตอนที่จะได้กลับเขาครั้งแรกเธอมีไหมไอ้ยางอายเนี่ยน่ะ

    “ อย่ามาทำเป็นเล่นตัวหน่อยเลยน่า ฉันจะคิดว่าเธอเป็นทิฟฟานี่ก็แล้วกัน เพราะงั้นไปทำหน้าที่ของเมียซะ ”

    คราวนี้เป็นยูริที่พยายามฉุดรั้งเจสสิก้าให้ขึ้นเตียง คนมันเมาอะไรมันก็ไม่สนทั้งนั้นแหละ ขอแค่อีกคนสนองความต้องการของมันได้ เท่านั้นก็เป็นพอแล้ว

    “ ไม่ค่ะ สิก้าไม่ไป ”

    เจสสิก้าก็พยายามรั้งตัวเองเอาไว้สุดฤทธิ์ แต่เธอสู้แรงของยูริไม่ได้ ก็ขนาดตัวต่างกันซะขนาดนั้น

    “ มานี่ ”

    “ อ๊าย...พี่ยูล... ”

    ยูริเหวี่ยงร่างเล็กๆของเจสสิก้าลงไปที่เตียง จากนั้นก็ขึ้นไปนั่งคร่อมเจสสิก้าเอาไว้เพื่อไม่ให้เธอหนี ส่วนเจสสิก้าก็พยายามดิ้นสุดฤทธิ์ มือทั่งสองข้างปัดป่ายหน้าของยูริ มันช่างสร้างความรำคาญให้ยูริได้เป็นอย่างดี เมื่อรำคาญก็ต้องจัดการให้มันเรียบร้อยสิ ยูริรวบข้อมือทั้งสองของเจสสิก้าเอาไว้เหนือหัวของเธอ

    “ ฉันรักเธอนะ...ทิฟฟานี่... ”

    ยูริพูดแค่นั้นแล้วเขาก็ลงมือทำหน้าที่ของสามี ที่พึงกระทำต่อภรรยา ถึงแม้ว่าจะเป็นเจสสิก้า ที่เป็นตัวแทนของทิฟฟานี่ก็ตามจมูกโด่งของยูริซุกไซร้ที่ซอกคอขาวผ่องของเจสสิก้า เขากดจมูกลงไปดมดอมเอากลิ่นหอม ที่ติดกายของคนที่นอนอยู่เบื้องล่างอย่างจาบจ้วง  มือไม้ก็สาละวนอยู่กับหน้าอกของร่างบาง มือใหญ่บีบเค้นที่หน้าอกอวบอย่างมันมือ โดยที่ไม่คิดว่าคนที่โดนกระทำจะเจ็บปวดกับการกระทำของตนหรือไม่

    “ เป็นของยูลเถอะนะ...ฟานี่ ”

     

    NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC


    YulsiC

     

    NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC NC

     

     

     

     

    เช้าวันต่อมา

    “ อือ...หนักจังเลย ”

    ทิฟฟานี่รู้สึกหนักอึ้งขึ้นมาเหมือนกับว่ามีอะไรมาทับที่หน้าอกของเธอ มันทั้งหนักทั้งอึดอัดแล้วมีความรู้สึกเหมือนมีอะไรมากอดรัดตัวเธอเอาไว้อย่างนั้นแหละ เมื่อเธอขยับตัวไอ้ตัวที่เกาะอยู่เนี่ยมันก็ขยับตาม แถมมันยังครางออกมาอีก

    “ อืม...อย่าดิ้นสิ ”

    “ หือ...ว่าไงนะ ”

    ทิฟฟานี่กำลังเซ่อนอนอยู่ ก็เลยเอ่ยถามออกไปแบบส่งๆ โดยที่ไม่ได้คิดว่าเธอจะได้รับคำตอบกลับมาหรอก แต่มันดันตอบกลับมาน่ะ อันนี้น่าคิด

    “ อยู่เฉยๆสิ ดิ้นไปดิ้นมามันกอดไม่ถนัดนะรู้เปล่า ”

    อื้อหือถามมันนิดเดียวแต่มันดันตอบมาซะยาวเชียว คงหูฝาดไปมั้ง ใช่...นอนไม่เพียงพอ แถมยังอดข้าวอดน้ำอีก มันก็เลยมีผลข้างเคียงแน่ๆ ทำให้หูแว่วหูไม่ดีหูไม่มีการศึกษา แต่ทิฟฟานี่จะมาตื่นเอาก็ตอนที่ไอ้ตัวที่เกาะเธออยู่เนี่ย มันกัดนมเธอเล่นนี่สิ

    “ โอ๊ย ”

    ตาที่สะลึมสะลือออกแนวปรือๆก็สว่างวาบขึ้นมาในทันใด อย่างกะว่าเธอได้ยาดีอย่างนั้นแหละ หลังจากนั้นทิฟฟานี่ก็ก้มลงไปมองที่หน้าอกของตัวเอง แล้วเธอก็ได้เจอกับดวงตาใสปิ๊งที่จ้องมองมาที่เธอ หน้าขาวๆกับตาใสๆแต่มันไม่มีคิ้ว หน้าแบบนี้มันเหมือนมากๆเลยเหมือน...

    “ หวัดดีจ้ะ... ”

    “ คุณแทยอน ”

    “ ง่ำ... ”

    แทยอนงับเข้าไปที่หน้าอกของทิฟฟานี่อีกครั้ง และมันเป็นการตัดสินชะตาชีวิตของแทยอนเอง

    “ อื้อ... ”

    ทิฟฟานี่ทำหน้านิ่วขึ้นมา เมื่อแทยอนใช้ฟันงับกั๊บเข้าที่หน้าอกข้างซ้าย และในไม่ช้าสิ่งนั้นมันก็ตามมาทันที

    พลั้ก !!!

    “ อ๊าก !!!

    ตุ๊บ  !!!

     “ โอ๊ย... ”

    ทิฟฟานี่รวบผ้าห่มที่ตอนนี้มีเธอเพียงคนเดียวที่เป็นเจ้าของมาปิดที่หน้าอก ส่วนคนที่มาเล่นงับหน้าอกของเธอก็ลงไปกองอยู่ที่พื้นอย่างเลี่ยงไม่ได้ ก็แน่ล่ะแทยอนเจอเข้ากับบาทาไร้เงาของทิฟฟานี่เข้าให้น่ะสิ ใครบอกให้ไอ้หมาบ้านี่มางับนมเธอเล่นล่ะ ทีเดียวก็พอได้แต่นี่มันเล่นมานอนซบอก จ้องหน้าทำตาใสปิ๊งแล้วมันก็งับนมเล่นอีก แถมงับซะแรงเชียวทิฟฟานี่เลยเผลอไปใช้เท้าถีบมันให้ตกเตียงไปเลย สมน้ำหน้าไอ้บ้ากาม

    “ ทิฟฟานี่ เธอถีบฉันทำไม ”

    แทยอนโผล่หัวขึ้นมาถามถึงสาเหตุแห่งการโดนถีบในครั้งนี้ โดยที่เขานั่งเอาคางเกยไว้กับของเตียง แล้วทำตาปริบๆเหมือนไม่รู้ไม่ชี้อะไรเลย

    “ ก็ใครใช้ให้คุณมา...มางับนมฉันล่ะ ”

    แล้วนี่จะอายมันทำไมล่ะเนี่ย มากกว่านมมันก็เคยงับเล่นมาแล้วนี่ แต่ช่างมันเหอะวันนี้เธอมียางอาย

    “ ก็ฉันนึกว่านั่นเป็นนมของแม่ฉันนี่ ”

    ดู...ดูมันแถไปได้ สีข้างไม่ถลอกไปหมดแล้วเหรอนั่นน่ะ

    “ ห๊า...นมแม่...นมแม่บ้านคุณน่ะสิ...ไอ้บ้า ”

    ดูอิคุณคิมมันพูดสิ มันคิดว่านมของทิฟฟานี่เป็นนมของแม่ เออมันช่างคิดไปได้นะ นมแม่อะไรทำไมมันต้องงับถึงสองครั้งน้อ...น่าคิดเหมือนกันนะ

    “ ก็ใครมันจะไปคิดว่านอกจากแม่แล้ว จะยังมีคนมานอนกอดฉันแบบนี้อีก ”

    ฟังดูก็น่าเห็นใจนะ ดูเหมือนว่าแทยอนจะไม่ได้อยู่กับแม่ตั้งแต่เด็กเลยล่ะสิ เป็นพวกขาดความอบอุ่นใช่มั้ย แต่มันก็ไม่เกี่ยวกับไอ้เรื่องงับนมนี่เลย

    “ แล้วคุณมานอนกับฉันทำไม แล้วโซฟาของคุณล่ะ ทำไมไม่ไปนอน ”

    “ อ้าว...ก็นี่มันห้องของฉัน เตียงนี่ก็เตียงของฉัน ฉันจะไปนอนที่ไหนก็ได้ทั้งนั้นแหละ ”

    “ ไอ้... ”

    ระหว่างที่สองคนผัวเมียกำลังเถียงกันเรื่องอะไรเลอะเทอะอยู่นั้น คนที่เป็นส่วนเกินในห้องนี้ก็ตื่นขึ้นมา และโวยวายเป็นการใหญ่

    “ นี่...หยุดแหกปากเสียงดังกันซะทีจะได้มั้ย ปล่อยให้ฉันได้หลับได้นอนบ้าง แค่ดูแลพวกคุณๆทั้งสองคนฉันก็แทบจะไม่ได้นอนอยู่แล้ว หมอต้องได้พักบ้างนะ ไม่งั้นจะดูแลคนไข้ไม่ได้เข้าใจมั้ย มารยาทน่ะมีกันบ้างหรือเปล่า... แล้วไอ้นั่น...ลงไปนั่งเล่นที่พื้นทำไม ให้นอนอยู่บนเตียงดีๆไม่ชอบรึไง ”

    โห...พอมันตื่นขึ้นมามันก็ต่อว่าซะสมบัติผู้ดีที่สั่งสมมานานหายวับไปในพริบตาเลย แทยอนกับทิฟฟานี่ได้แต่นั่งอ้าปากค้าง เพราะดูแล้วคงจะพูดไม่ทันยุนอาหรอก

    “ อ้าวไอ้เหม่ง แกมาทำอะไรที่นี่อ่ะ ”

    แทยอนถามออกมาแบบว่าคนฟังแทบจะไม่มีอารมณ์จะตอบ ก็เขาต้องมานอนค้างอยู่ที่นี่มันเป็นเพราะใครกันล่ะ ตัวเองเมามาไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร แถมยังขังเมียไว้ในห้องน้ำจนลืมอีก คนดีศรีสังคมอย่างยุนอาคนนี้ก็เลยต้องมาทำหน้าที่ ดูแลสองคนผัวเมียนี่แหละ เขาได้นอนแค่ไม่กี่ชั่วโมงเอง พวกบ้าสองคนที่ได้นอนเต็มอิ่มแล้ว ก็มาเห่าใส่กันมันน่ารำคาญดีแท้

    “ แหม...ทำเป็นจำไม่ได้นะไอ้หมา ใครกันล่ะที่พาแกกลับมาเนี่ย ”

    “ เออ...ลืมไปเลยว่าแกพาฉันกลับมาหา... ”

    ปากก็พูดกับยุนอา แต่ตาของมันกลับหันมามองคนที่นั่งกอดผ้าห่มอยู่บนเตียง

    “ มองทำไม ”

    ทิฟฟานี่ถามไอ้หมาตาวิ้งทันทีที่มันหันหน้ามาหาเธอ อะไรของมันนะพูดกับอีกคน แต่หันมามองอีกคน

    “ อ้าว...ฉันมีตาก็มองสิ ”

    “ แล้วทำไมต้องมองมาที่ฉันเล่า ”

    “ ไม่ให้มองเธอ แล้วจะให้ฉันไปมองเมียหมาที่ไหนล่ะ ”

    แทยอนพูดแค่นั้นแหละ วัตถุอันตรายทั้งหลายก็ดาหน้ากันเข้ามาหาเลย ไม่ว่าจะเป็นขวดน้ำเอย นาฬิกาปลุกเอย และที่หนักสุดหนังสือเล่มหนาตราช้าง มันบินมาหาเหมือนกับว่ามันได้ติดปีกเลย

    แทยอนวิ่งหลบเป็นพัลวัล ซ้ายทีขวาที จนสุดท้ายวิ่งมาใกล้ๆกับยุนอา และก็พอดีว่าทิฟฟานี่หยิบรองเท้าแตะ ที่วางอยู่ข้างๆเตียงขึ้นมา เธอเหวี่ยงมันมาด้วยความเร็วสูง และมันพุ่งตรงมายังแทยอน ด้วยลักษณะทางกายภาพที่กระทัดรัด แทยอนก้มหลบอย่างรวดเร็ว และรองเท้าก็พลาดจากเป้าหมายไป แต่มันดันไปแปะที่หน้าของยุนอาที่นั่งอยู่บนโซฟา

    ฟิ้ววววว.........

    แปะ !!!

    “ อั๋ยหยา... ”

    “ อ๋า...คะ...คุณยุนอา ”

    “ ฮึ่ม...พวกแกสองคนผัวเมีย...ตาย... ”

    พอได้ยินยุนอาพูดแค่นั้นแหละ แทยอนก็รีบวิ่งขึ้นเตียงไปหาทิฟฟานี่ทันที ด้วยความที่กำลังตะลึงอยู่ทิฟฟานี่เลยไม่ได้ขยับตัวไปไหน แทยอนก็เลยฉวยโอกาสนี้กอดหมับเข้าให้ แถมขโมยหอมแก้มอีกฟอดนึง อย่างน้อยก่อนตายก็ขอให้ได้กอดเธอหน่อยนะ ทิฟฟานี่

     

    ๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑

     

    คงไม่มีใครอยากรู้ว่าสิก้าช้ำยังไงหรอกใช่มั้ย NC ไม่สำคัญเท่าไหร่หรอก( เหรอ )เพราะความช้ำของสิก้ามันคงไม่ได้อยู่ที่นั่นหรอกเนอะ ( หากท่านใดมีความประสงค์ในไอ้ตัวสีแดงๆแล้วล่ะก็ ช่วยทิ้งช่องทางในการติดต่อด้วยนะคะ )

    ตอนนี้แทนี่น่ารักกันหรือเปล่าไม่รู้ รู้แต่ว่าคนแต่งแอบยิ้มน้อยๆด้วยล่ะ ( ออกแนวหื่นนิดๆด้วยแหละ )

    แต่ที่แน่ๆกามเทพเหม่งโดนรองเท้าแตะแปะหน้าด้วยล่ะ ฮุๆๆ

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×