เกราะแก้ว

ลำดับตอนที่ #2 : พยัคฆ์น้อยที่เกิดมา

            ณ นครอันสงบร่มเย็นนั่นก็คือนครภัทรนคร มีองค์เหนือหัว ทัศน์พงศ์เป็นผู้ปกครองนคร โดยมีมเหสีนางหนึ่งนามว่า ทิวาลักษณ์

            ในเวลารุ่งสางของวันหนึ่ง องค์พระมเหสีทิวาลักษณ์ได้ให้กำเนิด พระโอรสองค์หนึ่ง ซึ่งกำเนิดมามีลักษณ์ที่แปลกจากเด็กมนุษย์ทั่วไป คือ มีผิวกายเป็นลายเสือ คุณท้าวแก้วตา และเหล่านางกำนันเห็นถึงกับตกใจ มีอะไรเหรอคุณท้าว ลูกเราเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายหละ มเหสีทิวาลักษณ์กล่าวขึ้น เป็นพระโอรสเพคะ คุณท้าวแก้วตาตอบ ก็ดีนาสิคุณท้าวแต่ทำไม... มเหสีทิวาลักษณ์พูด และพยายามลุกขึ้นมองพระโอรส ทันทีที่เห็นมเหสีทิวาลักษณ์ตกใจมากจนสลบลงไป พระมเหสีเพคะ พระมเหสี คุณท้าวแก้วตาร้องเรียก

ขณะเดียวกันมีดวงแก้วดวงหนึ่งเป็นประกายงดงามเป็นที่หมายปองของใครหลายๆคน ดวงแก้วนั้นล่องลอยไปยังนคร และลอยเข้าไปในตำหนักมเหสีทิวาลักษณ์ คุณท้าวแก้วตาเห็นก็รู้สึกประหลาดใจมาก

            ทันทีที่กษัตริย์ ทัศน์พงศ์ทราบว่าพระมเหสีของพระองค์ทรงมีพระประสูติการณ์พระโอรส ออกมาเป็นครึ่งเสือครึ่งมนุษย์ก็ทรงกริ้วมาก ไม่ใช่ ไม่ใช่แน่ๆ เด็กเสือนั่นต้องไม่ใช่ลูกของเรา กษัตริย์ทัศน์พงศ์ตะโกน ทำพระทัยเย็นๆก่อนพระเจ้าค่ะ อำมาตย์ทองคำพูด เราเย็นไม่ไหวแล้วทิวาลักษณ์กับลูกของนางกำลังจะทำให้เราขายหน้า ใครก็ได้ไปเรียกนางกับลูกมาเฝ้าเราเดี๋ยวนี้ ทัศน์พงศ์พูด

            มเหสีทิวาลักษณ์อุ้มพระโอรสมาเฝ้าองค์ทัศน์พงศ์ ทิวาลักษณ์ก้มหน้านิ่ง เด็กคนนั้นไม่ใช่ลูกของเรา องค์ทัศน์พงศ์พูด เจ้าพี่ ทิวาลักษณ์พยายามแย้ง เจ้ารู้ไหมว่าเราอับอายแค่ไหน เราเป็นถึงจอมกษัตริย์ แต่กลับไม่มีบุญที่มีลูกไม่เดียรัจฉาน องค์ทัศน์พงศ์พูด แต่ถึงยังไงเค้าก็เป็นลูกเรานะเพคะเจ้าพี่ ทิวาลักษณ์พูด ไม่ใช่ ลูกของเจ้าคนเดียวต่างหากไม่ใช่ลูกของเรา และนับจากนี้ขอให้ทุกคนลืมไปเลยว่าทิวาลักษณ์เคยเป็นใครเราขอปลดนางจากตำแหน่งมเหสีไปเป็นนางก้นครัวส่วนดวงแก้วนั่นเราจะเก็บไว้เอง องค์ทัศน์พงศ์พูด เจ้าพี่ มเหสีทิวาลักษณ์ร่ำไห้และกอดโอรสของนางแน่น โถ่ลูกแม่เจ้าเกิดมายามรุ่งสาง กำลังจะเริ่มต้นวันใหม่ ที่สดสวยงดงาม ใยชีวิตของลูกแม่จึงมืดมนดั่งกำลังเข้าสู่รัตติกาลเช่นนี้ ทิวาลักษณ์ร่ำไห้