The game เกมส์ปริศนาท้าทายผู้พิทักษ์(เปิดรับสมัครตัวละคร)

ลำดับตอนที่ #5 : ชีวิตประจำวันของผม/ฉัน(A-kiko mei/moi)

"เมอิ โมอิจ๊ะ มานอนได้แล้วลูก"เสียงคุณแม่เรียกเมอิโมอิ
 "ครับ/ค่ะ จะนอนแล้วค่ะ"เมอิ โมอิ นอนด้วยกันในห้องเดียวกันตั้งแต่เกิด ไม่เคยทะเลาะกันเลย อ่านหนังสือด้วยกัน  ใช้เล่มเดียวกัน ทุกคนจึงคิดว่าพวกเราจิ้นสินะ ไม่ใช่ พวกเรารักกันแบบพี่น้องต่างหาก
"เเม่มีเรื่องจะคุยกับลูกหน่อย"เเม่พูด
"แม่จะส่งลูกไปเรียนโรงเรียนนานาชาติที่อีกจังหวัด"
"อะไรนะคะ/ครับ"
่"ลูกต้องย้ายไปเพราะ แม่ไม่อยากให้ลูก เมอิ ลูกอ่อนแอมากเลยนะตอนอยู่โรงเรียน โดนแก้ลงบ่อยใช่ไหม?"
"ค่ะ แล้วแม่รู้ได้ไงคะ"
"แม่โทรไปถามอาจารย์ของลูกแล้วนะ"
"แม่คะ หนูกับโมอิจะนอนแล้ว แม่รีบออกไปถอะค่ะ"เมอิพูดเสียงเศร้า
"จ้ะ"
"โมอิ ทําไงดี ฉันไม่อยากย้ายเลย"เมอิร้องให้เมื่อแม่ปิดประตูออกไป และกอดโมอิ
"ผมไม่รู้จะช่วยพี่ยังไงเหมือนกัน"โมอิกอดตอบ พร้อมลูบหัวเมอิเบาๆ "ผมก็ต้องย้ายเหมือนกันแหละ"
"ฉันยังมีเพือนทียังไม่ได้จากลากัเลย ไม่อยากไปไหนเลย"
"ผมเหมือนกัน นอนกันเถอ ผมจะหาทางบอกเพื่อนผมอีกทีนะ"
...................................................................................................................................................................
 
พวกเรากล ัวที่ต้องจากเืพื่อนๆของเราไป แม่พวกเราอาจจะไม่ค่อยสนิทกับเพื่อนบางคนนัก
เพื่อนผู้ชายชอบแกล้งเมอิแต่เมอิก็ยังเข้มแข้ง ส่วนโมอิก็โด่งดังแต่ก็ขี้เหงาั้
พวกทั้ง2 จึงไม่อยากจากใครไปเลย ถึงจะโดนแกล้งบ่อยก็เถอะ ขอแค่ได้บอกลาเพื่อนสักครั้งก็ยังดี
...................................................................................................................................................................
 
 จบตอนจร้า ขอจบเพียงเท่านี้นะ ไรเตอรืชอบสั้นๆ 
ัวที่

APPLEPIE★