อกหัก ก็ไม่เท่าไหร่อ้ะ .

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

.....................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................ผมอกหัก !!!...................................................................

เนื้อเรื่อง

ณ วันแรกแห่งการเปิดเทอมของทุกๆคนในโรงเรียนมีเสียงเจี๊ยวจ๊าวเต็มไปหมดระหว่างทางที่ผมเดิน ทุกคนต่างก็ดีใจในวันแรกแห่งการเปิดเทอมของโรงเรียน ตอนนี้ผมได้ขึ้นมา ม.4 แล้ว ผมดีใจที่ได้เรียมม.ปลายซักที  ผมเข้าห้องตามปกติและได้เจอเพื่อนม.3 หลายคนผมก็เข้าไปทักพวกนั้น
" โย่ว ๆ เพื่อน ว่าไงเปิดเทอมแล้วพวกมึงเมาท์ไรกันอยู่ว้ะ ? " ผมพูดทักทาย
" อ้าว ไอคอร์นมึงรู้ป่าววันนี้มีเด็กใหม่เว้ย กูได้ข่าวว่าเสป็คมึงเลย " เพื่อนผมแนะนำซะดิบดี
อ๊า อย่างงี้ต้องรอดูว่าจะหน้าตายังไง
" หรอ ๆ กูอยากเห็นจังเลยอ้ะ ถ้าหน้าตาตรงเสปคกู ๆ จองเลยนะเฟ้ย " ว่าแล้วก็จองไว้ก่อน 5 5 5 .
" เออ ไม่มีใครมีเสปคแบบมึงหรอก " มันพูดอีก เอ้า เสปคกูมันสวยที่สุดเลยนะเว้ย 
" เสปคกูก็ดูดีออกจะตาย เนี่ยเดี๋ยวกูไล่ให้ดูเลย อ่า.. เตี้ย-แว่น-แบน-น่ารัก > < " ว่าแล้วยังเอานิ้วขึ้นมา 4 นิ้ว โชว์อีกต่างหาก - -" 
" เห้ย ๆ จารย์เข้าแล้วว่ะ กูไปนั่งที่ก่อนนะ " แล้วมันก็ไปทันที
' จะสวยขนาดไหนว๊า ' ผมยังคิดในใจ
" เอ้านักเรียนทุกคน วันนี้มีเพื่อนใหม่เข้ามาเรียนที่ห้องของเรา อ่า มิ้นท์ แนะนำตัวเพื่อน ๆ หน่อย " แล้วครูพูดจบก็ให้เด็กสาวตัวเล็ก ๆ เตี้ย ๆ ใส่แว่น น่ารัก ๆ น่าถนุถนอม มาแนะนำตัว ทันที
' อ๊ากกกกกกกกกกกกก น่ารักจัดเลยเว้ย ' ผมคิดในใจ
" สวัสดีค่ะ ฉัน ชื่อว่า มิ้นท์ ฝากตัวด้วยค่ะ " เสียงเล็ก ๆ กล่าวขึ้นพร้อมถอนสายบัวอย่างนางงาม 
" เอาหล่ะ ๆ อืม~ งั้นมิ้นนั่งข้าง คอร์น ละกันนะ " อาจารย์อ้อยพูด
แล้วจากนั้น มิ้น ก็มานั่งข้างผมผมก็ยิ้มทักเทอและพูดว่า
" มีอะไรถามผมก็แล้วกันนะครับ "
" ฝากตัวด้วยค่ะ " เสียงเล็กแหลมนั้นดังเข้ามาสู่โสตประสาทของผม ผมยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความสุข และเอาแต่จ้องเทอจนเรียนจบทุกคราบและกลับหอด้วยความยินดี ผมเดินกลับหออย่างมีความสุข
แล้วผมก็ทานข้าวแถวหอเสร็จแล้วก็ขึ้นห้องนอนไปทำกิจวัตรประจำวัน
และขณะที่ผมกำลังจะหลับตา ก็ได้ยินคำ ๆ หนึ่งในหู " ฝากตัวด้วยค่ะ " ดังขึ้นที่โสตประสาทของผม ใบหน้าของมิ้นผุดขึ้นมา ผมคิดในใจ ' เฮ้อ นี่เราแอบชอบเทอจริง ๆ หรอ'
ผมคิดอย่างไม่น่าเชื่อ พร้อมกับนอนลงไปในที่สุด 

________________________________________________________________________________
 
วันรุ่งขึ้น " อ้าว เป็นไงบ้างเพื่อนได้นั่งข้างเด็กเสปคอ้ะ " ไอเพื่อนเวรนั่นทักมาแต่ไกล -*-
" - - . น่ารักสลัดเลยอ้ะ .. กูจองนะ 5 5 . " ผมพูดพร้อมกับหัวเราะอย่างตัวร้าย
แล้วอาจารย์อ้อยก็มาพอดีทุกคนก็กลับไปนั่งที่เดิม
" .. " ผมมองหน้าเทอมาอย่างนี้ทุกวัน และผมได้เบอร์เทอมาอละโทรไปคุยด้วยทุก ๆ วัน
 จนผ่านไปเกือบปีนึง

ผมคิดว่าผมอยากบอกรักเทอแล้วหล่ะ

________________________________________________________________________________

ผมโทรไปหาเทอและสาวเท้าไปที่ต้นไม้ต้นใหญ่หน้าหอหญิงทันทีอย่างรวดเร็ว
"มิ้นท์ คุณลงมาจากหอหน่อย แล้วมาตรงใต้ต้นไม้ใหญ่หน้าหอ หน่อยนะ ..ผมมีอะไรจะบอกคุณ " ผมพูดพร้อมกับนั่งลงพิงที่ใต้ต้นไม้ใหญ่นั่น
" ได้ ๆ " มิ้นท์กรอกเสียงกลับมา
ตอนนี้ผมก็สนิทกับมิ้นท์มากขึ้น แล้วผมพร้อมที่จะบอกรักเทอ ถึงแม้ว่าเทอจะตอบว่าอย่างไรก็ตาม 
แล้วร่างเล็กเตี้ย ๆ ก็เดินมาในชุดของโรงเรียน แล้วเสียงเล็ก ๆ ก็ดังขึ้น
" มาแล้ว ๆ " เทอพูด
" มิ้นท์ผมมีอะไรจะบอกคุณ คือ ผมชอบคุณ " ผมกล่าวอย่างรวดเร็วแบบที่เทอเพิ่งเดินมาไม่ทันตั้งตัวจนเทอหน้าเหวอไปเลย
แต่ผมไม่สนใจผมพูดต่อว่า " คุณหล่ะ ชอบผมไหม ? "
เทอยืนคิดแล้วยิ้มพร้อมตอบอย่างมีไมตรีจิต " ฉันคิดว่าเราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมดีกว่านะคะ " 
ผมยืนนิ่งร่างกายแข็งทื่อสมองโปร่งแต่ด้วยความที่เก็บอารมณ์เก่งผมจึงยิ้มละไมแล้วตอบกลับไปว่า " ได้ครับ " 
" คุณไม่เสียใจเลยหรอคะ ? " มิ้นท์พูดขึ้นอย่างแปลกใจ
" เสียใจสิครับ เสียใจมากๆด้วย " ผมพูดขึ้น
" แต่ว่าผมคิดว่ายังไงผมก็ไม่ต้องเสียใจที่ไม่ได้บอกคำ ๆ นี้กับคุณ ผมดีใจที่มีคุณอยู่เคียงข้างผมขอบคุณ คุณนะครับที่ทำให้ผม รู้จักรักครั้งหนึ่ง ..และผมจะรอซักวันที่คุณจะรักผมนะครับ  ..มิ้นท์ " ผมกลืนคำสุดท้ายไปและกลับเข้าหอด้วยหัวใจที่ห่อเหี่ยว พร้อมขึ้นไปทำกิจวัตรประจำวันตามปกติ ผมขึ้นไปนอนบนเตียงนอน พร้อมเอามือก่ายหน้าผาก ยิ้มอย่างมีความสุข " ขอบใจคุณที่อยู่ตรงนี้นะครับ ผมรักคุณนะมิ้นท์ ..แล้วผมจะรอวันที่คุณจะรักผม"
ผมพึมพำเบา ๆ อย่างมีความสุข

________________________________________________________________________________

                                           (  จบบท  )


 * ติชมได้ครับว่าง ๆ จะมาแก้ครั้งแรกของผมครับอาจจะไม่ดีเท่าไหร่ แต่อาจจะมีต่อก็ได้นะครับ อิ อิ