คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : :: Oh oh...Chapter 24::
__________________________________________________________________________________
Can...I kiss you?
ตลอดเวลาที่อยู่ในห้องน้ำด้วยกันผมได้แน่นั่งเจี่ยมเจี๊ยมบอดี้เนื่องจากต้องคอยหลบสายตาที่มองมาของเจ้าเด็กบ้า ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจว่าจะมองหาหวยหรือไง?? มองอยู่นั่นแหละ...
แกมีอะไรฉันก็มีอันนั้นแหละโว้ย!
หลังจากอาบน้ำเสร็จผมก็ไล่เจ้าเด็กบ้านั่นออกไปจากห้องน้ำเพื่อให้ตัวเองแต่งตัวได้อย่างสบายใจโดยไม่มีสายตาที่ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่จ้องมอง ซึ่ง...ผมไม่ชิน!
ขนาดลุงจิไรยะยังไม่เคยจ้องผมขนาดนั้นเลยนะเออ!
และเมื่อแต่ตัวเสร็จผมก็ออกมาจากห้องน้ำเดินกลับไปยังห้องของเจ้าเด็กแสบ อ่า...คืนนี้กลายเป็นว่าผมต้องนอนห้องมันครับ ทั้งๆที่ผมกะว่าจะขอรบกวนคุณซากุระเปิดอีกห้องให้หน่อย แต่กลายเป็นว่าอดเพราะไอ้เจ้าหัวตูดเป็ดมันสั่งห้าม ให้นอนห้องเดียวกันY^Y
กรรม...กูยังไม่ได้ทำใจเลย
อย่าเพิ่งมาเปิดบริสุทธิ์กูนะเออTT^TT
“คิดอะไรอยู่น่ะ?”เสียงหนึ่งถามทำเอาผมสะดุ้งก่อนจะถอยกรูดให้ห่างจากคนต้นเสียง
“ทำไมต้องถอยห่างไปซะไกลด้วยล่ะ?”
“เอ่อ...ก็ เพื่อความปลอดภัยของเอกราชอ่ะ”ผมพึมพำ แต่ผมเชื่อว่าซาสึเกะต้องได้ยินมันแน่ๆ ถึงได้หลุดคำพรืดออกมาเบาๆ
“ฉันไม่รีบไปถึงขั้นนั้นหรอกน่า”
“ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะ แต่ฉันทำตัวไม่ถูกนี่หว่า แถมยังไม่รู้ด้วยว่าคนเป็นแฟนเขาทำกันยังไง ปฏิบัติตัวกันยังไง
“อืม..ก็ทำตัวเหมือนเดิมไง ดูแลฉัน มาหาฉันทุกวัน กินข้าวเย็นด้วยกัน เหมือนเมื่อก่อน...ส่วนคนอื่นจะทำกันยังไง ก็...ช่างหัวมัน”ยังคงความไร้เยื่อใยกับคนอื่นได้ดีจริงๆเลยเด็กกู= =
เอ๊ะ? มันควรน่าภูมิใจหรือไงเนี่ย!?
“ฮู่~ ให้ตายสิฉันทำตัวไม่ถูกเลยแหะ”
“อืม...เหมือนกัน” อ้าวชิบ!...งืม
“ว่าแต่ทำไมนายถึงมาช้าล่ะ? ฉันรอนายตั้งสามชั่วโมงเลยนะ”ซาสึเกะว่าแล้วทำหน้าหมาหงอย นั่นทำให้ผมอดรู้สึกผิดไม่ได้จริงๆ เพราะมันเป็นเหตุสุวิสัยที่มีผลถึงเกรดของผมในอนาคตเลยเชียวนะ!
“ก็...คือมันมีเรื่องนิดหน่อยน่ะ”
“อะไร? ใครมันมารังแกนายอีกหรือไง? ฉันจะไปถอนรากมันแล้วสับมันเป็นชิ้นก่อนจะราดน้ำมันแล้วจุดไฟ”เว่อร์จริงๆเลยให้ตายสิ-_-^
“รังแกบ้านป้าแก หน้าฉันมันน่าหาเรื่องชกต่อยนักหรอ?”ผมว่าก่อนจะขมวดคิ้ว ถึงแม้จะไม่บ่อยก็เถอะ แต่ผมเคยมีเรื่องชกต่อยจริงๆนั่นและน้า แต่มันก็นานมาแล้วล่ะ
“ก็เปล่า ถ้าไม่ได้มีใครมารังแก แล้วทำไมถึงมาช้า?”ซาสึเกะทวนคำถามเดิม
“ก็...วันนี้น่ะ ฉันดันไปทำงานชุ่ยๆส่งอาจารย์เขาน่ะสิ ตอนแรกเขาก็แค่(จิกสายตาใส่)เฉยๆ แต่พอเดินออกมาจากตึกเรียนเท่านั้นแหละ...จารย์แกก็รีบมาตามถึงตัวเพื่อให้ไปแก้งานทันที แถมยังมาขู่ด้วยนะว่าถ้างานไม่ต้องตาแกละก็ไม่ต้องกลับบ้าน งี่เง่าชะมัดเลย!!”ว่าแล้วก็อดโกรธไม่ได้ครับ
โกรธทั้งคนตรงหน้า และอาจารย์เลยครับ
ฮึ่มๆๆ...
“แล้วทำไมต้องตะโกนด้วย อยู่ใกล้กันแค่นี้เอง”ซาสึเกะว่าแล้วเอานิ้วแยงหูเบาๆ
“ก็สาเหตุมันมาจากนาย..อ๊ะ!”ตูไม่ควรพูดสินะ ไม่ควรพูดสินะ!!
ดูแม่ง...ยิ้มกว้างเชียวนะเอ็ง
“ยิ้มอะไรห๊ะ!?”
“ก็...เปล่า”
“ก็เห็นว่ายิ้มอยู่ชัดๆยังจะมาว่าเปล่าอีก”
“เปล่าจริงๆ ไม่เชื่อมาดูใกล้ๆสิ ฉันยังยิ้มอยู่เปล่า?”ซาสึเกะว่าแล้วโน้มหน้าเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ
“ว่าไง? ฉันยังยิ้มอยู่มั้ย?”
“....”นั่นอย่าเรียกยิ้มเลยเหอะวะครับ..เรียกว่าปากแย้มกว้างเท่าแม่น้ำอะเมซอนเลยเหอะ!
“เงียบไปเลยเจ้าเด็กบ้า อยากกินกระสุนวงจักรลูกคู่หรือไง”ผมดันหน้าเขาออกไปด้วยแรงไม่น้อย ก่อนจะเสตาไปมองทางอื่น
ไม่ได้ครับ...ตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ
เดี๋ยวมันรู้ว่าผมแอบหวั่นไหว
“ไอ้ท่างี่เง่าๆนั่นอีกละ? ฉันไม่กลัวหรอก”
“เหรอ? งั้นต้องมาพิสูจน์”ผมกระโจนใส่เขาก่อนจะยกกำปั้นขึ้นในระดับหัวเขาทำให้เราสองคนล้มลงไปกับพื้นก่อนจะมะลุมมะตุ้มฟัดกันอยู่สักพักก่อนผมจะเสียท่า ข้อมือทั้งสองข้างถูกซาสึเกะยึดไว้ ใบหน้าของเขาใกล้กันจนซะจะจูบกันเลยยังได้ แถมตัวผมยังนอนอยู่ใต้ตัวมันซะด้วย และเสื้อตัวใหญ่หลวมโครกนั้นมันกลับเลิกเปิดก้างผมออกมาโชว์กับสาธารณะชนเต็มๆ
เอ่อ...ชิบแล้วไงละ
ท่าส่อ...ชัดๆ
“เอ่อ...มองไมอ่ะ ลุกไปดิ”
“รุกงั้นหรอ? แสดงว่านายจะเป็นรับสินะ”
“คนละรุกกันแล้วแม่ง!! กูหมายถึง ‘ลุก’ ว้อย ไม่ใช่ ‘รุก’ เจ้าเด็กแสบ!!”
“อย่าพูดคำหยาบได้มั้ย แสลงหู”
“คุณกูจะพูดอย่างนี้มีอะไรมั้ยวะครับ?”ผมพูดเพราะขึ้นนึดนึงตามที่มันขอละ ถ้าท่านผู้อ่านจะสังเกตนะ ผมมีคำว่า ‘คุณ’ กับคำว่า ‘ครับ’ ด้วยนะเออ!~
“ไม่ได้เพราะขึ้นเลย-_-;”
“เหอะ! ลุกออกไปสักทีสิ!”
“นารูโตะ...”
“อะ..อะไร”อะไรของมันวะ...จู่ๆก็มองด้วยสายตาแบบว่าร้องขออ่ะ
“จูบ..ได้หรือเปล่า”
“ !!! ” หา!! พูดอะไรของแม่งวะ! ทำไมพูดง่ายงี้อ่ะ เอ็งขอจูบนะ ไม่ใช่ขอลูกอม
“ได้..หรือเปล่า”
“เอ่อ...ถ้าให้จูบ จะต้องลุกออกไปนะ”
“อื้ม”
“อือ งั้นก็ให้จูบ”พอผมอนุญาตซาสึเกะก็ค่อยๆโน้มหน้าลงมาจนกระทั่งจมูกเราชนกัน ผมรู้สึกถึงลมหายใจที่เป่ารดแก้มตัวเอง ก่อนริมฝีปากนุ่มๆของเขาจะค่อยๆแนบลงมาช้าๆแต่อบอุ่น ดวงตาสีดำสนิทของเขามองจ้องลงมาจนผมต้องหลบสายตาหนี เพราะตัวว่าตัวเองจะละลายเพราะสายตานั่น
ซาสึเกะค่อยๆทำให้บทจูบล้ำลึกขึ้นเรื่อยๆจากเพียงแค่ปากแตะปากธรรมดา ให้ตายสิ...เจ้าเด็กบ้านี่จูบเก่งชะมัด! ยังไม่มีแฟนได้ไงวะเนี่ย
“อือ..นารูโตะ”ซาสึเกะครางออกมาเบาๆหลังจากผละออกไป และก้มลงมาจูบอีกครั้ง
เออ...เอาให้หนำใจไปเลยไป
แม่งเอ๊ย!...กูเคลิ้ม!=/////=
“อืม...อือ...อื้ม”
“อื้อ...อือ..ฮ่า”
“อ่า...จะจูบดีฟซะขนาดนี้ไม่สูบปอดฉันไปด้วยเลยล่ะ”ผมประชดเข้าให้ก่อนจะดันเขาออกไปแล้วยกมือปิดปากตัวเองพลางหันหน้าไปทางอื่น เพราะผมรู้ว่าตัวเองต้องหน้าแดงมากๆแน่ๆ
“มากไปงั้นหรอ”
“เออ!”
“งั้นต้องแก้ตัว”
ผั๊วะ!!
ผมจัดการโบกหัวตั้งๆของมันไปหนึ่งที เนื่องจากทะลึ่งจะเข้ามาจูบผมอีกรอบ ซาสึเกะได้แต่ลูบหัวตรงที่โดนโบกป้อยๆก่อนจะมองค้อนผมนิดๆ
“ไม่ต้องมาทำเนียนจะจูบอีกเลย แค่ครั้งเดียวก็เกินพอแล้ว!”ผมว่าก่อนจะดันตัวเขาให้ออกไปห่างๆตัวผมหน่อย
“ไม่เคยพอ...”
“......”
“แค่จูบมันไม่เคยพอ รู้มั้ยฉันน่ะ...อยากจะทำนายมากกว่านี้อีก”
“ !! “โอ้ว พระเจ้าจ๊อตโต้!!
แม่ง...แม่ง กูอยู่ไม่ได้ละครับ!!
คิดแล้วก็ถอยกรูดไปอยู่มุมห้องเลยครับท่านผู้ชม ตอนนี้...ผมกำลังนั่งซุกมุมห้องอยู่ ชนิดที่ว่าถ้าสิงมุมห้องได้ผมสิงไปแล้ว
“เอ่อ...นายทำแบบนั้นฉันเสียใจนะ”ยังจะมีหน้ามาพูดอีกนะเจ้าเด็กบ้า!
“ก็นายทำฉันกลัวนี่หว่า!!”
“อ่า...เหรอ ฉันเผลอพูดในสิ่งที่คิดไปงั้นหรอ?” เอ่อ...เมิงคิดจริงจังไปป่ะครับ?
“แย้ก!! อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะเฟ้ย! นั่งอยู่ตรงนั้นไปนั่นแหละ”
“ -_-; เอิ่ม...นายยิ่งทำงั้นฉันยิ่งเสียใจนะ” เหรอ...ไม่บอกไม่รู้นะ แต่แกทำฉันกลัวว่ะขอบอก=[ ]=!
“นายเสียใจแต่ฉันเสียขวัญเว้ย!” ทั้งๆที่เพิ่งตกลงคบกันวันนี้ไหงมันถึงพูดราวกับเราเป็นแฟนกันมาน้านนานแล้วนะ? เอ่อ...หรือผมจะคิดผิดที่เปิดใจวะครับท่านผู้ชม!?
“อา...พูดอะไรไปก็ป่วยการเปล่าสินะ นอนกันเหอะฉันง่วงแล้ว”
“ง่วงก็ไปนอน...เห้ย! วางฉันลงนะว้อย!! ซาสึเกะ!!”เจ้าเด็กแสบนั่นย่างสามขุมเข้ามาหาผมก่อนจะรวบตัวผมขึ้นบ่ามันแล้วเดินที่เตียงก่อนจะโยนผมลง แล้วมันก็ตามขึ้นมานอนข้างๆแถมยังเอาแขนมากอดกันผมหนีอีกต่างหาก!
“ซาสึเกะ!”
“นอนเถอะน่า ฉันไม่ทำอะไรนายทั้งนั้นนั่นแหละ ตอนนี้...ขอแค่นายนอนนิ่งๆให้ฉันกอด ก็พอ..”สิ้นเสียงที่ต้นคอผมก็รู้สึกถึงลมหายใจที่พ่นรดอยู่ใกล้ๆเข้า-ออกอย่างสม่ำเสมอ
นั่นหมายถึงเขาหลับไปแล้ว...อย่างกับโนบิตะเลยแหะ
“แค่กอดนะเว้ยเจ้าเด็กบ้า”ผมบ่นอุบอิบก่อนจะพลิกตัวเข้าหาเขา ก่อนจะซุกหัวเข้าหาอกอุ่นๆแล้วหลับตามเขาไป
__________________________________________________________________________________
The End!!
มาอัพให้ตามที่บอกในเรื่องไอเลิฟยูละจ้า^_^~
อืม...ไม่รู้จะพูดอะไรก็ข้ามไปตอบเม้นเลยละกันนะ^^
 |
 |
 |
|
||||
|
||||
|
 |
Name : tityjiu< My.iD >  [ IP : 58.8.86.24 ]  ส่งข้อความลับ |
||
 |
|
 |
ไม่ค่ะๆ ยังไม่ถึงฉากนนั้น แต่...มันจะมาแบบไม่ทันตั้งตัว อีกสักพักเลยค่ะ
 |
|
 |
|
||||
|
||||
|
 |
Name : mimi [ IP : 58.11.22.104 ] |
||
 |
|
 |
อย่าเพิ่งๆ!! อย่าเพิ่งเชียร์สิ รอโตะทำใจให้ชินก่อน แล้วค่อยให้เกะกด อิอิ><
|
|
|
|
|
||||
|
||||
|
 |
Name : mojini< My.iD > [ IP : 125.27.107.77 ] ส่งข้อความลับ |
||
|
|
|
|
ยาวแหะ...งืม ตอบสั้นๆก็ละกัน นั่นสิ ถ้าฟ้าผ่าคงฮากันน่าดูชม
|
|
|
|
|
||||
|
||||
|
|
Name : yugijudai< My.iD > [ IP : 115.67.99.149 ] ส่งข้อความลับ |
||
|
|
|
|
ช่ายเลยค่ะ!~
|
|
|
|
|
||||
|
||||
|
 |
Name : Yoshida Akira< My.iD > [ IP : 111.84.51.177 ] ส่งข้อความลับ |
||
|
|
|
|
นั่นเส่ะ! สงสัยต้องหัดคุมไม่ให้เหลิงบ้างละ! ...แล้วไอ่หลังแสลชนั่นมันอะไรกันห๊าาาา!!! //กล่าวโดยหนูโตะ
โอเค...ตอบแค่นี้ละกัน(เพราะนึกเรื่องที่จะตอบได้แค่นี้)
เพราะงั้น...บายบีค่ะ^^~
ความคิดเห็น